ik weet ook niet waar het aan ligt, ik denk gewoon dna. Ijslanders, fjorden enz hebben ook altijd een dikke teddy vacht, dravers, lusitano's, grote paarden meestal niet. Die hebben korter haar, maar misschien een dikkere onderlaag, of laten zij hun "kacheltje" harder branden?
Als je je paard een beetje kent, dan zie je zo wel of die koud heeft. Zorg gewoon dat ze voldoende hooi hebben en uit de wind kunnen staan.

Dit jaar is er niemand thuis, dus wel een beetje spannend. De buren gelukkig wel. Maar ik maak me niet te veel zorgen, want er is niet veel vuurwerk in de buurt, en vorig jaar reageerden ze nauwelijks op de knallen. Ze staan per 2 of 3 in paddocks, dan hebben ze ook niet de neiging om te willen gaan rennen. Ik zou niet twijfelen om paarden op stal te zetten als de kans groot is dat ze echt kunnen panikeren, en als er vlakbij vuurwerk wordt afgeschoten. Maar in dat geval zou ik hoe dan ook thuisblijven om het in de gaten te houden.

Aan iedereen een fijn 2010, dat ieders dromen werkelijkheid mogen worden!!

Aj, dat is wel heel veel pech. Hopelijk komt het nog goed!!

Groetjes

Onze paarden kan ik ook zonder problemen op ijs zetten, dan strompelen ze heel voorzichtig verder, maar zo te lezen was het modder met een glad laagje erop en heeft het paard zich "vergist"? Hoewel, die kijken niet maar voelen veronderstel ik? Staat dat paardje niet altijd buiten Ans?
@Pien: Dikke proficiat, super dat je een fijne woning hebt gevonden, ik hopelijk binnen een dik jaar of wat later ook! Hopelijk voelen jullie je snel thuis!

Ik weet niet meer welk ras honden het waren, maar vorig jaar is een mini shet van een vriendin van mij letterlijk verscheurd. Ze zijn nog naar de kliniek gereden, maar het was te laat. Zoiets gebeurt blijkbaar eerder als honden in groep zijn?

Groetjes
Sibyl

Tja, dan is het antwoord simpel vrees ik: met ijzers voelen ze niet veel meer. Spijitg voor het beestje. En denk je dat de eigenares de ijzers eraf wil laten doen?

Dat vind ik ook. Ik heb zo veel verschillende "opleidingen" gehad, maar uiteindelijk vorm je toch je eigen "techniek" waar je je het beste bij voelt en die je het beste kan overbrengen, en die techniek moet je ook een goed gevoel geven, want daar doen we het toch voor, dat wow gevoel, of gewoon de fun! En als het even niet goed gaat begin ik soms na te denken.... waar doe ik het toch allemaal voor? Maar meestal is dat omdat ik niet meer naar mezelf heb geluisterd, en te veel techniekjes van mijn instructeur heb gebruikt zonder terug naar het goed gevoel te gaan.

Arno8 schreef op donderdag 31 december 2009, 13:24:


Je hebt helemaal gelijk. Verantwoordelijkheidsgevoel en respect zijn soms ver te zoeken, en dat zijn dingen die ik persoonlijk heel erg belangrijk vind en ook probeer bij te brengen aan mijn zoontje, al is hij nog maar 5. Ik begrijp dat je je daarover kwaad maakt, maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik je reactie niet echt netjes vind hoor, behoorlijk lelijk geschreven eigenlijk... En wat denk je te bereiken met die kinderen in hun knieën te schieten??
Ik hoop in elk geval dat er niets met de paarden gebeurt, bij niemand trouwens!
Groeten
Sibyl

Hier ook alles rustig tot half 12 deze nacht ongeveer. En dan hebben wij hier nog geluk dat de enige echt vuurwerk afsteker dit jaar ergens anders gaat vieren, jippie. Wij gerust.
Paar jaar geleden ben ik ook heel kwaad geweest op jongens die met van die kleine bommetjes gooiden, bijna tegen mijn been. Maar dat was in Den Haag... heeft het dan toch iets met nationaliteit te maken
Nee, ik vrees van niet, hier gebeuren ook genoeg ongelukken hoor.
Hopelijk voor iedereen een zorgeloze nacht!
Groetjes
Sibyl

Al onze paarden hebben om 6u hun eerste portie hooi gehad, het uur dat ik thuis kwam. Ze wisten niet wat hen overkwam Sommigen lagen te slapen en deden met moeite hun ogen open. Ze hadden gisteren voor alle zekerheid extra veel hooi gekregen dus buikjes nog goed rond.

Iedereen een fijn jaar met veel mooie paardenmomenten!!!


Groetjes
Sibyl

Ja, dat was het ook. Het was zo prachtig buiten, daar moesten we op één of andere manier van genieten, samen met mn zoontje en vriend (fotograaf van dienst) en toen kwam het idee van de slee.
Mijn oudje (pony op foto) is een super beest. Was wel even spannend, want ze schrok van een hond achter een haag die opeens op sprong, ze stopte even maar de slee bleef glijden natuurlijk Maar alles is goed afgelopen.

Arabesk schreef op zondag 3 januari 2010, 22:40:


Interessante tekst, maar ik heb een paar bedenkingen.
Rechtrichten bekijk ik niet als letterlijk rechtdoor rijden, maar je paard zijn lichaam zo gelijk mogelijk leren gebruiken, omdat wij, met ons gewicht erbij, zorgen voor blessures als ze hun natuurlijke scheefheid behouden. Voor vele paarden zou het natuurlijk een zegen zijn om wat vaker rechtdoor te lopen, dat wil ik zeker niet ontkennen.
Ik geloof wel dat je op korte tijd een paard ongelijk kunt belasten, daar heb je volgens mij geen dagen voor nodig. Als ik met één arm die helemaal niet sterk is, opeens 2 minuten een emmer in de lucht moet houden, wees dan maar zeker dat ik dat zal voelen, en als daar de volgende "training" geen rekening mee gehouden wordt, en dat opnieuw van mij gevraagd wordt kan dat behoorlijk pijnlijk gaan worden en mij doen compenseren enz.
Ik geloof er niet in dat elk paard zichzelf goed draagt en zijn rug juist gebruikt als wij hen " verstoren" met ons gewicht. Er zijn zeker paarden die daar meer "talent" voor hebben dan anderen, maar allemaal? dat lijkt mij sterk. Maar ik ben zeker niet de persoon om alles af te wijzen, ik blijf ook zoeken naar de beste manier. Oogkleppen aantrekken en doen alsof je alles al weet zou heel dom zijn.
Groetjes
Sibyl

Ik heb in mijn "manege-periode" vroeger ook een tijdje met veel druk gereden, maar dat voelde zo slecht dat het snel gedaan was. Ik begrijp gewoon niet dat je je geen vragen begint te stellen, ook al is dat in de top zo normaal. Beste paarden, waarom ondergaan jullie dit toch allemaal!!!!

Ans, een hele gelukkige verjaardag!

Groetjes
Sibyl