Goed... ik drukte mij verkeerd uit,.
Ik bedoelde dus iemand die niet bang is en een zit als een huis heeft.
Niet iemand die het paard 'eens ff flink aanpakt' want dan ga je inderdaad van de drup in de regen.

Ik bedoel dus gewoon iemand die niet bang of onzeker wordt, het volle verstand erbij houdt, weet wat hij doet en inderdaad, zoals eddy noemt, het patroon doorbreekt.
Heb zelf ook zo'n exemplaar gehad in een heeeeeel erg grijs verleden....
Gaf meteen een rodeoshow weg als je erop ging zitten, bij voorkeur voordat je goed zat en trok hoofdstel na hoofdstel in flarden. (bitloos was toendertijd nog niet zo bekend... stam dus nog uit een grijs verleden)
Mijn zelfvertrouwen liep ook wel een deukje of miljoen (rug, ribben en nog wat onderdelen ook) op en toen ging de vriend van de manegehoudster het proberen. Hij hield wel van wat spanning.
Absoluut aardige jongen, ook tegen paarden.
Zorgde dat ie goed voorbereid was en reageerde gewoon goed. Geen sporen, geen gepluk aan het hoofd (paard zou het kopstuk toch maar in flarden helpen) geen zweep. Gewoon kwestie van rustig blijven, heeeeeeeeeeel stevig zitten en tempo vragen.
En voila.... paard kreeg hem niet in het zand en draaide bij. Hij heeft paardje nog een aantal keer gereden en probleem was uiteindelijk opgelost, ook als ik er weer op ging
(moest alleen zelf toen wel leren om goed te reageren en dat kopstuk met rust te laten)

'En dat bedoelde ik eigenlijk

Niets voor jou, Eddy???

Ik ga hierin helemaal met clarissa mee.
Het zijn nog kinderen en ponykamp moet leuk zijn; geen confrontatie met dingen die hun in verwarring brengen. (krijgen ze thuis en op school al meer dan genoeg mee te maken)
Maak het gewoon leuk.
Leer hen te genieten van de pony's in de wei; hou een picknick tussen de pony's en leer hen spelen met de pony's.
Leer hen rijden met zo weinig mogelijk en leer hen vooral om samen lol te maken,.

Kinderen zien straks het verschil echt wel. Een aantal zullen daarom de bewuste keus uiteindelijk maken om paarden in hun waarde te laten.
Sommigen zullen toch de andere kant uitgaan.
Daar kun je niets aan doen. Je kunt de wereld niet in je eentje verbeteren.

Maar zorgen dat het ponykamp straks een unieke en vooral geweldig leuke ervaring is waar ze nog lang over kletsen, is een goede stap in de goede richting.

Ik kan hier weinig zinnigs in zeggen, maar het idee om te kijken waartoe een paard als dat van jou in staat is, is denk ik goed voor zijn zelfvertrouwen. Hou je hem binnen het beschermde kringetje, dan gebeurt er niets, maar wint hij ook niets.

Zou het werkelijk lukken om verder te komen met hem, om het vertrouwen van hem in jou dusdanig te laten groeien dat hij de wereld met je aankan, dan geeft je dat paard een stuk waardigheid terug, denk ik.
En dan doe je het voor het paard.

Ennuh..... mocht je naar eddy gaan, zouden jullie het dan niet kunnen filmen?
Ik zou dit zo graag zien.
Heb zelf wel ervaring met paarden die aan een kant niets meer zien, maar niet met een blind paard. En ik leer altijd zo graag bij...