Maria Delavega schreef op dinsdag 15 december 2009, 12:45:


De natuur zoekt geen evenwicht, een bepaalde grondsoort is altijd ideaal voor een bepaalde plant, die dan ijverig gaat groeien en de rest verdringt.
Ook de huidige paardenweide is altijd wel bijzonder geschikt voor een bepaalde plant, en dat is niet per definitie gras. Dat kan varieren van kruiskruid tot zuring. Met bemesten veranderen we alleen maar de geschiktheid van de grond van de ene plantensoort naar een andere.


Het grootste probleem wat onze weides hebben is dat er TEVEEL staat. Met iedere hap heb je gelijk een mondvol, terwijl de paarden in de natuur moeten zoeken naar hun voedsel. Het is vooral een welvaartsprobleem. We krijgen dikke mensen, mensen met diabetes. Het probleem zit hem niet in tekorten, maar in de voortdurende overdaad aan voedsel die we hebben terwijl we van nature schraal gehouden moeten worden. Bij paarden is het niet anders; we zetten sobere rassen op een overvolle weide, en vervolgens zijn we ook nog eens bang dat ze tekorten oplopen!


Helaas klopt dat idee niet. Paarden eten alles wat ze kunnen vinden, en ze eten net zo gemakkelijk ongezonde dingen (zoals geconcentreerde granen) als mensen (geconcentreerde suikers).
De natuur heeft ingeprogrammeerd dat het goed is om regelmatig te wisselen van voedingsbron, domweg omdat dit een betere garantie geeft tegen zowel tekorten als tegen vergiftiging. Daarom ook is (letterlijk!) het gras aan de andere kant van de draad lekkerder. Niet omdat daar toevalig iets in zit wat ze nodig hebben, maar omdat het voldoet aan het instinct om zo nu en dan te proberen om weer eens wat anders te eten. Het is een veilige strategie.

Er is totaal geen sprake van dat paarden bewust op zoek zijn naar iets dat goed voor ze is. Een hoefbevangen paard zal gretig een met melasse doordrongen granenkoek aanvaarden. Of een lekkere zoete appel snoepen. Terwijl het hem nog zieker maakt.

Dat paarden graag eens iets snoepen wordt vaak gezien als een teken dat er een tekort is, maar dat is dit niet. Het is evenmin een teken dat een kind een tekort heeft aan iets als het om een ijsje staat te jengelen. In beide gevallen gaat het om "snoepen", het eten van iets anders, rijk aan koolhydraten (want die zijn in natuurlijke omstandigheden schaars). De smaak van zowel paarden als mensen is niet aangepast aan de hedendaagse welvaart. En is als zodanig dan ook niet geschikt om te beoordelen welk voedsel geschikt is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

sandratien2 schreef op dinsdag 15 december 2009, 13:19:


Als collega-schrijver ga ik je dan lekker op je vingers tikken. Het schrijven van onzin om sommige mensen niet voor het hoofd te stoten is de grootste fout die je als schrijver kan maken.
Mensen kopen een boek omdat ze een duidelijke mening willen horen.

Stel dat ik de mensen die brokjes voeren niet voor het hoofd wilde stoten, de mensen die roze beenschermers gebruiken niet voor het hoofd wilde stoten, en de mensen die hun paard 23/7 op stal hebben staan niet voor het hoofd wilde stoten.
Hoe zou het boek Paard Natuurlijk er dan hebben uitgezien???
En, niet geheel onbelangrijk, wie zou het dan hebben willen kopen?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 15 december 2009, 13:27:


Als het met voorbedachte rade zou zijn misschien wel.


De ontvanger bepaalt. Er zijn ook zat mensen die je adviseren om uitsluitend hooi te voeren. Maar zolang je zelf niet overtuigd bent dat paarden hier van kunnen leven ga je zelf op zoek naar mensen die beweren dat je extraatjes moet geven.

Je vindt wat je zelf zoekt.

