amar schreef op maandag 18 januari 2010, 21:46:


Ik begrijp wat je bedoelt (denk ik); ik zie het type paardje zó voor me !

Misschien zouden specifiek op haar afgestemde Bach Bloesem Remedies goed kunnen helpen om een deel van haar spanningen en onzekerheden te overwinnen. Ik weet van sommige mensen die meeschrijven op dit forum dat zij geen enkele waarde toedichten aan de veronderstelde werking van Bach Bloesems, en van anderen hier dat zij juist wel goede en soms opmerkelijke resultaten ervan hebben gezien. Ik zelf behoor tot die laatste groep, anders zou ik de suggestie niet gedaan hebben

Verder m'n complimenten voor wat je toch al wél bereikt hebt met dit paardje!

grt,
karen

Karen Koomans schreef op maandag 18 januari 2010, 22:22:

grrr, heb tot 2x toe een bericht gepost maar zie 1x geen titel en geen inhoud van het bericht, de tweede maal wel een titel maar nog steeds geen inhoud van het bericht. Forumspook....

Opnieuw de tekst die ik wilde posten:

Bij veel NH- en andere trainingsmethodes wordt "rust" als beloning gegeven.

*Als* je paard "rust" inderdaad als belonend ervaart, dan zegt dat toch eigenlijk dat hij de oefening dus liever niet deed? Immers als je een oefening met plezier uitvoert, dan is het mogen stoppen met die oefening helemaal niet belonend.

Voor mij persoonlijk valt het grootste deel van mijn lol in het trainen van dieren/het samenwerken met dieren weg, als blijkt dat het dier in de regel liever niet "werkt". Ik heb "in de regel" bewust toegevoegd in de voorgaande zin, want natuurlijk zijn er situaties waarin ik wil dat het dier iets doet, ook als hij er op dat moment geen zin in heeft! Maar mijn streven is die situaties zoveel mogelijk de uitzonderingen te laten zijn, in geen geval de basis van wat ik graag wil.

Het gaat mij dus om het uitgangspunt: wil je graag zó trainen dat het dier (meestal) plezier heeft in dat wat je van 'm vraagt?
Als je antwoord daarop "ja" is, dan is rust als beloning toch eigenlijk automatisch uitgesloten?

grt,
Karen

Frans Veldman schreef op maandag 18 januari 2010, 22:46:


Nee, voor mij maakt dit het niet duidelijker.

Als ik "zit" zeg, gaat mijn hond zitten. Dat heeft hij van mij geleerd op basis van uitlokken van het gedrag en dat gedrag belonen. Nu hij dat gedrag eenmaal snapt, volgt niet meer na iedere juist uitgevoerde "zit" een beloning. Het opvolgen van het commando "zit" is een goede gewoonte geworden.
Als ik geen volgende aanwijzing geef nadat mijn hond is gaan zitten ervaart mijn hond dat niet als belonend! Ook niet als straf - het is neutraal.

Sterker nog, bij het aanleren en/of uitvoeren van een oefening, zoals ZIT, is mijn uitgangspunt dat je beter altijd maar één keer het commando geeft! Als je hond niet reageert op de eerste keer "ZIT" en je zou het gaan herhalen, dan dreigt binnen de kortste keren het voor de hond normale commando ZIT.... ZIT!... ZIT!! te worden.

grt,
Karen

Frans Veldman schreef op maandag 18 januari 2010, 23:35:


Ja, daar ben ik het mee eens, dat is vanzelfsprekend. Maar dat is niet wat ik ter discussie probeer te stellen.

Als het laten vallen van de cue (ofwel het geven van rust) het enige is dat je doet, en je paard stopt daardoor met het uitvoeren vd oefening en ervaart dat mogen stoppen met de oefening daadwerkelijk als belonend, dan vond hij (dus) de oefening toch niet leuk?
Omdat als de oefening als leuk wordt ervaren, het mogen stoppen met de oefening (dus) geen beloning kan zijn.... STOPPEN met iets LEUKS kan toch per definitie niet als belonend worden ervaren.

Ik stel niet aan de orde of het toepassen van "rust als beloning" werkt of niet... Ik wéét dat het een effectieve manier kan zijn.

Mijn vraag/discussiepunt is:
Wil je graag zó trainen dat het dier (meestal) plezier heeft in dat wat je van 'm vraagt? (het antwoord hierop kan en mag ook "nee" zijn!)
Als je antwoord daarop "ja" is, dan is rust als beloning toch eigenlijk automatisch uitgesloten?

Heb ik het zo beter uitgelegd?

grt,
Karen