van lennep schreef op zondag 14 februari 2010, 20:57:


Op Goke!!!! Die gaat als de brandweer (betekent: super snelle diva)!!!! Jeen daarintegen die heeft zo'n zalige poef-poef draf (snap je), die swingt dan helemaal ... zo lekker ... daar zou ik het eerlijk gezegd het eerst op uitproberen. Goke is er ook zo eentje als je "ho" zegt dan loopt ze nog een meter of wat door, Jeen niet ... die staat als een huis of hij moet schrikken dan staat hij 40 meter verderop in eens als een huis
Goddomme ... wat een dierentuin maak ik er van hé
Maar ga jou zeker berichten wanneer het midlifecrisisdametjes tijd is

marianne laenen schreef op zondag 14 februari 2010, 21:43:


Zwart, dat staat bij alle paarden mooi. Wat ik ook heel mooi vind, zijn aarde/naturel tinten, bijvoorbeeld chocoladebruin met creme/beige (ongebleekt linnen kleur). Dat vind ik prachtig!
Geen velle kleuren of stipjes, dat wordt door het gebruik vaak snel vies en dan komt het een beetje groezelig over. Maar zwart is voor mij favoriet, ook bij zwarte Friese paarden vind ik het haast koninklijk overkomen!

Wil schreef op maandag 15 februari 2010, 13:29:


Dat maakt het dus juist zo vreselijk moeilijk. Gisterenavond hebben wij onze hond, Woody, een beagle van ruim 10 jaar oud moeten laten inslapen. Vrijdagochtend was ze serieus ziek ... van dierenarts doorverwezen naar kliniek. Ze was superbenauwd en had geen trek in eten. Een beagle die niet eet is serieuze shit! Enfin ... röntgen van de longen, echo van het hart, later een ECG ... hele dag en nacht in zuurstofhok. Woody had serieuze hartklachten, vochtafdrijvers en harttabletjes mee naar huis gekregen en van dag tot dag bekijken. Zaterdag ging goed, alhoewel ze me wel de hele dag heeft liggen aanstaren. Zondag ... wat een toestand ... weer niet willen eten en benauwd. We hebben er alles aan gedaan om het het diertje zo comfortabel mogelijk te maken. 's Middags kon ze nauwelijks nog lopen en draaide haar ogen constant heen en weer ... als een soort ruitenwissers. Accuut de kliniek gebeld en onmiddellijk met de hond langs gegaan. Woody gaf over ... de brokken van een dag ervoor kwamen onverteerd naar buiten?! Gedoe met ogen is neurologisch, waarschijnlijk een tia. Eén oor was plotsklaps heel erg smerig ... nader onderzoek ... tumor. Wij hebben besloten Woody met rust te laten en haar vredig te laten inslapen. Dat vredig viel knap tegen ... de slaapspuit vond ik ronduit akelig ... ik heb het gevoel dat het hondje voelde dat ze vertrok en ze kermde zoals ik haar nog nooit had horen kermen ... ik heb het hele hondje nat gejankt. Rationeel weet je dat je het voor haar goed doet, maar emotioneel ... pffff, dan ga je twijfelen ... heb ik wat gemist bij Woody, doe ik er goed aan, mag ik dit wel beslissen ... Aan de andere kant vind ik als mens dat je je verantwoordelijkheid dient te nemen en een dier niet onnodig moet laten lijden. Zo sta ik ook ten opzichte van mijn eigen leven, mensen én dieren hebben recht om op een waardige manier dit leven te verlaten. Maar de pijn wordt er niet minder om!

Martina schreef op maandag 15 februari 2010, 12:42:


Hè hè eindelijk iets waar ik over mee kan kletsen .... ja, Deutsche Slagsahne!! Ik vind suiker door de geklopte room ook niet weg te krijgen. Dan die spuitflessen .... gadverdamme
Ongezoete slagroom, niet te stijf geklopt, met echte onvervalste chocoladetaart ... gemaakt van bijna zwarte pure chocolade .... jaaaaaa, het liefst nog warm en een beetje klef .... maak me gek ... met héél veel slagroom! Of Apfelstrudel ... zo uit de oven en dan hup dikke berg slagroom erop! Maak me gek, gooi je haar los! Maarre ... niet echt een recept waar jullie op zitten te wachten hé?
Ik vind roomboter ook zo heerlijk, kan daar gerust een stukje van afsnijden en zo eten. Ik ben gek op vet, Ik vind dat een eerlijk stuk vlees ook in de roomboter gebakken dient te worden. Los van de chocolade en de apfelstrudel, ik vind die Dr. Frank wel een toffe peer! Alles wat nu blijkt gezond te zijn, vind ik lekker ... jammie
Ik maak ook wel eens hangop ... volle yoghurt in een theedoek laten uitlekken ... ook zo lekker met vers fruit! Is dat een beetje verantwoord?

