Dus u weet wat fibromyalgie is? Dus u denkt dat het om een instabiele rug gaat? Dus u denkt dat ik leun in mijn zadel? U heeft wel snel uw oordeel klaar. En wat dan met de kindjes die bij u les volgen, die nog vaste zit in draf hebben, en maar rondhobbelen op het zadel? is dat soms niet belastend voor het paard? zoals u hierboven kan lezen, ga ik enkel wandelen, vooral stappen, heel exclusief een drafje. Ik denk dus niet dat mijn paard hier zo fel van gaat afzien, en zeker niet zo zeer als lespaarden die geregeld hun rondjes moeten rondsloefen in een piste. Hij vraagt zelf om te gaan wandelen. Dus zo erg vindt hij het niet. Ik communiceer tenminste met mijn paard, ik hou rekening met hem, ik ga hem niet uitbuiten voor het geld. Ik ben constant bezig met hoe ze beter te begrijpen, hoe hen nog beter aan te voelen, en hoe hun leven te beteren, hoewel ze nu al een prinsenleven hebben. mijn merrie wordt niet zadelmak gemaakt, omdat ze daar mentaal niet voor geschikt is, mijn ruin is een paardje dat graag werkt, dat graag heeft dat ik met hem bezig ben. Hij heeft me gekozen, ondanks mijn ziekte; Dit lijkt allemaal zeer raar in uw oren, maar dat is pas op een natuurlijke manier bezig zijn met paarden. Ik probeer een oplossing te vinden voor een probleem, en zou dus graag oplossingen krijgen, geen belachelijke opmerkingen zoals die van u. Zodat mijn paard en ik terug kunnen genieten van mooie zomerse dagen die eraan komen, door te gaan wandelen in de mooie streek. En geloof me, mijn zit en rugpositie zijn onberispelijk. Nu probeer ik gewoon een zadel te vinden om mij meer comfort te bieden. Is dat zo erg? Of heeft iedereen die rugpijn heeft, een instabiele rug? dan is 80% van de bevolking wel gedoemd vrees ik....

Ik ben inderdaad lichtgeraakt als het gaat om mensen die een oordeel vellen zonder reden, zoals u nu zelf al aangeeft. U heeft dus zelfs de moeite niet gedaan om mijn bericht te lezen, of om meer informatie in te winnen over de ziekte zelf. Dat getuigt pas over leven met oogkleppen. Er is al genoeg onbegrip over deze ziekte, en als ik dan nog een oplossing probeer te zoeken, zowel passend voor mij als voor mijn paard, en een onwetende reageert hierop op uw manier, dan heb ik alle recht om hierop te replyen. Maar blijkbaar kwetst de waarheid in uw geval ook wel. Mss moeten uw klanten uw reply wel eens lezen, want beginners hebben sowieso een instabiele rug en zit, dus zouden zij de facto niet mogen rijden. Ik hoop in ieder geval dat hier mensen op dit forum zitten met meer verstand en inzicht, en dat zij wel bereid zijn me verder te helpen in mijn zoektocht.

ja sorry, maar wij moeten al genoeg tegen onbegrip vechten, is heel frustrerend. en zeker als je dan zoiets op je neus krijgt, hoewel je goed probeert te doen voor jezelf en je paard. Mensen oordelen zonder te weten waarover ze het hebben, en schrijven je onmiddellijk af. Dan steiger ik inderdaad. En dat mag ook wel, zodat mensen leren nadenken eer ze iets zeggen.
Heb even gekeken op de site, en lijkt wel iets ja. Had het al gezien tijdens mijn zoektocht. Nu, ik hoop dat ze volgende week in gent staan, kan ik toch eens van naderbij bekijken. Bedankt voor de tip

tja, ik krijg zulke reacties dagelijks over mij heen, puur uit ontwetendheid en domheid. dat moet ik ook allemaal laten passeren. maar dit ging me te ver.

