e m kraak schreef op woensdag 6 januari 2010, 16:17:


Als je links een kleine en rechts een grote pas maakt, dan kun je gewoon rechtuit lopen zonder in spagaat te geraken. Probeer maar eens!
De achterbenen doen gewoon mee in de gang vooruit.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 januari 2010, 17:06:


Kan ook buiten. Maar in een bak kun je zuiverder vergelijken en je figuurtjes zoals voltes rijden en is het resultaat 'meetbaarder'. Ook is de bodem vlak waardoor je zekerder van een zuivere takt bent.

Dat klinkt als een rechtsgebogen paard. Het been in de buitenbocht is doorgaans het vrijer bewegende been. Wordt hoger opgegooid, verder weggezet, en meer campaneo bij een barokkie. Trouwens gek voor een draver, die lopen levenslang juist linksom. Misschien de reden dat hij uit de sport genomen werd? Verregaande spierpijn?


Dat zou kunnen kloppen voor een rechtsgebogen paard.


Logisch, want de beenzetting van stap ligt dichter bij galop dan die van draf. Vanuit draf wordt het vaak racen racen racen om maar in die galop te raken met als gevolg een strakke rug en uit een strakke rug krijg je allerlei gekkigheid die niet goed is.
Aangalopperen doe ik bij voorkeur op de volte en vanuit stap, juist om die rugverstrakking te voorkomen.


Klopt nog steeds met een rechtsgebogen paard.


Druk met je been? Of je rechterteugel? Beter is om de rug niet te 'frustreren' door scheef te gaan zitten om het zadel naar het midden te duwen, maar om het paardenhoofd een paar keer flink door te stellen naar links. Niet een keer heel lang aanhouden, maar steeds weer opnieuw, zoals je ook de spagaat zou oefenen: steeds wat meer oprekken, herhaling geeft meer resultaat dan kracht. Niet vasthouden in die stelling, maar vriendelijk doch daadkrachtig 'hengelen'. Daardoor komt het zadel vanzelf steeds meer richting het midden te liggen. Dit kan allemaal nog steeds buiten.


Ik heb geen verstand van tölten, maar een rechtsgebogen paard heeft doorgaans linksvoor als voorkeurschouder en -been, dus dat zou inhouden dat rechtsvoor het minder krachtige been is, dat wellicht in een zwaardere gang eerder afhaakt.


Dan zit de scheefheid wellicht voornamelijk in zijn voorhand.

Dat hoeft ook niet, heb ik gemerkt. Daarbij zijn veel paarden bikkels en laten ze het niet zien. Een korte rug is doorgaans een sterkere rug, wat draagkracht betreft. Ik ben dol op korte ruggetjes. Minder handig voor de lengtebuiging, maar lekker sterk en minder snel problemen.

Nou, hij klinkt toch tamelijk standaard als gewoon rechtsgebogen.
Leuk en lastig!

LisaLoveUnicum schreef op woensdag 6 januari 2010, 17:44:


Is er een gastroscopie gedaan dan?
Kun je iets meer vertellen over "Draw"?

Frans Veldman schreef op woensdag 6 januari 2010, 18:58:
Ik denk dat billen vlaams is voor dijen wat nederlands is voor bovenbenen?

Arabesk schreef op woensdag 6 januari 2010, 19:54:

Is hier ook al ter sprake geweest en uitgelegd.
Zucht.
Nog een keer:
Aan dat onderzoek heeft mijn Buck meegedaan, er waren voor die dag meen ik 8 deelnemende kreupele paarden. Door gesodemieter met software die niet gecreëerd kon worden om al het filmmateriaal om te zetten naar iets meetbaar grafiekachtigs, is de uitslag eeuwig uitgebleven. Ik heb de man, die het allemaal zou gaan bouwen, die dag gesproken. Hij was leraar van de studenten die het onderzoek op poten hadden gezet. Hij had de camera-opstelling gemaakt en vertelde dat het maken van de software die dit materiaal moest omzetten nog een helse klus ging worden.
Blijkbaar is het nooit meer gelukt, getuige de nul publicaties. Niet dat het mij met mijn eigen privédoel wat kon schelen. Mijn paard liep weer goed.

Ilma Meijer schreef op woensdag 6 januari 2010, 23:27:


Het is niet zo absoluut. Doorgaans kom je met een serie aanwijzingen tot een gemiddelde bevinding. Doorgaans galoppeert een rechtsgebogen paard rechtsom beter, omdat die buiging hem het best bevalt en het rechterachterbeen sterker is, maar het hoeft niet persé altijd bij rechtsgebogenheid te horen.
In de galop is bv het binnenachterbeen het landende been op de kleinste cirkel, maar het buitenachterbeen is dan het been dat kwa tijd het langst aan de grond staat en even het hele gewicht draagt. Je kunt dus vraagtekens stellen bij welk achterbeen het op de cirkel werkelijk het zwaarst te verduren heeft.

Ans Jondral schreef op donderdag 7 januari 2010, 8:40:


Aanspringen en welk been dan in het midden zit heeft m.i. ook te maken met voorbereiding.
Buck is duidelijk linksgebogen maar galoppeert op beide handen goed en gemakkelijk, geen voorkeur of betere kant.

Cadiz is veel minder a-symetrisch. Linksachter is het zwakkere been, maar hij ervaart daar de meeste hinder van in de rechtergalop, ik voel linksachter dan zwoegen om mee te komen en hij gaat dan soms zelfs viertakten. De linkergalop is beter gesprongen, maar daar wil linksachter er graag naast, dus daar moet altijd schoudervoor bewaakt worden.
Dit bevestigt mijn idee dat het buiten- en niet het binnenachterbeen het 't zwaarst heeft in de galop.
Hoewel dat voor Pête bijvoorbeeld niet opgaat.
Misschien heeft het ook te maken met stuwkracht versus dragen...?

Moniek schreef op donderdag 7 januari 2010, 12:24:

Je hebt de verantwoordelijkheid over een levend wezen met een enorm accepterend karakter.
Penibel.

Voelen of het symmetrisch is in en onder je is eigenlijk randvoorwaarde 1. Want bij assymmetrie is het risico op blessures het grootst. Eerst rechtmaken. De allersimpelste quickfix voor wie een hekel aan dressuur heeft maar ook zijn paard niet wil scheef worden: rek de korte kant op als je voelt dat er banaanvorming optreedt.

Daarna komt wat mij betreft verzameling, wat de voorhand ontziet die niet zo goed tegen gewicht dragen kan. Geen must, maar wel beter voor je paard.

Daarna komt pas oprichting. Waarbij oprichting geen doel op zichzelf is, maar het resultaat van correcte verzameling.

Het valt dus eigenlijk best wel mee, mits die awareness-knop aanstaat!