Hans Arendse schreef :

Ja, Hans, ik heb hier zeker wat aan. Heb er zelf nog eens goed over nagedacht en het er ook nog met Ingrid, Ilona, Nick en Isabel over gehad.

Wat Stef betreft heb ik besloten dat er niet meer aan de hand is dan dat zijn hoeven op het moment nog sneller slijten dan ze groeien omdat ze pas halverwege de "vernieuwing" zijn. Het is even wennen voor mij, zo'n Haflinger met zachte voeten. Bij de andere paarden ging daardoor het hardingsproces veel sneller. Steffie staat inderdaad heel erg plat, dat is vanzelf zo afgesleten. Ik denk dat wanneer zijn hoeven gehard zijn hij vanzelf naar zijn uiteindelijke vorm zal gaan, net als dat bij de andere paarden het geval is. Ik maakte me gewoon zorgen omdat hij aanvankelijk toen hij net van de ijzers was beter liep dan nu. Maar nu in de winter groeien de hoeven veel minder hard dus dat zal zeker een oorzaak zijn.

Ik overweeg OF tijdelijk hoefschoenen aan te schaffen voor de buitenritten of hem lekker thuis te laten als we lange ritten gaan maken. Toch zal hij af en toe mee gaan wandelen want zijn hoeven moeten nu eenmaal wennen aan het harde. Als ik hem altijd inpak met hoefschoenen blijf ik dat proces verlengen.
Ach, we zijn al bijna 5 maanden ver.... komend voorjaar ziet het er waarschijnlijk al heel anders uit.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Els schreef :

Het maakt me nieuwsgierig.
Je zegt dat je bloedonderzoek hebt laten doen, daar is dus een vitaminetekort uitgekomen.
Welke vitamnines waren dat, en wat voor advies kreeg je van de DA om dit weer aan te vullen ? Moest je daar geen speciale preparaten voor geven, maw : is sportbrok al voldoende om een tekort aan te vullen? Ik dacht dat daar alleen een 'onderhoudsdosis' aan vitamines inzat, of zit er in sportbrok extra vanwege de inspanning van sportpaarden?

Weet je verder ook hoe het komt dat jouw 2 pony's een vitaminetekort hebben en is dat bij alletwee hetzelfde ? Je schrijft dat je denkt dat ze nog voldoende voeding uit het gras halen, waar hebben ze dan dat vitaminetekort vandaan? En mijn laatste vraag is : Hoe heb je ontdekt dat er mogelijk een vitaminetekort was, wat waren de verschijnselen?

Een hoop vragen he. Het interesseet me, dat vitamineverhaal.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Esther schreef op maandag, 6 december 2004, 8:50:


Oei, Es, kan ik me voorstellen dat je je zorgen maakt hierover. Hadden jullie dat niet gemerkt toen jullie haar voor het eerst gingen bekijken?
Ik kan me ook voorstellen dat je niet weet of je zomaar kunt ingrijpen in een stand die misschien al 23 jaar zo is.
Ik kan je geen advies geven, zover ben ik nog lang niet (haha), maar weet je nog hoeveel zorgen ik me maakte om de benen van Holly ? Ik ben er nu aan gewend dat ze wat anders loopt dan je zou verwachten, en we zijn al een heel eind op weg met haar. En ze heeft geen pijn, dat zie je. Uiteindelijk ontstaan er vanzelf nieuwe (andere) mogelijkhden, daarvan ben ik overtuigd. Succes, hou ons op de hoogte....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ja : Hiero : Ik verdien de centjes met mijn paarden !!!! Maar niet over de rug van mijn paarden. Ik zie mijn paarden als mijn "collega's" en op je collega's moet je zuinig zijn !!!!

Ja. Ook juist dat ik mijn paarden heb om ze te laten werken, ik schaam me daar niet voor, en er is ook niks mis met het feit dat ze werkpaarden zijn. (Kijk naar de schillenboer van vroeger....).