Heb laatst mijn merrie laten bekappen. zij heeft in het verleden veel slechte ervaringen gehad met de smid ( niet die van mij, maar bij haar vorige eigenaar en fokker), en verdomt het van hem in de buurt te laten komen. Ook heeft zij dusdanige angst om haar achterbenen te geven, dat ze je gewoon verrot slaat van paniek. Ik ben ondertussen al zover gekomen dat ze haar voorbenen heel mooi geeft, en dat ze haar achterbenen heel lichtjes heft. dat is voor haar al zeer flink . maar ze moest absoluut bekapt worden, ook achter, en heb haar dus een verdovende pasta gegeven. Normaal ben ik er ook geen voorstander van, maar ze zag de smid nog maar afkomen, en ze stond al kaarsrecht omhoog. Zij verdwijnt dan ook volledig in haar eigen wereld, en hij zou niet de eerste zijn dat ze de kliniek in loopt. Ja, ze heeft een vijs los . Maar ik gaf de voorkeur aan die pasta, omdat dat de scherpe kantjes eraf haalt, maar ze toch bij hun positieven laat. Ze kon nog reageren, heeft ze ook even gedaan, maar het ging toch wel. Eens ze doorhad dat het niet zo akelig was, liet ze zich mooi bekappen door een vreemde man.
Ik vind dat er nog steeds een verschil is tussen lichtjes verdoven, of volledig sederen. Je hebt nu eenmaal paarden met een trauma, die volledig panikeren met iets. Wat is dan het beste? Niks doen en hen volledig in hun paniek laten opgaan, met het gevaar dat ze jou of zichzelf pijn aandoen? of ze lichtjes verdoven, zodat ze zich nog wel bewust zijn van alles, en zo kunnen ervaren dat de paniek voor niks nodig is? Volledig sederen vind ikzelf een brug te ver, omdat niet meer kunnen reageren, en je hen ontdoet van hun natuurlijke instinct. Maar pas op, in sommige gevallen is dit ook wel nodig.
Voor paarden die maar lichtjes moeten geholpen worden, kan men ook aromatherapie of bachbloesems gebruiken. Daar reageren ze ook goed op, en kan met minder zware gevallen even goede resultaten opleveren.
Wat betreft praam en aanverwanten, daar ben ik nooit een voorstander van geweest. Net als een paard op 3 benen zetten, en van die trukjes. Maar soms heeft een smid geen keus. Hij kan ook geen 5 uur spenderen bij een wild paard

Ik ga zeker, kwestie van een ruime blik te houden over wat er in de paardenwereld gebeurt. Niet alles wat niet PN is, is slecht, het is gewoon een kwestie van het juist te gebruiken. Net zoals niet alles wat PN is, juist of beter is dan een andere manier . het zou mooi zijn moesten alle disciplines open staan voor elkaar, en mekaar zo dingen kunnen leren. Zonder te oordelen of veroordelen....

Paarden reageren instinctief op angst of pijn:
1/ Vluchten
--> indien dit niet mogelijk is (hetgeen ze vrij vlug doorhebben) :
2/ Verstijven of zelfs flauwvallen. Denk maar aan een paard waarmee je op straat wandelt, en ineens verschrikt van iets. eerste reactie gaat vluchtreactie zijn ( dit kan heel miniem zijn, soms zelfs onvoelbaar voor de ruiter/ begeleider) maar wij beperken hem hier in onbewust. Wat doet het paard dan? verstijven. Dus eigenlijk heeft iedereen die hier op iedereen zit te schieten gelijk. Beide reacties zijn mogelijk, en het verstijven is een reactie op het niet kunnen vluchten. Als men kijkt naar prooidieren die worden gevangen door een roofdier, krijgt met hetzelfde: eerst gespartel en vluchtgedrag, maar dit gaat snel over in verstijving, hoewel het dier nog wel degelijk leeft. Hoe lang iedere fase duurt, is karakterieel gebonden. Je hebt nu eenmaal koppigaards die het niet snel afgeven .
Tijdens de opvoeding van het paard maken wij hier ook wel gebruik van. Denk maar aan druk geven-druk lossen. de eerste reactie van een paard tijdens zijn eerste kennismaking met druk gaat zijn: tegendruk geven; Al snel heeft het dier door dat dit niet het gewenste effect geeft (namelijk de druk die ophoudt als zijn beloning), dus gaat het zich neerleggen (figuurlijk hè) met deze druk, en zich niet meer verzetten. Dit draagt ook bij dat gedomesticeerde paarden die dit kennen, zich minder snel gaan verzetten als ze vast te komen zitten, wat enkel positief is natuurlijk.
Bij het gebruik van de praam worden er endorfines aangemaakt, om de pijn te verzachten. maar om te zeggen dat de pijn volledig weg is, dat zou ik toch niet beweren. Het is wel een feit dat 90% van de paarden zich neerlegt bij het feit dat het onderdanig moet zijn aan deze stok. Maar ik heb toch al paarden gezien die zich bleven verzetten, tot bloedens toe. is het in deze gevallen dan niet beter om direct te sederen, ipv ze eerst deze pijn te laten doorstaan? Soms is het beter van je eigen principes aan de kant te schuiven, verder te kijken dan je eigen kennis, en open te staan voor oplossingen en mogelijkheden, en dit bij te voegen bij je eigen kennis en zo te groeien als persoon.