Ikzelf ben WEL overtuigd dat paarden van uitsluitend hooi kunnen leven, heb 6 blakende paarden hier die al jaren niets anders hebben gekregen dan gras/hooi en daarmee gejongd hebben, gezoogd hebben, en als veulen opgegroeid zijn tot gezonde volwassen paarden, enzovoorts. En daar zaten ook voormalige probleempaarden bij die altijd te mager waren, eczeem en hoefproblemen hadden.

Dus ik ga niet op zoek naar mensen die mij adviseren dat paarden zeewieren, knoflook, bloemkool, spelt, en weet ik wat nodig hebben. De "deskundigen" van Pavo, de paardendrogist en ook Gerrit Smit die kunnen me wat. (Ook al zijn het voor de rest heel aardige mensen.)

Bij de mensen waarbij het met hooi niet lukt zie ik tot nu toe altijd dat het gewoon niet serieus is geprobeerd. Er ging dan toch nog zo nu en dan een handje van het een in, een "onschadelijk" supplementje hier, een keer een worteltje daar, en de darmflora kreeg nooit de kans om te herstellen. Soms is het wel eventjes serieus geprobeerd, maar nooit een heel jaar lang. Meestal "komen ze dan iemand tegen" die precies vertelt wat ze willen horen: dat "extraatje x" geen kwaad kan en goed voor ze is, en dan wordt dat weer geprobeerd. En zo blijven we aanmodderen met Pavo-koeken, spelt, kool en weet ik wat nog meer en allemaal zijn ze even onnatuurlijk als een zak drop gemaakt van natuurlijke suikers en himalaya-zouten.


Er zijn al meer mensen geweest op dit forum die je adviseren om NIETS anders te geven dan hooi. Ik ben ook zo iemand. Het is alleen niet wat iedereen wil horen, en de ontvanger bepaalt op welk radiostation hij/zij afstemt.

IK pijns er in ieder geval niet over om onze paarden kool te voeren. Tenzij iemand met heel duidelijke argumenten komt en kan uitleggen wat er dan precies in kool zit dat goed zou zijn, en tevens kan beargumenteren dat er verder niets zit in kool dat ergens slecht voor kan zijn. Tot nu toe is dat niet het geval, het verband tussen electrosmog en kool ontgaat me volledig, en verder rest slechts het gezonde besef dat paarden in de natuur geen bloemkool eten en dat het dus geen gemis zal zijn als onze paarden dat ook niet krijgen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

sandratien2 schreef op dinsdag 15 december 2009, 13:41:


Tsja, als ik Pavo vraag mee te werken aan de volgende uitgave van Paard Natuurlijk dan zal ik ook wel het een en ander een beetje aan moeten passen vrees ik.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op dinsdag 15 december 2009, 14:18:


Uiteraard zijn wij voorstander van goed hooi. Dus zonder schimmel, en met een gewasanalyse zodat je weet wat je voert.
Het voeren van slecht hooi kan naar mijn idee niet worden gecompenseerd door dan maar spelt, kool, pavo-zetmeel-koeken te gaan voeren. Net zo min als dat een ongezonde basisvoeding voor mensen gecompenseerd kan worden met wat bruistabletten, of een lik Nutella (waar zoveel mineralen inzitten).

De boodschap is en blijft, stop met al die extra's, en voer gewoon goed hooi. Het woordje "goed" ontbrak inderdaad.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 december 2009, 14:46:


Dit is heel logisch. Zout en water willen graag vermengen (entropie). Als zout niet naar water kan, dan komt water naar het zout toe. Het is ook moeilijk om water te onttrekken aan zout water (het is dan ook verrekte lastig om drinkwater te winnen uit zeewater).
Eigenlijk schrijf ik zout, maar dit geldt voor alle zouten.

In de darmen is het niet anders. Zitten er teveel mineraalzouten in het voedsel, dan kan het lichaam geen vocht onttrekken aan de darminhoud. Met als gevolg de beschreven situatie.

