e m kraak schreef op zondag 13 december 2009, 16:22:


Lieve schat, zeur nu eens niet zo.
Sashimi. Het liefste zo vers mogelijke vis. In hele dunne plakken gesneden. Als je het op prijs stelt een klein beetje wasibi erbij. Ik snijd het zelf. Favoriet zijn zalm en tonijn. Alhoewel ik met tonijn wil heel erg moeite heb omdat ze op zo'n akelige manier worden gevangen. Ik eet echter niet zomaar elke vis. Ik heb ze liever uit de supermarkt omdat ze dan gekeurd is. Misschien een schijnzekerheid hoor. (en ik ben als de dood voor parasieten)

En een broodje tartaar met ui. Hoe moet je die anders eten dan rauw? Nu houden we er verder over op. Ik althans.

jennet schreef op maandag 14 december 2009, 12:26:


Zielig voor die cavia.

Frans Veldman schreef op maandag 14 december 2009, 14:33:


Ik ben het met je eens hoor, maar ik wilde er toch even op inhaken. Ik sta er namelijk versteld van als ik zie wat mijn paarden allemaal naar binnen werken als ze vrij rond het huis kunnen lopen of aan de overkant bij het meer. Zo haalde de jongste met smaak mijn met bloed, zweet en tranen gekweekte druiven uit de struik, verorberen ze distels en grote bladen van schermbloemen. Kauwen af en toe in pure verrukking op een bramenstruik. En ook brandnetels als die afgestorven zijn trouwens. De wilgenbomen zijn hun leven niet zeker met mijn meiden in de buurt en ze zijn gek op de bloemkoolstronken die ze af en toe van mij krijgen en ik weet zeker dat als ze een bloemkoolplant in het wild tegenkomen, die het haasje is. Kortom, paarden eten veel meer dan gras alleen. (en graan is toch ook een grassoort, wie weet dat ze in het wild dat net zo goed zouden eten) Ti's alleen dat we ze als mens op een dieet willen zetten. Dan staat er te voor en teveel (eenzijdig) is nooit goed.

Frans Veldman schreef op maandag 14 december 2009, 14:40:


Geen compassie van mijn kant hoor, zo zweverig ben ik niet. Wel even stilstaan bij wat ik doe. Mijn eigen gezondheid staat ten alle tijde voorop. Mijn lichaam is immers de tempel van mijn geest. En ook voor die bacteriën (wat ben ik toch blij dat je die spelling controle erop hebt gezet. Ik kan die puntjes op de e en zo nooit vinden) heb ik wel degelijk respect. Maar als mijn gezondheid erdoor wordt ondermijnd gaat mijn gezondheid voor. Dat geldt ook voor de wormen bij mijn paarden. De luizen op mijn hoofd.
Maar het kan geen kwaad om er even bij stil te staan dat omdat ik mijzelf in leven wil houden ik een ander leven dood. Er wordt hier dus nooit voedsel weggegooid. Ook geen planten.

Frans Veldman schreef op maandag 14 december 2009, 15:06:


En heel weinig gras!
Maar ik laat het even bij mijn eigen observaties. Toen Bright drachtig was heeft ze kilo's smalle weegbree weg gegeten. Nu laat ze ze staan en neemt er af en toe een hapje van. Ik maak daaruit op dat ze op een gegeven moment behoefte had aan die plant. Wat er inzit weet ik niet hoor. Het is mij ook teveel moeite om het op te zoeken. Ze had die zwangerschap vast wel overleeft als ze niet al die smalle weegbree achter haar kiezen had gewerkt, maar kennelijk op dat moment er veel behoefte aan.

Maar dit is eigenlijk niet het punt wat ik wil maken. Wat ik bedoel is dat paarden van nature niet alleen gras eten. Ze vullen hun dieet aan met andere dingen die ze vinden. Elk in het wild levend paard doet dat in de omgeving waar hij leeft en neemt dus wat er voor handen is. Jullie hebben rondgereisd in een gebied waar de wilde paarden in een omgeving rondliepen die heel dor en droog was. Die vullen hun dieet ongetwijfeld aan met dingen die je hier niet vindt.

En verder was ik het gewoon met je eens hoor. Ze eten als ze in de natuur leven geen kilo's kool.

Frans Veldman schreef op dinsdag 15 december 2009, 1:29:


Klopt helemaal. Het valt me overigens op dat heel veel mensen die hier op de site komen heel erg aan het knoeien zijn met aanvullend, onnatuurlijk voer. Waar zou dat toch aan liggen? Het is een site die juist het zo natuurlijk mogelijk voeren van paarden propagandeert.