eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 januari 2010, 20:34:


Klopt. En dat is wat je ziet bij kreupelheid. Het gewicht blijft hetzelfde, maar de tijdsduur vermindert. Nou zijn wij mensen ongelooflijk ritme-gevoelig, en kunnen 1% tijdsverkorting in een ritme feilloos detecteren. Als wij kreupelheid zien, dan zal het in die orde van grootte liggen. Leuk, maar 1% belastingsverschil is niet wereldschokkend, in ieder geval niet genoeg voor een verklaring.

Er is nog een effect, en dat is het laten vallen van het hoofd. Nog niet genoemd, maar de eerlijkheid gebied me dit te zeggen.
Tijdens het vallen van het hoofd hoeft DAT gewicht in ieder geval even niet te worden gedragen. Het weer optillen van dat hoofd wordt gedaan door het gezonde(re) been, dat dan het gewicht PLUS het opheffen voor zijn rekening krijgt. En zo is er dus toch een verschil in gewichtsbelasting.
Precies de reden waarom een kreupel paard zo loopt.
Maar, bij een paard dat zichtbaar zijn hoofd laat vallen heb je het niet meer over een "onregelmatigheid". Het is meer dan dat. En nu weet ik niet wat een paardenhoofd weegt, maar in de termen waarover wij spreken is het niet meer dan een pleister op de wonde. Peanuts. Dus een gering belastingsverschil bij een forse kreupelheid.

Frans

MartineVelde schreef op dinsdag 5 januari 2010, 21:34:


Perfect.
Waaraan ik nog zou willen toevoegen dat er ook geen enkele biomechanische reden is om de hoeven te laten "doorglijden". De benen bewegen heen-en-weer onder het lijf, en het lijf heeft een snelheid ten opzichte van de grond. Bij de heen-en-weer gaande benen is er altijd een moment waarop de hoef stilstaat ten opzichte van de grond... en dat is precies het moment waarop de hoef de grond moet raken.
Iedere afwijking van dat moment heeft geen enkel voordeel, is slechts energieverlies.
Zie het als een schommel, die je op gang probeert te houden, door iedere keer een duwtje te geven. Duw je iets te vroeg dan rem je de schommel af, duw je iets te laat dan maak je een slag in het luchtledige. Het komt heel precies. (Wat zei ik ook al weer over de nauwkeurigheid van bewegingsdetectie bij mensen?) Bij de heen-en-weer-gaande beweging van de benen is dat precies eender. "Glijden" over de grond is een misser, veroorzaakt wrijving, en daarmee kostbaar energieverlies. Bij een vluchtdier een onoverkomelijke misser. En daarmee door de evolutie al lang uitgespeeld.

Paarden zijn hierin overigens niet uniek, mensen kunnen dit evengoed. Ik weet zeker dat jij met blote voeten een stuk over asfalt kan rennen. Toch, zou je je voet iets te vroeg neerzetten, ai... of te laat neerzetten, ook oei... Maar de juiste timing zit er evolutionair stevig ingebakken. Bij mensen, dus laat staan bij paarden...

Een uitzondering wordt bewust gemaakt wanneer je over iets glads loopt (ijs, of bij paarden, hoefijzers), dan is doorglijden niet zo kostbaar, en behulpzaam bij het behouden van je evenwicht. Maar het is een noodsprong, niet echt efficient zeg maar. Er zullen weinig mensen zijn die harder op ijs kunnen rennen dan op asfalt, ondanks het "doorglijden".

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Maria Delavega schreef op dinsdag 5 januari 2010, 21:36:


Ha, hetzelfde als bij vliegtuigen. Bochten maak je niet met je rudder (roer achteraan de staart) maar door je vliegtuig precies de goede hellingshoek te geven. De bocht komt dan vanzelf, en je gewicht blijft exact onder je middelpunt. Ieder vliegtuig heeft daar zelfs een metertje voor, om te laten zien of je het goed doet. Heet heel deftig je "turn coordinator" maar is in wezen niets anders dan een soort kromme waterpas met een kogeltje erin. Zelfs in boeing 747's... High-tech. De bedoeling is dat het kogeltje niet van zijn plaats komt tijdens een bocht. Zie:



Er is inderdaad een link met paardrijden. Meer dan een.


