Frans Veldman schreef op maandag 4 januari 2010, 18:44:


Geen hoefijzers betekende pijnstillers
Hoefijzer betekende pijnloos
Bovenstaande gold voor onze bevangen merrie, foto's zijn beoordeeld door verschillende PA's en hoefsmeden en de conclusie was eigenlijk afmaken of permanent op pijnstillers.

Nu was de keuze voor ons niet zo moeilijk, ijzerloos en langere tijd met pijnstillers of het te proberen met een ijzer wat in elk geval de pijnklachten heeft verholpen.
Na een zeer intensieve periode van hoefverzorging (helpt als je altijd een hoefsmid in de buurt hebt en niet afhankelijk bent van zijn agenda in dit soort gevallen) zijn haar ijzers er in het voorjaar onder weg gehaalt (topic: ik neem mijn woorden terug) en tot op de dag van vandaag loopt ze pijnloos op elk type ondergrond.
Natuurlijk is het ijzer niet het enige wat we hebben gedaan maar het heeft haar wel door een zeer moeilijke periode geholpen.

In dit geval spreek ik alleen maar over deze merrie omdat ik heb kunnen aanschouwen hoe zij was en nu is.
Het liefst zou ik haar nu nog een keer laten x-rayen maar wil haar het vervoer niet aandoen en om nu een mobiel te laten komen voor een niet accuut geval vind ik ook weer zoiets.

Dat jij, frans, het hier niet mee eens bent is je goed recht, net zo goed als het mijn goed recht is om blij te zijn dat mijn merrie na een moeilijke periode waarbij ijzers haar van de pijnstillers afhielden nu lekker ijzersloos pijnvrij rond kan rennen.

Uit respect voor Trudy had ik mijn reactie op Frans zijn verhaal al naar een ander topic verhuisd: http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/forumreader.cgi?open=1&forum=pn&selsub=sorry+piet%2Fsorry+trudy%2Fff+nieuw+topic...&skip=0

Ik had mijn mijn naieve kop niet nagedacht over de redde van het overlijden van Vera en het leek mij ook niet gepast om hier binnen dit topic op door te gaan.

@ Nils Vellinga

Nils doe me een plezier en zet jouw woorden gericht aan mij in onderstaand topic als je een reactie verwacht:
http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/forumreader.cgi?open=1&forum=pn&selsub=sorry+piet%2Fsorry+trudy%2Fff+nieuw+topic...&skip=0

Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 22:04:


Klopt helemaal, dankzij de ijzers was pijnvrij een optie, daarnaast niet vergeten dat een goed aangebracht en gesmeed ijzer qua doorbloeding niet zo heel veel onderdoet voor ijzerloos (en nee hiermee praat ik onnodig ijzer gebruikt niet goed) heb ik het geluk dat ik we de merrie steeds wanneer nodig bekapt hebben en het ijzer indien nodig bewerkt weer terug geplaatst, dat is een luxe die niet zo veel hebben denk ik.

Misschien dat ik het over een paar jaar met je eens zijn maar ik moet bekennen dat ik er op dit moment nog niet van overtuigt ben dat de huidige hoefschoenen het gene hadden kunnen bieden wat ik mijn merrie wilde geven.
Op het moment dat de situatie acuut is zou ik liever niet gaan uit proberen terwijl een van de pijnbestrijdende oplossingen bij de hand hebt.
Wie weet als ik in de toekomst kennis ga maken met hoefschoenen dat ik ze ga gebruiken maar op dit moment hebben ze voor mij nog geen meerwaarde daar al mijn paarden zonder problemen ijzerloos over verschillende ondergronden lopen.
En blijf het een raar idee vinden om een paard 24/7 met de hoeven en vaak ook een gedeelte van de koot in te pakken (zie het zoals jullie het een raar idee vinden om, in dit geval, mijn merrie een ijzer te geven)

Arabesk schreef op maandag 4 januari 2010, 22:39:


Het gaat echt niet om wie bij wie hoort, het gaat erom dat het welzijn van het paard centraal staat.
Vakje denken is zo menselijk maar je doet jezelf er zo te kort mee.

En de redenatie gezond paard in de steek laten als je een zielig paard neemt kan je voor een ander niet beoordelen.
Ik kies er bewust voor om af gedankte honden van andere in mijn huis te nemen en te laten genieten van het stukje paradijs wara we wonen, moet ik nu gaan lopen janken bij het idee van al die zielige puppies en andere honden die ik deze kans niet heb geboden of gewoon blij zijn met de dieren die ik nu om mee heen heb?
Voor mij een gemakkelijke keuze.