De mineraalinname wat beperken lijkt mij dan de beste keus.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 15 december 2009, 14:52:


Dit laatste is de meest logische optie.

Af en toe krijg ik het gevoel dat we in de middeleeuwen zijn beland en dat we voortdurend belaagd worden door alchemisten die voortdurend denken een nieuwe manier te hebben ontdekt om goud te maken.

Iedere keer weer komen er nieuwe veelbelovende wonderpreparaten op de markt, vitamine- en mineralenprutjes, nieuwe bijzondere graanderivaten, nieuwe kruiden.
Elke keer weer blijkt dat niet het zo gezochte goud te zijn.

Uiteindelijk moesten de alchemisten toegeven dat je geen goud kunt maken uit gele bloemen, kattepis, slangeolie, en wat dan ook. Er bestaat geen juiste formule, je hoeft daar dus ook niet naar te zoeken, de hele benadering is fout.

Het zoeken naar een wonderpreparaat voor paarden is evengoed een verkeerde benadering. Als er iets dodelijk is voor paarden, dan is het een concentraat. Het maakt niet uit wat erin zit, het feit dat het een concentraat is, weggerukt uit de context (de rest van de plant), zorgt dat het verandert in een gif.

Spelt in een complete spelt-plant is ok. Een handje losse spelt zonder de rest van de plant is fout.
Inuline in een paardenbloem is ok. Een schep inuline zonder de bijbehorende plant is fout.
Een hapje klaver is ok. Een pot klaverhoning is fout.
Een insect op een blad is ok, maar een hele schep insecten zonder de plant is fout.
Vitaminen in een plant zijn goed, maar een schep vitaminen in een zetmeel-koek zonder de bijbehorende plant zijn fout.

Misschien wordt het idee zo duidelijker?

Ik ben nog steeds op zoek naar de beste manier om de boodschap aan mensen duidelijk te maken.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Martina schreef op dinsdag 15 december 2009, 15:55:


http://www.kennislink.nl/publicaties/een-huis-vol-mysteries

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Mariss schreef op dinsdag 15 december 2009, 15:59:


Vitaminen zitten niet in de mest, die maakt de plant zelf. Net als fructaan, zuurstof, en dat soort spul. Kustmest heeft daar geen invloed op, het zorgt alleen dat er voldoende voedsel is voor de plant om te groeien. Zolang de plant groen is maakt zij zuurstof, suikers, en vitaminen. Waarbij wat vitaminen betreft overigens alleen A, D en E voor het paard van belang zijn, de rest maakt ie zelf (of via zijn darmflora).

Mineralen zitten wel in de mest, en die kan de plant vervolgens opnemen. Als het niet in de grond zit en je bemest niet, dan kan de plant de mineralen ook niet opnemen. Ook in dat opzicht is kunstmest dus een aanwinst.

Zelf strooien wij wel kunstmest, maar met beleid. Dus naar aanleiding van een bodemonderzoek vullen we gericht bij waar behoefte aan is.


Mineralen gaan niet weg door kunstmest, kunstmest bestaat juist voornamelijk uit mineralen. Mits goed toegepast hoeft kunstmest niet verkeerd te zijn.

De problemen met kunstmest zijn vooral dat het soms wat TE is, de plant gaat dan enthousiast groeien en er komt teveel voedsel ineens voor de paarden beschikbaar.
Of er wordt echt teveel gestrooid, hierdoor kan het gras "verbranden" wat betekent dat door de grote concentratie mineraalzouten de plant geen water meer kan opnemen.
Een ander probleem is dat er vaak maar lukraak wat gestrooid wordt. Als je mineralen gaat toevoegen die er al voldoende waren, en niet aanvult waarvan er een tekort was, dan heeft het bemesten geen zin. Uiteraard hoef je niet ieder jaar opnieuw een analyse te laten doen, na een tijdje weet je wel hoe de samenstelling van je bodem is.

