e m kraak schreef op woensdag 27 januari 2010, 23:31:


Daarom vindt ie zichzelf ook een clickertrainer en dat merk je niet zonder geluid.

Dat laatste geloof ik graag van je. Maar het omgekeerde is ook waar en de reden waarom Eddy altijd roept "ik zie nooit een clickerpaard bereden worden" ( in deel 2 van het artikel in mijn klein "verenigingsblaadje" , officiële naam "Positief trainen eZine" komt volgende week nog een aantal mythes, waaronder deze, voorbij)
Zoals bij zo'n P+ getraind paard nooit meer te bewijzen is hóe het een oefening heeft aangeleerd gekregen heeft, is dat met R+ evenmin zichtbaar.
De enige die dat weten is het slachtoffer én de mossad of in het andere geval de geluksvogel en zijn happy trainer

Anja Seijn schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:11:


Heel vaak worden paarden van de ijzers gehaald omdat dat het laatste alternatief is en niemand uit de beslagwereld nog een werkende bevredigende oplossing kan bieden.
Dat betekent dat die paarden met een moeilijke blootvoetse start geconfronteerd worden en vaak wéten mensen ook niet dat er problemen waren voor die tijd omdat tot op een bepaald punt alles gecamoufleerd wordt door beslag.
Blootsvoets betekent van af moment 1 een keiharde confrontatie met de gezondheid van de voeten van je paard en die gezondheid laat soms veel te wensen over. Als je dan er niet zoveel van weet of slecht voorgelicht bent geef je de boodschapper , in dit geval het natuurlijk bekappen, de schuld.
Alles draait om de kwaliteit van de voeten. Zijn die goed dan vinden ze een pad met stenen helemaal niet erg. Wat natuurlijk nog niet hetzelfde is als 25 km over zo'n pad

van lennep schreef op donderdag 28 januari 2010, 12:08:


Ben in mijn leven als eens door minder illustere figuren omringd geweest

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 15:41:




Toch ben ik het niet helemaal met je eens, niet dat het nou allemaal zo vreselijk is, maar even om het principe.
Zodra een paard reageert op een zweep, weet hij wat een zweep betekent en of je hem dan werkelijk aanraakt of op de grond petst, maakt niet uit. Het betekent dat hem ooit duidelijk is gemaakt wat een zweep kán doen en daarom reageert
Ik heb Parelli mensen prachtige dingen met hun paard zien doen, totdat ze de carrotstick lieten liggen.. alles viel in duigen...Ik denk altijd net als met het leidtouw, wat ik niet in handen heb kan ik ook niet gebruiken
Zelf heb ik eens als maandelijkse praatpaal gediend voor een hele lieve mevrouw die al een heel eind was met clickertraining. Ze wilde haar paard iets aanleren waarbij hij zijn voeten moest verzetten, gebruikte een zweep, maar was helemaal tegen elke vorm van geweld dan ook. Ze tikte dan even tegen de voeten en hop, paard deed wat ze wilde.
Nu gebeurde het een keer dat et paard dacht van " ik heb er ff geen zin in"
En ik vroeg haar daarna of ze het gemerkt had. "Wat"? "dat de vierde keer tikken tegen de voet zeker driedubbel zo hard was als de eerste keer?"
Toen ze terug dacht wist ze het ook......ze had het niet gemerkt

Dát is wat ik tegen heb op het gebruik van een zweep, een bit, sporen, alles waar je zacht P+ mee kunt uitoefenen , maar ook heel hard.....

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 17:43:


Vriend van me wilde mijn Shiny wat vooruit laten gaan door met een touw door er mee te zwieren,druk te zetten in de buurt van zijn achterwerk.
Hij was stomverbaasd dat er geen reactie kwam. Was het eerste paard wat hij ooit meemaakte dat daar niet op reageerde.

Cindy Helms schreef op donderdag 28 januari 2010, 17:36:


Piet is een geweldig aardige, maar wel traditionele man. Ik heb ruim anderhalve dag les van hem gehad met mijn 2 paarden bij me thuis.
Don die dit werk helemaal niet kende had in het begin een voorwaarts probleem en ik moet bekennen dat ik met kromme tenen in mijn schoenen stond. Tineke was daar trouwens bij.
Mijn zwakke excuus is dat ik het zelf niet deed en dat Don in z'n leven voordat hij bij mij was al veel meer tikken had gehad. Schaam.
Omdat ik het belang ervan in zag, wilde ik dit zó graag leren dat ik toen mijn principes tijdelijk opzij gezet heb.
Het is ook niet nodig, het is zoals Cindy hierboven zegt.
Maar aan de andere kant wil dit voor mij in dit geval dan ook weer niet zeggen dat je geen druk met de teugels mag uitoefenen om je paard aan te geven dat hij in een buiging rond je moet lopen.
Als een paard zo krom is dat een buiging naar de andere kant pijnlijk is, of het loopt kreupel, dan noem ik dat therapeutische druk, want ik wil dat het heel snel beter gaat. Met clickertraining kan ik dan in het begin geen beloning verzinnen die groot genoeg is. Natuurlijk is er dan wel een yes en beloning op het moment dat het goed gaat. Zodat minder en minder druk nodig is op den duur
Maar als er geen dringende redenen zijn ben ik het helemaal eens met Cindy. Consequent van voren af aan beginnen te trainen en daar de tijd voor nemen die nodig is.