Nataschadevreede schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:51:



Dank je wel voor de link, hoe mooi ik de hoefschoenen er op deze site ook uit vind zien lijkt het mij nog steeds niet optimaal om ze permanent te gebruiken zoals in het geval met onze chronisch bevangen merrie.
ik kan me er compleet in vinden om deze schoenen voor kortere tijd te gebruiken bij gevoeligheid bij het rijden of ff een paar dagen maar ik betwijfel of langer dan een paar week geen kwaad zou kunnen omdat er veel meer ingepakt wordt dan eigenlijk nodig is.
Maar tis wat ik eerder al zei, het kan natuurlijk zijn dat als ik heb mogen ervaren wat hoefschoenen doen dat ik dan een andere keuze zou hebben gemaakt maar dat is nu niet het geval.

Want ook voor haar geldt dat er een hele lang geschiedenis met verwante problemen bij zit en ook haar bevangheid is iets waar we mee moeten oppassen vanaf de dag dat ze bij ons kwam (als 9 jarige vierkant op ijzers gekocht in Engeland in engelse conditie).
Nadat ze bij is is gekomen zijn gelijk de ijzers verwijderd en is ze netje onderhouden met ups en downs en vorig jaar rond deze tijd het dieptepunt in haar bevangen geschiedenis en na een langere tijd blootvoets alles zo wat geprobeert te hebben kom je voor keuzes te staan en in dit geval was de keuze voor een ijzer gemakkelijk gemaakt en helemaal toe de merrie na de eerste beslagbeurt zonder probleem haar weg vervolgde terwijl ze daarvoor met moeite over het harde naar de plek toe liep waar ze beslagen is.

Ik wil ook absoluut geen pro-ijzer verhaal op hangen maar ik vind het erg kortzichtig dat ijzers hier vaak worden afgebrand terwijl het dus wel verlichting kan geven aan een paard.
Ik zeg ook niet met dit verhaal dat iedereen met een bevangen paard naar ijzers moet grijpen, elk geval moet als een uniek geval gekeken worden en ook op deze manier behandeld worden zonder rekening te houden met al die verschillende stromingen die er heersen in paardenminnende nederland.

Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 23:36:


Zo kan je wel doorblijven gaan, sowieso worden de hoeven in jullie vriezen niet geleverd met een briefje waarom het paard is afgemaakt.
Mijn vriend (die hoefsmid is) kan je verschillende voorbeelden geven van paarden die bevangen waren en waarbij goed bekappen de oplossing gaf maar hij kan je ook voorbeelden geven waarmee het paard geholpen is met een ijzer.
Je kan niet stellen dat wat voor Chaser geldt ook voor andere paarden geldt, net zo goed als ik niet kan stellen dat wat voor mijn merrie hielp de oplossing zou zijn voor alle bevangen paarden.
In mijn geval zijn er naast het ijzer ook andere dingen veranderd, dingen waarmee me bezig waren vanaf het moment dat deze merrie bij ons aankwam en bleek flinke problemen te hebben.
Na de laatste bevangenheid heb ik vooral mijn vader bij zijn oren moeten pakken en duidelijk moeten maken dat deze merrie een zeer sober bestaan moet hebben willen we nog lang van haar kunnen genieten.
Elke dag weer opnieuw inschatten waar ze komt te staan afhankelijk van haar lichamelijke gesteldheid (vermoedelijk heeft ze ook IR, dikke harde nek als het weer dreigt mis te gaan.
In mijn ogen ben je verplicht om elk geval als een uniek geval te bekijken ipv ze op een grote hoop te gooien.