Ja, daar zitten overeenkomsten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail.

Fred schreef op dinsdag 5 januari 2010, 21:42:


Omdat het in de gebruikelijke waarneming, waarbij de hoefcapsule als referentie wordt genomen, en dus het hoefbeen "los" lijkt, het mogelijk lijkt om een hoefijzer onder de hoefcapsule te nagelen. En dat het lijkt alsof je, als je de diepe buigpees doorknipt, het hoefbeen helpt om weer terug te keren naar zijn oude plek.

Bij die andere waarneming (die precies dezelfde situatie beschrijft) is het ineens volkomen onlogisch om een hoefijzer te gaan timmeren aan een hoefwand die duidelijk los ligt. En is het ineens ook duidelijk dat het een volslagen idioot idee is om de diepe buiger door te knippen.

Mathematisch en physisch verandert er niets, maar we zijn nou eenmaal niet allemaal wiskundig/natuurkundig onderlegd, en een correctere weergave van de situatie is voor velen behulpzaam in het begrijpen wat er gaande is.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op dinsdag 5 januari 2010, 22:09:


Pobeer het eens uit. Neem een bezem mee op de weegschaal, en ga afwisselend op je linker been staan en op je rechter been, en verzin wat dan ook met de bezem uitgestoken, om voor elkaar te krijgen dat je op je ene been minder weegt dan op het andere. Je mag de bezem voor je uit houden, volledig naar rechts of links uitsteken, omhoog houden, er extra gewicht aanhangen. Je mag de stand ook volledig veranderen als je op het andere been gaat staan. Wat je maar wilt.
Als jij twee foto's weet te produceren waarbij jij voor elkaar krijgt om op je ene been meer te wegen dan op het andere (met zelfde gewicht aan bezem, in welke positie dan ook), dan mag je jezelf nomineren voor de nobelprijs, want dan kunnen we de hele natuurkunde gaan herzien.


Hoeveel procent van de paarden die jij ziet hebben dermate ongelijke hoeven dat je daar een meer dan nominale scheefheid uit kunt afleiden?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 januari 2010, 22:17:


Ja, in STILSTAND ja, zoals je zelf al correct aangeeft. Maar Christel beweerde dat de asymmetrie juist optreedt tijdens beweging...

En nou allemaal even de weegschaal op, met een uitgestoken bezem, om te kijken of je de natuur toch niet kan foppen en op je ene been staand meer kan wegen dan op het andere!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ans Jondral schreef op dinsdag 5 januari 2010, 22:30:


Ik heb geen zin om het op te zoeken, maar er staat me iets van bij dat we daar een jaar of twee of zo een hele rel over hebben gehad. AdB zou beslist Hoefkatrolonsteking]">HKO genezen, ondanks mijn tegenwerpingen.
Maar ok, blij dat we inmiddels zo ver zijn.


Er zitten daar geen spieren, je hebt het straalbeen, en de diepe buigpees die daar overheen loopt. Hoefkatrolonsteking]">HKO is een overbelasting van dit systeem, waarbij uiteindelijk de pees over het straalbeentje gaat schuren, waarbij de pees ontstoken raakt en/of het bot wordt aangetast (meestal een combinatie van beide). Te lange toon (en dus hefboomwerking), toonlanden, en gebrekkige doorbloeding zijn de ware boosdoeners. Bij ECHTE Hoefkatrolonsteking]">HKO tenminste.

