Grappig dat je dit vraagt en de reacties er op
.
Ik heb een tijdje les gegeven en ben er door omstandigheden mee gestopt.
Nu het over niveau ed gaat wil ik er een annekdote over vertellen.
Ik kende iemand en die had een vriend die mee deed aan de slectie voor de parolympics paardrijden, zat in het Belgische dressuurteam. Had een zeer goed zeer duur paard gekocht, had vroeger zelf Z gereden voor het ongeval, had les van de besten maar het paard bleef gespannen.
Hij had een stijf been (knie geblokkeerd) waar hij ook geen gevoel in had en een arm die half verlamd was en ook zonder veel gevoel, maar wel min of meer bruikbaar.
Ik zou zelf nooit op dat paard stappen, veels te groot en te ruim van bewegingen voor mij en ik rijdt ook bijlange geen Z of zelfs maar M of zo. Maar toch heb ik die kerel 3 keer les gegeven, gebaseerd op Centered Riding.
Ik "zie" waar mensen vasthouden, hoe ze ademen, waar al of niet spanning zit en waar en hoe dat effect op het paard heeft. En met wat meer vanuit centrum rijden en op ademhaling letten en minder willen doen liep dat paard veel losser.
Het grappige was dat de week daarna hij les had van de teambegeleider en die was stomverbaasd.
Ze zijn toen naar Engeland gegaan voor de volgende stap maar het paard heeft daar helaas koliek gekregen, is geopereerd maar jammer genoeg niet meer terug tot op zijn oude niveau gekomen.
Dus in mijn ogen moet je vooral leren kijken, leren verwoorden wat je ziet en weten hoe je het oplost en kan verbeteren en dit alles op een correcte manier kunnen overbrengen.
Leeftijd: ik heb van 2 mensen nu en dan les, ze zijn allebei (veel) jonger dan ik ben
.
Uiteraard moet je kunnen rijden en grondwerk doen ed als je daar les in geeft en weten hoe alles voelt. Maar "de beste" moet je echt niet zijn
.
Op het moment dat je een mens of paard of, nog beter, de combinatie, verder kan helpen groeien ben je goed genoeg. Kan je dit niet dan voldoe je niet. Zo simpel
.
Warboel