Maar er is één maar : Ik doe er werkelijk alles aan om het mijn collega's zoveel mogelijk naar de zin te maken. Heeft er een pijn aan zijn voeten dan ga ik op zoek naar de oorzaak, en ik los de oorzaak op, voor zover ik dat kan. Door hoefschoenen aan te doen en verder door te gaan alsof er niks aan de hand is ben ik bezig met symptoombestrijding. Het lost zeker iets op, de directe pijn, maar ik moet toch echt verder zoeken dan dat. Dat ben ik aan mijn collega's verplicht.

En als inderdaad blijkt dat hoefschoenen een tijdelijke uitkomst zijn, nou, dan graag. Toch neig ik ernaar om Steffie eerder wat meer rust te geven door middel van aangepast werk, dat geeft hem de tijd die hij nodig heeft. Voelt beter aan dan hoefschoenen en dóórgaan.... Pas dan zou ik zaken van mijn paard vragen waaraan hij niet toe is. Hij geeft duidelijk aan dat hij in de bak geen pijn heeft en op het harde wel.
Nou, een duidelijker signaal kun je toch niet krijgen....

>> Nick: Die harde ondergrond hoort ook bij het proces en ik denk als je

Ja maar, Ingrid: Als Isabella er al doorheen was dan zou ze die hoefschoenen toch niet meer nodig hebben? Waarom doe je ze dan uit voorzorg aan? Dat impliceert dat je toch nog verwacht dat ze gevoelig gaat lopen. Dus is ze er nog steeds niet helemaal doorheen....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 6 december 2004, 13:03:


Ik vind dat onverantwoord om zo om te gaan met een niet getraind paard.
Helemaal niks om trots op te zijn, sorry.

Vast niet, die man lijkt me eerder niet gehinderd door enige kennis....


Ja, toen had ze ijzers en ze liep op de zachte ondergrond, verder vergelijkbare strekking. Dat doe je niet : Zomaar je paard voor de kar hangen en je niks afvragen.... Helaas gaat het bij de meesten zo : Hoppa, zadel erop en binnen 2 rondjes al in galop, zadel eraf en weer klats op stal, ik noem maar een voorbeeld.

En ik maar wakker liggen als een van mijn paarden eens een dag niet lekker loopt....Pffff zeg, ik moet maar eens wat harder worden zeker....


Jazeker, ik heb er ook paarden bij die zo over het harde gaan, waarbij ik me er geen zorgen om maak....Eh, dat is ook de bedoeling van hetgeen wij mee bezig zijn hoor.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Esther schreef :

Hee, Es, haal er ook een fysiotherapeut/osteopaat bij, die kan je evt spierversterkende oefeningen geven. Tenminste als je weet dat hij geen pijn heeft....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 6 december 2004, 13:24:



Ja, ja, angst werkt voedend, projecterend en beperkend.



Doet me denken aan Trudy's verhaal over Sidi en Vera, over loslaten.


We verschilen weer eens van mening, Ik ben van mening dat je te allen tijde rekening moet houden met de bodem waarover je gaat, ook al is het de bedoeling dat je uiteindelijk schoenloos en pijnloos over alle paadjes heen gaat. Niet alleen voor de voeten van je paard, maar ook voor zijn gewrichten, pezen, spieren. Ik kan BD ook wel over de vuursteen heen sturen in volle galop, en ik weet dat ze dat zonder problemen zal doen, zonder pijn ook, maar dat doe ik niet omdat het slecht is voor haar. Het feit dat een paard ook voorzichtig loopt zegt iets over de gesteldheid van de bodem, daar moet je naar luisteren, vind ik.


Je zou ook kunnen zeggen dat dat er bij hoort als je in het bos rijdt. Dat is toch geen reden om de hoeven in te pakken in schoenen. Zou net hetzelfde zijn wanneer ik uit voorzorg mijn enkel tape als ik ga wandelen over ongelijk terrein.

