Katja Goovaerts schreef op dinsdag 26 januari 2010, 1:11:


Ja, das ook niet ver.
Ik vrees er alleen een beetje voor of mijn weitje wel groot genoeg is voor 3 grote, actieve jonge mannen. 2 zal wel gaan, 3 wordt al krap, denk ik.
T'is maar een klein winterweitje. Mijn grotere weides staan voor't moment zowat onder water.

Ik ga eerst ook eens kijken of ik iets kan regelen met Fien (Kynshiri) want die woont hier in het dorp en mijn Puzzle en haar Darwin kennen elkaar al. Dus dat zou wel een heel mooie oplossing zijn.

groetjes
Ans

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 10:48:


En jij koopt voor elk jong paard dat je inrijdt een perfect passend zadel?
Op mijn paard schoven vroeger alle zadels redelijk gemakkelijk. Niet in die mate dat je niet kon opstijgen, maar toch. Paard was nogal egaal rond aan haar rug. Met ouder te worden en meer schoft te krijgen is dat minder geworden. En ik ken best wel een hoop paarden die dat ook hebben.
Ik heb bij Pête zelfs eens gehad dat haar zadel achteruit schoof, tot in haar lenden omdat ze mager stond en haar buik smaller was dan haar borstkas, windhond-model. Ik heb haar toen nog een tijdje met een borstriem moeten rijden om dat te vermijden tot ze weer wat dikker werd.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 11:13:


Ja, met Puzzle hebben we dat eerst ook zo gedaan. Geen barebackpad, maar met een longeersingel en dekje. En dan eerst ook goed die singel langs zijn benen en kont enzo halen, dat hij niet zou schrikken als er iets toevallig op z'n kont of tegen zijn benen zou aankomen. En zadel er eerst los op zonder singel en zo al stappen.

Nog een leuke ivm lange koorden en brakke omheiningen en obstakels. (Ja man, dat arme paard van mij )
Longeren: Paard weg met 10 meter longe erachter aan. (Tja, paard ging nogal veel lopen.) Ze ging los door de omheining en kwam op de grote wei terecht. En daar lag in't midden een afgezaagde boom voor de hertjes. (Om hun gewei tegen te schuren) Paard springt over de boom, longe er nog steeds achter. Handvat/lus van de longe blijft aan de boom hangen. En je raad het al, boom wordt mee achter paard aan gesleurd. Dat heeft toch wel meer dan een uur geduurd voor ze erover nadacht weer eens stil te gaan staan.
Eén voordeel, ze kijkt niet meer op van dingen die achter haar aanslepen of rond haar benen zitten. Beestje is nogal bomproof
En dat zijn dan ook geen dingen die je 2 keer verkeerd doet. Alleen jammer voor dat paard, dat zij de eerste was.

Wil schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:06:


Snap ik niet goed?
Pête die ging vroeger alleen maar achterwaarts en omhoog. (Die had het record 100m achterwaarts op haar naam, denk ik.) Ik heb haar voorwaarts nooit idioot weten doen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:39:


Mmm ja, das wel waar.
Alleen had ik dan blijkbaar pech. Want Pête had de gewoonte om te steigeren en door te slagen. Niet zo fijn als je er bovenop zit om 500 kilo paard op jou te krijgen.
Ik had toch liever dat ze voorwaarts ging eerlijk gezegd

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 14:16:


Ja, ik sprong er ook meestal wel af. Ik liet mij dan van haar kont glijden. (Eens je door hebt dat dat paard onder je de verkeerde kant uit gaat, heb ik eerlijk gezegd weinig zin om te blijven zitten.) Ben voor zover ik mij herinner ook altijd weer opgestapt. (Op een enkele keer na toen het paard behoorlijk kreupel liep na zo'n actie.) Paard was ook altijd heel kalm. Steigert eigenlijk heel beheerst. Je ziet haar pas in paniek slagen wanneer ze voorbij haar evenwichtspunt is en dreigt om te vallen.
Maar soit, mijn paard deed dat niet expres. (steigeren wel natuurlijk, maar vallen niet.) Die schrok zo altijd al heel erg als ze viel. En eigenlijk viel die ook vaak zonder dat ze echt gek deed. Zo heb ik er eens onder gelegen terwijl ze wel schrok, maar alleen haar hoofd plots draaide naar het ding waar ze van schrok. Meer niet en toch ging ze languit. Ze is niet zo heel stabiel, denk ik.

