Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 januari 2010, 13:24:


Marjolein heeft een foto geplaatst.
www.hoefnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1156

Het lijkt erg op de pagina 3 foto van Isabel, alleen is in die link de witte lijn de begrenzer aan de binnenkant en op Marjoleins foto lijkt het niet zo te zijn.
Heeft jouw paard dit sinds hij anders bekapt wordt?

Isabel van der Made schreef op vrijdag 22 januari 2010, 15:43:

Of ik?

Maria Delavega schreef op vrijdag 22 januari 2010, 22:16:


De foto's zijn van een terre-à-terre oefening, de capriole. Alle bewegingen zijn aangeleerd en te verwachten in tegenstelling tot de bewegingen van een bokkend paard dat dit op eigen initiatief doet.

Wanneer mijn paard bokt, ga ik in de verlichte zit om ons beider rug te ontzien en roep: 'hou op'. Intussen vraag ik mij af waarom hij bokt: ander zadel, te vroeg een achterhandoefening (zoals bv simpelweg galop) gevraagd, rugpijn, of gewoon joligheid? Want het is uiteraard een indicatie van iets.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 9:34:

Met achterover zitten tijdens een bokpartij heb je de grootste kans op een klap in je rug.
Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik het paardenhoofd omhoog houd tijdens een boksessie.
Verlichte zit is wat anders dan 'met instabiel bovenlichaam voorover hangen'. Dat weet jij vanuit je professie vast ook wel.
Verlichte zit is de bips uit het zadel halen, staan in je beugels dus en je gewrichten allemaal wat verder hoeken, zonder steun op de teugels, manenkam, dus in balans. Zou je het paard wegshoppen, dan blijf je rechtop staan (in een schijterige houding).
Bij bokken wil ik koste wat kost mijn gewicht UIT het zadel hebben, want daar komt de klap tgv de bok het hardste aan. Achterover hangen geeft juist een risico op rugletsel, bij de ruiter dus.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 januari 2010, 21:31:


Nee, ik blijf juist NIET geplakt aan het zadel. Bokbewegingen kun je niet volgen omdat ze onvoorspelbaar zijn. Waar je achterwerk de paardenrug raakt is de kracht van de bokuitslag het grootst (tenzij je op zijn kont zit).
Staand in de beugels, met gebogen gewrichten, knieën eraan en zwevend boven het zadel, kan het paard onder je knetteren zonder dat jij de klappen 1 op 1 absorbeert.

Mariss schreef op zondag 24 januari 2010, 18:25:


Er is wel een verband tussen veel zweten en daarbij belangrijke zouten verliezen. Kalium is er bv een van. Om dit tekort aan te vullen of voor te zijn, worden in de zwaardere wedstrijdsport electrolyten gegeven.

Ans Jondral schreef op zondag 24 januari 2010, 11:13:


Ik neem aan dat als het veulen er straks is, dat Puzzle er ook niet meteen bij kan? Dat stadium zou ik nu al in laten gaan. Drie draden ertussen of anders Puzzle ergens 'in de kost' doen.

Koen Theys schreef op zondag 24 januari 2010, 23:40:

Perfect, die rubriekindeling! Inhoudelijk interessante berichten over hoeven staan in "hoeven" en inhoudsloze reacties worden verworpen naar in "stijlloos". Zo blijft het voor de lezer in ieder geval heel overzichtelijk wat relevant is en wat niet.

clarissa ruijgrok schreef op maandag 25 januari 2010, 9:27:


Absoluut respectloos vind ik het vasthouden en later wegschieten van de brandende sigarettenpeuk wat deze overjarige cowboy in het begin laat zien. Maak die peuk uit als je met een paard aan de gang gaat en al helemaal als je je laat filmen.
Ook zou ik die neurotische bordercollie binnenzetten wanneer ik een jong paard ging beclickeren.

Maar dan, het clickeren zelf. De cowboy lanceert in dit filmpje een nieuwe trainingstool, het zg "synchroonclickeren". Dit is een hele knappe versie van slingeren met de zweep en op hetzelfde moment clickeren. Zulks vergt een enorme linkerhand-rechterhandcoördinatie en is dus heel knap en zeker een filmpje waard.
Ook erg vernieuwend is de transformatie van de click tot commando-tool: als ik met mijn zweep zwiep en tegelijkertijd click, is dat voor het paard een teken om in een hoek te gaan staan. Hiermee wordt het 'ouderwetse' clickeren met de click als bridge, in één machtige beweging aan de kant gezet, wat zeg ik, voorbijgestreefd.

Bewonderenswaardig vind ik het acceptatieniveau van het jonge paard. Het dier ondergaat de potpourri aan tegenstrijdige signalen zoals geclick, gezwiep, geaai, onduidelijk uitwijk- en toenaderingsgedrag van de kromme cowboy zonder aggressief te worden! Wellicht omdat het dier gedurende de hele sessie een totaal andere focus heeft: door dat hek naar de grotere ruimte toe, weg!
En ineens is daar het woord, verontschuldigend bijna: "End".

Piet schreef op maandag 25 januari 2010, 11:07:

Hij noemt zich clickertrainer omdat hij zo'n ding in zijn hand heeft.
Het resultaat dat hij bereikt is beslist niet een beoogd resultaat. Ik zie nl geen gehoorzaam of getraind paard, ik zie een paard in een kleine ruimte, dat door de dreigen met de zweep tegen de kant gezet wordt en dit niet-begrijpend ondergaat, en er soms aan weet te ontsnappen.
Man wil: "stilstaand paard tegen de wand" en dat is wat hij krijgt. Niet door clickeren of subtiele lichaamstaal of logisch belonen/shapen, nee, door de ruimte klein te maken en te pushen met de zweep. Hij beweert dat het paard 'naar hem toe komt' en noemt dit dan 'clickertraining'.
Op andere gedachten brengen, de weg ernaartoe etc? Boven alles wil deze man met zijn kop op Youtube als je het mij vraagt.

Christel Provaas schreef op maandag 25 januari 2010, 11:20:

En o ja: dit paard wil ALLEEN maar door die poort naar de grotere ruimte toe, het heeft geen ander doel. Omdat de cowboy tussen het paard en het hek staat, lijkt het alsof het paard bij hem komt.