Kijk, dat noem ik nou symptoombestrijding : Je zou beter kunnen kijken naar de oorzaak. Misschien zijn die stralen wel zo nauw dat die stukjes daartussen blijven zitten.... Ik zou dus eerder met die stralen aan het werk gaan....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Beste Ingrid, ook al zijn wij het niet altijd met elkaar eens, ik vind het toch leuk en leerzaam om met je te discussieren. Het houdt mijn gedachten scherp en open. Ik begrijp je heus wel, ik ga alleen in de contramine als ik het niet met je eens ben, bovendien slaag je er prima in jezelf duidelijk te maken, hoor. Als iets 2 keer geschreven is dan lees ik daar wel overheen (heb ik nu dus ook gedaan, het is met niet eens opgevallen, kun je nagaan).

Ook al komen wij vanuit 2 verschillende werelden, ik hoop dat ik jou kan duidelijk maken dat ik wel mijn best wil doen om mij in jouw gedachtengang in te leven. Ik merk dat jij hetzelfde doet.
't Is goed, ik vind het ook leuk , jou ook !

Voel je niet zo aangevallen want je hebt veel zinvols te melden

Groet, Pien

Malenka schreef :


Hoi Malenka, heeft de DA ook verteld waardoor hij denkt dat je paardje zo verwaarloosd is? Want dan kunnen anderen uit diezelfde groep ook deze verschijnselen hebben....
Hoe kan het dat een paard in de opfok, dus dag en nacht buiten zo weinig bespiering heeft, en nog niet eens in staat is om een drafje te maken? Heeft ie zo weinig te eten gehad? Of is hij zo opgejaagd geworden ? Wat moet je hem nu te eten geven?
Ik vind het super voor je dat het beter gaat met hem !!!!

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Isabel van der Made schreef op donderdag, 9 december 2004, 21:06:


Ja, ik heb ze voor Holly. Ze passen perfect. Toen kreeg ze mok en kapotte kootholtes die nog niet helemaal mokvrij zijn. Dus de schoenen moeten even wachten tot dat over is.
Ik kan daarom nu even niet verder opbouwen.

Het toeval wil dat ik zie dat Holly nu zo goed begint te lopen op het harde dat ik twijfel of ze wel nodig zijn voor de gewone huis-tuin en keukenbuitenritten. Lange afstanden rijd ik nu zowiezo nog niet met Holly.

Ze zitten helemaal perfect, ik heb ze in de bak op zand gebruikt en dat was geen probleem, er zaten geen hopen zand in. Het schuurde ook niet.
Je moet ze gewoon na een kilometer even bijstellen, de pasvorm is zeer goed en comfortabel. Het materiaal voelt zacht en verend aan, is wel zwaar van gewicht. Ik zag Holly eerlijkgezegd veel soepeler lopen, veel zekerder dan zonder, maar dat was toen ze nog echt last had van haar hoeven, ze was toen net voor het eerst gestrasserd en had 4 hoefzweren achter de rug. Het leek alsof zij die schoenen op dat moment als een verademing ervaarde, ze wandelde er zo op weg!

Maar ik weet heel zeker dat, inderdaad, zoals Frans al zegt, je geen sliding stops met hoefschoenen kunt maken omdat ze niet glijden.

Of je er mee kunt springen weet ik niet, dat doe ik zelf nooit. Voor endurance moet je geloof ik Cornelie vragen. die heeft daar ervaring mee, al taped ze de hoef wel in, meen ik me te herinneren.

Ik kan ze je zeker aanraden! Het enige nadeel wat ik merkte was dat Holly er in de bak een verloor omdat ik ze nog niet goed bijgesteld had. Als je dat buiten gebeurt kan het zijn dat je er na een paar kilometer pas achter komt.... Dan kun je terug gaan om te zoeken.