Bij klinische Hoefkatrolonsteking]">HKO is er vaak sprake van te lange steunsels, die een "knijpeffect" uitoefenen in de hoef. De bovenkant van de steunsels zit net onder het hoefkatrol, waar dus het knijpeffect plaatsvindt, en dus de pijn optreedt. Gemakkelijk te verwarren met Hoefkatrolonsteking]">HKO.
Het gemene in dit schenario is dat paarden die pijn krijgen door te lange steunsels de hielen gaan ontlasten, en dus meer op de toon gaan lopen, en daarmee dus het hoefkatrol gaan overbelasten. En zo krijgen die "klinische Hoefkatrolonsteking]">HKO paarden" alsnog echte Hoefkatrolonsteking]">HKO, en denkt de dierenarts later dat zijn eerdere diagnose correct was...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Michiel schreef op woensdag 6 januari 2010, 0:04:


Asymmetrisch afzetten is natuurlijk goed mogelijk. Maar dat is wat anders dan een ongelijke gewichtsverdeling. Maar je hebt wel een punt natuurlijk. Hoewel ik me dan wel weer afvraag wat dit met "scheefheid" te maken heeft.


Prima verwoord! Hier kan ik iets mee. Bedankt!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op woensdag 6 januari 2010, 0:17:


Ja, dat scheef ik ook al. Probleem hier is alleen dat wanneer je het over niet te verwaarlozen belastingsverschillen hebt, je het automatisch ook over een dijk van een kreupelheid hebt.
Bij iets dat je omschrijft als "onregelmatigheid" heb je het over een verschil in tijdsduur van iets dat niet meer is dan een paar procent... Wat nooit iets aan belastingsverschil kan opleveren dat de moeite van het vermelden waard is.

Michiels opmerking over de stuwing van een been zit misschien dichter bij de waarheid. Hoewel ik me afvraag of bij een paard, eenmaal op snelheid, er veel energie nodig is om die voorwaartse snelheid vast te houden (op een vlakke ondergrond dan). De meeste energie is dan toch nodig om het gewicht van het paard van de grond te houden. Dus heb je het weer over belastingsverschillen, en vallen de verschillen in stuwkracht weer in het niet.

Een ander verhaal wordt het wellicht bij het maken van korte wendingen, tempowisselingen, etc. Dan wordt het aandeel "stuwkracht" veel hoger.
En als dat zo is dan is dat dressuur-verhaal iets dat zichzelf in stand houdt. Om te kunnen dressuuren moet je eerst aan dressuur doen. Dressuur roept problemen op die je met dressuur moet corrigeren. Een vicieuze cirkel, waar velen die nooit aan dressuur doen dan ook nooit mee te maken krijgen, en zich dan ook steeds verbaasd afvragen waar ze het nou toch steeds over hebben.

Ik zeg niet dat het zo IS hoor, maar het is wel een intrigerende mogelijkheid die een aantal vragen kan beantwoorden.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Marlies Sanders schreef op woensdag 6 januari 2010, 0:27:


Ik weet weinig van zand, maar als ik ergens zand voor nodig heb dan vraagt mijn leverancier altijd "wat voor zand?"
Ik heb me eens een keer laten uitleggen dat rivierzand uit korrels bestaat die door het water zijn afgeslepen, en dus gemakkelijker rollen. En dat er verschillen zijn in korrelgrootte. En dat zodoende het ene zand prima geschikt is als ondergrond voor een tegelpad, het andere geschikter is voor de fundering, en om cement te maken heb je weer wat anders nodig, enzovoorts.

Of het zand nat is of niet maakt dan natuurlijk ook weer verschil uit.