Loes B schreef op maandag 15 februari 2010, 15:51:


Ik denk dit ook. Dierenartsen moeten klinisch blijven, anders is het werk niet vol te houden. Het zou voor mij niets zijn, ik ben op dit terrein een te grote jankerd. Luister naar je hart en luister naar je verstand, het is vaak je eigen verdriet. De dood is neutraal, dat is ooit eens tegen mij gezegd. Dan is er geen honger, geen leed, geen verdriet of pijn, dan is er niets meer. Soms is dit de beste, wel de moeilijkste, beslissing die je kunt nemen. Dood gaan we toch, mens én dier, waarom dan dat onnodige lijden. Als jij ziet dat het leven iedere dag een strijd is, als jij merkt dat het dier zich uur na uur door de dag sleept en je weet dat dit de rest van haar/zijn leven hoe lang of hoe kort dat ook nog moge zijn zal zijn, dan kun je haast geen andere beslissing nemen. Sterkte!

andrea en ariel schreef op dinsdag 16 februari 2010, 7:40:


Er zit wel een kern van waarheid in, denk ik! Onze paarden zijn 9 van de 10 keer te vet en volksbedreiging nummero uno is .... jawel ... overgewicht bij mensen. Kortom, bewegen wij genoeg en laten wij onze paarden ook genoeg bewegen, behalve dat geslenter in de wei? Denk het niet!
@Karen: je hebt gelijk hoor, je kunt onderwerpen aanvinken als gelezen, maar ik lees ook veel liever paardentopics over training, rijtechnische dingen, gedrag en noem maar op dan onderwerpen over voeding voor mensen. De laatste periode is het of gaan we vegetarisch worden of gaan we koolhydraten mijden. Off topic is prima, maar het voert de laatste tijd wel de boventoon. 't was toch Paard Natuurlijk? Of vergis ik me nu?

Frans Veldman schreef op dinsdag 16 februari 2010, 9:52:


Maar ben jij het dan oneens met de stelling dat voldoende bewegen, en dan ook echt bewegen, in combinatie met de juiste voeding bijdraagt in de gezondheid? Is het niet zo dat overgewicht voornamelijk in Westerse samenlevingen voorkomt? De fastfood generatie? Oké de link is dan snel gelegd naar krachtvoer. Maar ook hier geldt toch dat paarden die alleen op ruwvoer tonnetje rond kunnen worden omdat ze onvoldoende bewegen maar wel rondom gevoerd worden?
Ik verkeer in de gelukkige situatie dat ik dagelijks lichamelijke arbeid moet leveren, ik sta als vrouw aluminium te verwerken ... niet echt licht werk. Hiervoor heb ik ruim 15 jaar kantoorwerk gedaan en geloof me, toen was ik niet zo slank als nu. Ik was ook niet tonnetje rond, maar nu ben ik "droog" en beresterk geworden
Ik denk wel degelijk dat de combinatie "weet wat je eet" en "beweeg" het antwoord voor een gezond en sterk lichaam is. Dus zo gek beredeneert vind ik het niet ... jij wel?

Frans Veldman schreef op dinsdag 16 februari 2010, 10:32:


Wij maken van extrusieprofielen carrosseriebeglazing voor de toepassing in voornamelijk paardenvrachtwagens. Een gemiddeld raam weegt 8,5 kg, afgemonteerd. Ik heb er gemiddeld zo'n 60 per dag in mijn handen, meerdere keren ... veiligheidsglas sjouwen, frame trekken, in droogwagen, er weer uit, ga zo maar door ... Dan heb ik het niet over ventilatieluiken. Compleet afgemonteerd weegt zo'n kreng 12,5 kg! Gisterenavond tot een uur of 23.30 48 ambulanceluiken in elkaar staan prutsen samen met mijn man ... die wegen een kleine 5 kilo meer.


Eens! Maar het is de combinatie en ja ... naarmate je ouder wordt, verandert je lichaam. Dat zie je ook bij dieren. Dus "weet wat je eet" is zeker van toepassing. "Rust roest" is ook van toepassing. Door met je lijf te werken, op een verantwoorde manier, en dat is in mijn ogen geen fitness, houdt je de machine wel geolied (denk ik toch wel een beetje).

Sandra van Bommel schreef op maandag 15 februari 2010, 14:26:


Dank, Sandra, en de anderen die gereageerd hebben.
Ik wens je de wijsheid toe om op het juiste moment de juiste beslissing te nemen. Cliché, maar het leven is niet altijd leuk en dit hoort er bij. 't Is niet anders. Aan de andere kant is het ook een soort van mooi om te ervaren hoe zeer je aan een dier gehecht kunt raken en hoe je een dier gerust kan stellen in de meest moeilijke momenten voor het dier zelf. Jij blijft achter met het verdriet, maar je hebt met respect en uit liefde gehandeld. Is ook mooi om te ervaren. Uiteindelijk zijn we allemaal een keer aan de beurt, mens of dier ... als er dan mensen zijn die om je geven en je bijstaan, ja ... dan heeft het leven zin gehad!