Monique Meijer schreef op dinsdag 2 februari 2010, 15:24:
> Wil schreef op dinsdag 2 februari 2010, 15:18:
>
>> Monique Meijer schreef op dinsdag 2 februari 2010, 14:19:
>
> Ik krijg steeds die andere achtergrond.....
>
> Monique
Snap het niet... als ik doorklik is de achtergrond heel donkergroen.
Nou... dan kopiëren we het toch even hier?
Neem aan dat Cindy dit wel goedvind...
Een geval van equine infectieuze anemie vastgesteld bij een paard in Assebroek.01 februari 2010
Deze vaststelling is het gevolg van een onderzoek in België op 20 januari 2010 na de vaststelling van de ziekte in het Verenigd Koninkrijk bij 2 paarden van een troep afkomstig uit Roemenië die via België naar het Verenigd Koninkrijk zijn doorgevoerd.
Op 21 oktober 2009 zijn 18 paarden afkomstig uit Roemenië bij een handelaar in Drongen aangekomen ; op 22 december 2009 werden hiervan negen paarden uitgevoerd naar het Verenigd Koninkrijk, waar de ziekte werd vastgesteld.
Het onderzoek heeft aangetoond dat de negen andere paarden uit Roemenië aan een persoon uit Assebroek werden verkocht. Een paard hiervan werd vervolgens verkocht en bevindt zich momenteel in Meetkerke.
De bedrijven waar deze dieren zijn gehouden in Drongen, Assebroek en Meetkerke zijn geblokkeerd, geen enkele verplaatsing van paarden vanuit of naar één van de betrokken inrichtingen is toegelaten.
De paarden werden aan tests onderworpen en tot op heden is 1 paard in Assebroek, afkomstig uit Roemenië, positief. Dit paard zal geeuthanasieerd worden. Alle paarden die met deze Roemeense paarden in contact zijn gekomen, worden opgespoord. De bedrijven zullen geblokkeerd worden en de dieren zullen op de aanwezigheid van de ziekte getest worden.
Equine infectieuze anemie is een virale paardenziekte die niet op de mens overdraagbaar is. Na een incubatieperiode van meestal 1 à 3 weken, maar soms ook 3 maanden, kan de ziekte op twee manieren verlopen : ofwel acuut, gepaard gaande met koorts, zenuw-, hart- en bloedsymptomen (anemie), ofwel chronisch. De ziekte kent soms een dodelijk verloop, terwijl een groot aantal dieren nooit symptomen vertoont. Stress of andere ziekten kunnen de ziekte dan opnieuw activeren.
De dieren worden voornamelijk via het bloed besmet, door insectenbeten of besmet materiaal (naalden,…). De dieren blijven hun hele leven besmet en vormen zo een besmettingsbron voor andere paarden. Er bestaat geen behandeling of vaccin. Besmette dieren worden dus afgemaakt om de verdere verspreiding van de ziekte te vermijden.
Elk verdacht of bevestigd geval van de ziekte bij een paard moet onmiddellijk, via de Provinciale controle Eenheid, aan het FAVV worden gemeld.
Verdachte dieren moeten van andere paarden worden afgezonderd. In afwachting van de analyseresultaten moeten hygiëne- en controlemaatregelen (insecten) worden getroffen.
Tot zover de berichtgeving van het FAVV.
___________________________________________________________________________________________________
Meer informatie over deze ziekte:
Infectieuze anemie (EIA soms ook Moeraskoorts genoemd): een virale paardenziekte, die zich kan voordoen als een chronische verslechtering van de algemene toestand, gepaard gaande met intermitterende koorts. Paarden, muildieren en ezels zijn gevoelig (het is dus geen antropozoönose).
Het infectieus agens: virus van de familie van de Retroviridae (genus Lentivirus). Er bestaan meerdere stammen, met elks een verschillende virulentie. De pathogenese lijkt nog niet volledig opgeklaard. De immuunreactie tegen de antigenen leidt tot anemie, tot letsels van de bloedvaten en ook tot andere organische letsels. De initiële vermenigvuldiging van het virus vindt plaats in de monocyten/macrofagen. Op die manier ontsnapt het virus aan de humorale immuunreactie.
Optredende symptomen: asymptomatische dragers (besmette dieren zonder symptomen) werden reeds vermeld, toch hangen de mogelijks optredende symptomen af van het ziekte verloop. Bij de acute vorm krijgen de dieren intermitterende hoge koorts gepaard gaande met spierzwakte, ataxie, rillingen, ev. met geelzucht of congestie van de slijmvliezen. De puntbloedingen aan de onderzijde van de tong zijn kenmerkend, alsook de sterke hartslagen, de tachycardie en het aritmie (myocarditis). Oedemen (vochtopstapelingen) in de onderste delen van het lichaam kunnen voorkomen. De anemie treedt vrij snel op. De eetlust blijkt veelal onveranderd te blijven. Plotse sterfte treedt soms op. Een volledig herstel is zeldzaam. Aanvallen van intermitterende koorts worden vaak waargenomen. Bij de chronische vorm vermageren de dieren, treedt er vermoeidheid op en verminderen de prestaties. Paarden die dan op rust gezet worden vertonen vaak enkel s’avonds een lichte temperatuursverhoging. Koortsaanvallen na arbeid (krachtinspanning) zijn kenmerkend. Besmette dieren blijven drager van het virus, zelfs indien zij vrij van symptomen blijken te zijn.
De asymptomatische dragers: Deze paarden lijken gezond, maar vertonen zwakke of onaantoonbare hoeveelheden virus in hun bloed. Het is mogelijk dat deze dieren nooit aan een acute of infectieuze vorm lijden. Factoren zoals stress, behandelingen of andere ziekten kunnen evenwel tot een acute vorm leiden, en dus een belangrijke verhoging van de virushoeveelheid in het bloed met zich meebrengen.
De incubatieperiode: 1 tot 3 weken (soms 3dagen of zelfs 3 maanden).
Epidemiologie: besmetting kan iatrogeen of door hematofage insceten zoals dazen, muggen en vliegen. Een intrauteriene (baarmoeder) besmetting kan, maar is zeldzaam. Het sperma van geïnfecteerde hengsten is besmettelijk. Er is zeker ook sprake van seizoensinvloeden met een vehoging in de zomer en in de herfst (hematofage insecten). Het virus blijft gedurende het ganse leven van het besmette dier aanwezig, waardoor besmette dieren als virusreservoir fungeren voor andere dieren. Verdachte dieren worden totdat het laboresultaat bekend is daarom ook afgezonderd van andere dieren en men dient insecten te weren (preventieve maatregelen).
Diagnostiek: verdenking op basis van onverklaarbare koorts die niet reageert op behandeling, maar ook van toevallige koorts en van vermagering ondanks goede eetlust. Het bloedstaal wordt verzonden naar het CODA voor een immuno-diffusietest.
Wettelijk kader: EIA is een wettelijk bestreden dierziekte met meldingsplicht.
Toestand binnen Europa: de verspreiding van EIA is wereldwijd. In Europa werden er in 2009 haarden vastgesteld in Frankrijk, Duitsland, Italië, Slovenië en Kroatië. In januari 2010 werden nieuwe haarden ontdekt in Italië en Duitsland. Zeer recent ook 1 haard in het Verenigd Koninkrijk en 1 in België. De ziekte is endemisch in Roemenië! De haard in het Verenigd Koninkrijk en België was aldus afkomstig uit Roemenië (hetzelfde lot geïmporteerde paarden).
Alsjeblieft!
IJzers...... het einde!
Warboel