Daarom is het dus ook van belang dat je je als mens blijft verdiepen in het wezen paard en dit zou absoluut niet stroming afhankelijk mogen zijn.
Mijn passie (nu we het toch over passies hebben) is om mensen aan het denken te zetten, duidelijk te maken dat niemand ermee geholpen is om binnen een kader te blijven denken en ieder te zien als individu ipv kampen/groeperingen.
Voor jullie geldt dat veel benaderd wordt vanuit de natuur maar vergeet niet dat de natuurlijk ook verschillende wegen kent qua genezing.
Ik probeer alles te benaderen vanuit het paard, zijn behoeftes en eigenaardigheden want ik ontkom er niet aan dat van de 11 die we hebben lopen ze allemaal hun eigen eigenaardigheden hebben en daar pas ik de omstandigheden aan.
Zo ook met voeren, heb hier paarden staan die het redden op alleen ruwvoer maar mijn 2 jarige wordt wel heel schraal als ik hem niet extra bijvoer terwijl de jaarling al groeit bij de geur van hooi.
In princiepe spenen wij de veulens na een jaar af (liever nog langer) maar toen mijn schimmelmerrie haar 5 maanden oude zoon niet meer in haar buurt dulde (ze sloeg met van haar af, terwijl haar vorige veulen pas op 15 maanden is afgespeend en waar ze dus geen moeite mee had) hebben we besloten om ze uit elkaar te halen want inhoud dat ik dit veulen wel extra moet bijvoeren.


Het is niet de oplossing maar het kan wel helpen om de genezing op gang te brengen want een paard wat alleen maar stilstaat zal nooit de doorbloeding stimuleren en dan is een ijzer wat de merrie aan het lopen houd altijd nog 10X beter.


Sorry Trudy, wilde dit er niet bijhalen, in mijn optiek heb je alles uit de kast gehaald wat mogelijk was om Vera te helpen maar moet toch ff reageren.
Je kan niet stellen dat het ijzer haar niet had geholpen omdat het niet geprobeerd is, voor het zelfde geld had een ijzer er voor gezorgt dat vera pijnvrij had kunnen rondlopen, zolang een paard niet wil of kan lopen van de pijn zal dit in mijn optiek elke genezing in de weg staan en/of zorgen voor nog meer andere problemen.
Pijnstillers en andere middelen geven weer bijwerkingen die de genezing vaak niet helpen.


Ik alle berichten van Trudy heb ik niet echt iets gelezen van genezing, 1 jaar lang aan klote met een paard wat pijn heeft, heeft geloof ik weinig met "genezen" te maken.
Mijn merrie heeft vermoedelijk ook IR (alle wijst die richting op) en toch hebben wij het aangedurft om haar in september weer in de buiten groep te zetten en dus op het gras.
Tot vorige week heb ik haar hier ook laten lopen, al hebben we haar nu wel weer op een zandpaddock staan om de problemen van vorige jaren proberen te verkomen.


Je zegt het zelf al, waarschijnlijk/niet 100% zeker want je kunt het zo niet stellen omdat Vera anders is dan een ander bevangen paard.
Maar dat neemt niet weg dat de ene stroming de andere in de weg behoort te staan want dan doe je jezelf en je paard in mijn optiek echt te kort.

Daarnaast wil ik nog maals benadrukken dat mijn post waar dit topic is ontstaan bedoelt was om nadruk te leggen dat ff eigenwijs zijn en je eigen weg volgen helemaal geen kwaad kan vooral als je de enige bent die het paard in werkelijkheid kent.
Ik weet wat voor mijn paarden het beste is, zoals iemand anders dat van zijn eigen paarden weet omdat je er elke dag mee in de weer bent.
Ik kan in 1 oog op slag zien als een van onze paarden zich niet lekker voelt terwijl andere dit niet opvalt maar andersom heb ik het dus ook wel dat ik van iemand anders zijn paard niet zo 123 kan vertellen dat er wat aanmankeerd omdat ik het paard niet ken.

Mijn oude pianolerares heeft verschillende kinderboeken geschreven waar geloof ik haar visie van paardenhouden in leesboek verhaal werd geschreven.
Majenka Palla, kan er alleen niets van terug vinden op het internet.
Misschien kennen Frans en Ilona haar, ze heeft heel lang op Odoorneveen gewoont met haar paarden.
Was zelf al te oud om weer aan de kinderboeken te gaan toen zij ging schrijven maar heb begrepen dat het wel erg leuke boeken waren.
Ik zou via haar dochter kunnen informeren of deze boeken nog verkrijgbaar zijn.
Zelf nog een hele mooie boeken reeks van de silver hengst (ging over een hengst, zijn kudde en de avonturen die ze beleefde) wat ik in mijn jeugd altijd weer leuk vond om te lezen.

Bianca lijkt mij niet helemaal de juiste voor Paardnatuurlijk maar heb ze allemaal versleten (staat hier nog een doos vol).