Vooralsnog heb ik de indruk dat nat zand "veilig" is, en dat de zandsoorten zonder structuur, zoals in duinen, het gevaarlijkste zijn. Maar als je het echt wilt weten zul je ergens een zandspecialist moeten opsnorkelen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op woensdag 6 januari 2010, 0:58:


Een "pas" is de optelsom van contact-duur en zweef-duur. De paslengte blijft natuurlijk links en rechts gelijk, want beide helften van het paard bereiken gelijktijdig de overkant.
Maar de verhouding tussen "zweef" en "contact" daar kun je natuurlijk wel wat mee sleutelen. Hoewel ik betwijfel of het paard daar iets mee zal doen. Om minder contact-duur te hebben (omdat dit zeer doet) heb je een langer zweefmoment nodig. Maar om een langer zweefmoment te hebben moet je krachtiger afzetten, helaas MET dat zere pootje.
En DAT kun je weer wat compenseren door zoveel mogelijk massa te laten "vallen". Het paard heeft hier eigenlijk alleen maar zijn hoofd voor ter beschikking, en gebruikt dat dan ook fanatiek om een zeer voorbeen te ontlasten. Maar veel zoden aan de dijk zal het helaas niet zetten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

e m kraak schreef op woensdag 6 januari 2010, 1:17:


En sterker nog: als beide helften van het paard gelijktijdig het eindpunt bereiken dan hebben links en rechts ook nog eens dezelfde tijdsduur voor iedere pas ter beschikking.

Verschil in stuwkracht lijkt mij vooralsnog de meest plausibele verklaring.
En dat kan Christel een beetje tegenmoet komen, want bij stuwkracht is er WEL sprake van belasting van het hoefkatrol. (Oeps, wat zeg ik nou weer)

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Wendy de Meij schreef op woensdag 6 januari 2010, 9:54:


Als het je om de kauwbewegingen gaat, neem dan ruwvoer. Daar kunnen ze letterlijk UREN mee bezig zijn. En het heeft veel structuur. Brok is meestal na een paar minuten al op. Hoezo "meer" kauwbewegingen?


Het feit alleen al dat het ge-expandeerd is is voor mij een teken dat het een nep-product is. Expanderen doe je zodat de voedingsstoffen nog sneller worden opgenomen. Paarden hebben juist het tegenovergestelde nodig: voedingsstoffen die zo langzaam en gelijkmatig mogelijk vrijkomen. Expanderen doe je voor mensen, omdat die a) per portie eten, b) niet zo goed kunnen kauwen en moeite hebben met ruwe graantjes. Voor paarden is dit allemaal niet van toepassing.

De fabrikant heeft hier een product proberen te maken dat er vooral voor mensen smakelijk uit ziet, en niet zozeer iets dat goed is voor het paard. Begrijpelijk, want het is de mens die de geldbuidel beheerst... Of je je hiermee moet laten foppen is natuurlijk de grote vraag?
Doe die muesli lekker gewoon in je eigen bakje met yoghurt, en probeer voor paarden iets te vinden dat speciaal op het spijsverteringsgestel van paarden afgestemd lijkt te zijn. Paarden muesli laten eten is net zoiets als een pluk hooi in je eigen bakje yoghurt doen. Als het paard voor jou moest gaan shoppen dan zou hij jou dat te eten geven.


Voer ze dan grasbrok of zo. Dan hebben de mensen het idee dat ze brokjes voeren, en heeft het paard niet de nadelen van graanproducten. Je kunt ook proberen je klanten op te voeden natuurlijk.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

marjolijn schreef op woensdag 6 januari 2010, 11:02:


Dan zie je wat er tijdens stilstand gebeurt. En dan kan je natuurlijk een ongelijke gewichtsverdeling krijgen. Tijdens het lopen is er steeds EEN been van de grond, en moet het andere been het volledige gewicht dragen. Daarom dus mijn voorstel om te kijken wat je meet met EEN been van de grond, en of je dan nog asymmetrisch kunt belasten.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Maria Delavega schreef op woensdag 6 januari 2010, 11:10:


Duur?
Je kunt zelf een vliegtuig bouwen, zie
http://www.privatepilots.nl/europa/building.htm
Brevet kun je goedkoop in een maand tijd in Amerika halen.
Brandstofverbruik is vergelijkbaar met een middenklasse auto.

Motorrijden lijkt mij ook duur. Paardrijden ook trouwens.
Maar je kunt het allemaal zo duur (of goedkoop) maken als je zelf wilt.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."