Verder vond ik het aan - en uitdoen van de hoefschoenen very easy, ze gaan makkelijk aan, als het paard dan de voet neerzet ploppen ze zo op de plek. Uit is de bindingen losmaken en je schuift ze zo af.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 14 december 2004, 23:04:


Toen Izzy (Fjord) bij ons kwam was ze ook veel te dik van het overmatige eten en niks doen. Ze krijgt bij mij niks anders dan hooi en ik laat haar zoveel mogelijk bewegen. Als de andere paarden hun emmer bijvoer krijgen krijgt zij een emmer hooi, naast het hooi dat ze zowiezo krijgen.
Ze trapt er nog steeds in en ze is al veel afgevallen. Te vet is te vet, met of zonder wintervacht. Over dikke buiken en te dik zijn hebben we het pas nog uitgebreid gehad.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Esther schreef op dinsdag, 21 december 2004, 21:02:


Tja, Romeo, "onze" paardentandarts vertelde vorige week dat stalpaarden met fastfood, weinig ruwvoer en weinig gras meer last hebben van haken en scherpe randen. Volgens hem was hooi zelfs nog vrij zacht, maar gras en bieten het ideale voedingsmiddel voor de tanden.

Maar dat van die tandsteen in relatie tot hard water geloof ik niet, Es, want dat zou betekenen dat wij Limburgers meer last zouden hebben van tandsteen dan elders in het land, doordat het water hier zeer hard (kalkhoudend) is...... Lijkt me toch niet.

Wat wij overigens gedaan hebben toen ik zag dat sommige paarden begonnen waren met het consumeren van de planken omheining is boomstammen in de paddock neerleggen. Kunnen ze hun knaaglust daarop botvieren.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Een kennis van ons, collega manege-eigenaar, beklaagde zich over het feit dat zijn (stal) paarden zo maf doen als hij ze na dagenlang binnen gestaan te hebben weer eens op de wei laat.
Hij durft het niet aan nu met deze vorst en het bevroren ongelijke terrein, uit angst dat ze zich 'de benen kapot rennen'.
Zijn 60 paarden moeten nu dag en nacht op stal verblijven....

Ons echter viel het gisteren op hoe goed onze buitenpaarden weten dat ze niet hard moeten gaan rennen over de bevroren blub.
Ze lopen allemaal heel voorzichtig over die bevroren kuilen en hobbels.
Ik denk dat dat ook komt doordat ze heel veel gevoel in hun voeten hebben.....

Weer een mooi voorbeeld.....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

E. Buys schreef op maandag, 27 december 2004, 10:18:


Wat een mooi verhaal !!!! Gelukkig heb ik zoiets nooit meegemaakt.
J a c k en ik hebben net zitten fantaseren wat onze paarden zouden doen in een situatie als deze. BD zou waarschijnlijk heel hard weghollen of zich achter mij verstoppen, Holly zou zeer vuil kijken maar te schijterig zijn om iets te doen. Steffie zou meehelpen zakken doorzoeken of aanwijzen, zo van : "Daar zit nog wat", Izzy, tja, Izzy, dat weten we nog niet. Zij zou wel erg nieuwsgierig zijn maar zich wat afzijdig houden. De enige waarvan we er bijna zeker van zouden zijn dat ze ons te hulp zou komen zou Cherokee zijn. Zij kan heel fel reageren en omdat ze zwart is kan dat behoorlijk afschrikwekkend werken.

Maar je weet gelukkig maar nooit he. Ik moet er ook niet aan denken het uit te hoeven proberen, het kan ook zo verkeerd aflopen....
Ik vond het een waanzinnig ontroerend verhaal....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Heerlijke kerstrit in de sneeuw gehad vandaag.
Paarden waren superdruk, blij en rennerig.
Het waaide en sneeuwde behoorlijk, af en toe ging BD even met de kont de wind in staan om zichzelf tot rust te brengen en even van die ijzige dwarrelvlokken af te zijn, leek het wel.

Als klap op de vuurpijl een kilometerlange galop bergop over het besneeuwde bospad. Zonder glijden, zonder pijnlijke voeten.
De paarden waren minstens net zo uitgelaten als wij....
Ik zit hier nu met nog nagloeiende oren, dito knieën en tintelende vingers met een kopje winterthee bij de houtkachel.
Heerlijk om zo spontaan te kunnen gaan rijden als het sneeuwt en je tenminste geen glij-ijzers hebt....

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....