Maria Delavega schreef op dinsdag 26 januari 2010, 22:37:


Leuk topic, dit.
Thanx Vicky en Cindy, ik was niet op zoek maar heb er een fijne avond mee.

Aafke schreef op donderdag 28 januari 2010, 10:05:


Al wat je er van olie opsmeert zal wel helpen.
Ik smeer kokosolie + ordinaire muggenspray op de plekken die niet onder de Boett zitten.
Werkt net zo goed (of niet goed, het is maar hoe je het bekijkt) als al die andere dure producten.

Cindy Helms schreef op donderdag 28 januari 2010, 12:25:


Nah, wees blij!
Ik ben plots Free Willy
Ok, nu houd ik best wel van een stukje taart, maar dat het zo erg was, was mij eigenlijk nog niet opgevallen? (....Loopt naar de balans om eens te checken...)
Of gaat het hier over de knol? Tja, die mag op dieet inderdaad....

Spirithorses schreef op donderdag 28 januari 2010, 20:25:


Met 8-10 uur werden ze niet mager?

Toen ik Pête nog zoveel reed (dagelijks minstens 1 uur, weekend soms wandelritten tussen de 1 en 3 uur.) Dan trok die dat niet zonder bijvoer.
Zou dat rasafhankelijk zijn?

Irritante ruin heeft daarnet een net zo irritante ruin gevonden en ze vonden het blijkbaar wel een goed idee om mekaar maar wat te ambeteren.
Ze hebben daarnet al uitgebreid gespeeld. Zo leuk om te zien. (Vooral omdat ik Puzzle nog nooit zo heb zien spelen) Ik ben blij voor hem. (Thanx Fien!!)
Nu maar hopen dat ze elkaar leuk blijven vinden!

groetjes
Ans

Kynshiri schreef op vrijdag 29 januari 2010, 19:19:



Go Darwin!
(Eindelijk wraak )

Gudrun schreef op vrijdag 29 januari 2010, 11:34:


Wat jammer voor jullie en jullie paardjes.
Ik hoop dat jullie in de toekomst je plezier en ontspanning op een andere manier kan vinden.
Succes met het vinden van een goed baasje.
Ik kan je jammer genoeg niet helpen. Mijn stalgenootje vindt arabiertjes niet zo leuk en ze heeft ook net een paard gekocht.
Sterkte met het afscheid.

Ans

Cindy Helms schreef op zaterdag 30 januari 2010, 19:30:


Dat wordt toch wel vaker gedaan, oa bij paarden met knieproblemen?
Het is aan mij ook ooit voorgesteld.
Nadat mijn paard 6 maand stalrust had gehad, was ze heel veel afgevallen en veel spiermassa kwijt. Met als gevolg dat haar knieschijf wel eens vreemde dingen deed. Door weer meer spiermassa te krijgen is dat probleem weer vanzelf verdwenen. Maar dat heeft toch wel meer dan een jaar geduurd. En ze vond het niet echt aangenaam als haar knie vast zat. Ik kan me dus wel indenken dat je dan voor een snellere oplossing zou kiezen?
En ik heb ook al gehoord dat men het gebruikt bij paarden met rugproblemen. (Maar wat het idee daarachter is, weet ik niet precies.)
Ik vermoed dan ook dat de reacties die jij leest bij de blauwe buren niet gaan over het creëren van een 'mooiere kont'?

Arno8 schreef op zaterdag 30 januari 2010, 20:15:


Ja, das ook de reden waarom ik dat uiteindelijk niet heb laten doen.
Maar bij mijn paard was het extreme gewichts/spier-verlies de oorzaak en ze had dit niet voordat ze zoveel afviel en ze heeft uit zichzelf wel de neiging om een nogal bespierde kont te hebben. (Quarter-bloed ) De kans dat het bij haar weer vanzelf in orde zou komen, was dus redelijk groot.
Maar bijvoorbeeld bij hele grote warmbloeden, ligt dat wel anders. Daar moet je soms al serieus lang mee trainen om er een spiertje aan te krijgen. En als die dan zo'n probleem hebben, kan je het dan vooroorloven om dat dier daar jaren mee rond te laten lopen?
Een knieschijf met een eigen willetje is ook niet zonder risico. Als ze het vaak hebben, kan dat artrose veroorzaken in de knie.
+ Dat het erg lastig is voor het paard.