Voor het bodemleven is overdadig bemesten niet zo goed (dat geldt voor alle soorten mest, ook dierlijke mest). Bodemleven heeft vooral problemen met plotselinge veranderingen.
Als het bodemleven afneemt dan heeft dat weer gevolgen voor de grasplant. Die groeit dan slechter (ondanks de mest). Bodemleven zorgt voor voedingsstoffen, en als je het bodemleven beschadigt dan zul je dus meer moeten bemesten om die voedingsstoffen kunstmatig toe te voegen. En dat gaat minder geleideljk dan met het bodemleven, dus je kwaliteit wordt minder constant. Voor paarden is het belangrijk dat de kwaliteit niet teveel wisselt.

Het beste kun je dus vaker wat minder bemesten. Wat dat betreft is 4 keer per jaar bemesten beter dan 1 keer. En zo blijft ook je bodemleven gezonder.

Als kunstmest per definitie zou zorgen voor minder of slechter gras dan zou het niet worden toegepast. Niemand die het voor de lol op zijn land gooit.

Als je je echt zorgen maakt dan kun je natuurlijk een gewas-analyse laten doen, dan weet je of alles wat je paard nodig heeft in het gras zit.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Debbie schreef op dinsdag 15 december 2009, 18:46:


Waarom denk je dat paarden schrapen?

Ze doen dit als ze iets willen maar het niet lukt. Een paard dat dorst heeft maar er zit een of andere rare deksel op het meertje zal vanzelf ongeduldig beginnen te schrapen. En dat is dan doorgaans het einde van het ijs... Ook met hun neus gaan ze doorgaans duwen, ook dat is voor 1 nacht ijs voldoende om te breken.
Eenmaal een keer "ontdekt" wordt dat gedrag natuurlijk verder aangemoedigd.

Verder zullen ze, als er ijs ligt, vanzelf overheen gaan lopen om te kijken waar het water is gebleven. EEN stapje is dan ook al weer genoeg om er met een hoef door te zakken, en: aha, daar is het water!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Anja Seijn schreef op dinsdag 15 december 2009, 20:21:


Geen idee. De volgende keer dat ik hem zie zal ik het hem vragen.


Wij voeren alle snoeihout, en omgevallen bomen. Veel beukenhout, en een 15 meter hoge wilg die laatst door de storm geveld was hadden ze ook in no time op.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Anja Seijn schreef op dinsdag 15 december 2009, 21:08:


Dubbel check het ook even met anderen, maar wij voeren grote hoeveelheden haagbeuk en wilg zonder problemen. En dan heb ik het echt over grote porties, complete bomen. De dunnere takken eten ze zo op, de stammen (a 20 cm doorsnede) gebruiken we als poortjes maar die gaan op die manier doorgaans maar 1 jaar mee.
Elzen en berk hebben wij geen ervaring mee, hebben we niet, maar zou ik ook gewoon voeren.
Bomen en struiken lijken veel meer op het natuurlijke voedsel van een paard dan gras.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 december 2009, 7:59:


Verschillende voorgeschiedenis. Fructaanaccumulatie is iets dat zich over een aantal dagen voltrekt.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 december 2009, 10:36:


De fructaanindex hanteert een grotere resolutie aan bewolkingsgraad dan in de pictogrammen te zien is. Wellicht is Amsterdam nu lichter bewolkt dan Antwerpen. En is het er vanacht kouder geweest. En had Amsterdam gisteren ook al wat meer fructaan verzameld dan Antwerpen.

Ik ben trouwens bezig met een nieuwe fructaanindex die meer mogelijkheden heeft, zoals een overzicht van de afgelopen periode per gebied. Je kan iedere plaatsnaam afzonderlijk aanklikken voor meer informatie.

Zie http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fructtest.cgi#

Tis nog maar een experiment hoor, niet alles werkt al.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.