Ik snap het niet. waarom steeds die neiging om mensen te pakken op objectieve feiten? ik zeg hier niks persoonlijks ( in tegenstelling tot sommigen die serieus op de man spelen). Ik val niemand aan, en toch heb je de behoefte om jezelf weer te verdedigen. Als je toch zo overtuigd bent van je eigen methode, en je er goed bij voelt, moet je het toch zo niet verdedigen? Ik geef niemand gelijk of ongelijk, en toch wordt er weer een welles-nietes spelletje van gemaakt.
Je juicht mijn laatste zinnetjes toe, mss is het ook wel nuttig om ze toe te passen. En dan ben jij een groter persoon dan alle anderen in deze topic .
Trouwens, het topic is paard bekappen onder verdoving. En daar had mijn bericht ook betrekking op. Al de rest dat er ondertussen is uitgevloeid, dat is offtopic, en spreek ik me niet over uit.

Ik heb mijn merrie een verdovende pasta gegeven. Ze was nog goed bij kennis, ging zeker niet omvallen. Ze heeft zelfs nog verzet getoond, maar de scherpe kantjes waren er toch wel af; Ze heeft wel degelijk een trauma qua smid, en in samenspraak met de smid en DA leek het ons toch veiliger om haar zo te leren wennen aan hem. Het is spijtig dat voorvallen bij vorige eigenaars en smeden haar zo gemaakt hebben, in die mate dat ze een gevaar vormt voor mannen. Maar ze heeft nu een positieve ervaring gehad, heeft die bewust meegemaakt ondanks de lichte verdoving, en zo werken we kalmpjes eraan dat ze meer vertrouwen krijgt in hem, en het bekappen zelf.
Volledig sederen zou ik niet doen, omdat je hen dan weghaalt van de ervaring zelf, en ze zo niks bewust kunnen leren. Want ik denk toch dat het de bedoeling is dat ze leren dat bekappen niks bedreigend is

Ik vind gewoon :
het feit dat alles wat met klassieke rijkunst heeft te maken, zoals bv een bit, gewoonweg zomaar wordt afgebroken, zonder meer;
het feit dat jij al zegt van : er is niks beters dan PN, vind ik eerlijk gezegd bekrompen.
En nog van die dingen... wie kan oordelen wat het beste is voor een paard? niemand, buiten het paard zelf, en spijtig genoeg kunnen deze nog steeds niet met ons praten.
Ikzelf heb hier de deksel op de neus gekregen door iemand, omdat ik met mijn ziekte, waardoor ik rugproblemen heb, nog paardrij, want ik zou mijn paard hiermee onnodig pijn doen. Zonder te weten waarover mijn ziekte gaat, of wat het inhoudt. Ik hou mijn paarden ook natuurlijk, 24/24 op de wei, zomer winter, ijzerloos. ik rij mijn ruin bitloos, omdat hij negatieve ervaringen heeft met een bit. maar wat ik heel veel merk met PN-ers of NH-ers, is dat ze de klassieke rijkunst zomaar gaan veroordelen en afbreken, zonder meer.
Door zulke reacties, gaan de verschillende disciplines elkaar uit de weg, in plaats van een onderling dialoog aan te gaan. In mijn ogen zijn er onder de PN-trainingsmethodes ook wel dingen die me serieus tegen de borst stuiten, zoals clickertraining, maar ik laat iedereen hier vrij in. Ik ga eerst mezelf informeren erover,alvorens iemand direct af te kraken. En dat mis ik toch wel met PN-ers. Die zitten zo vast in hun principes en overtuigingen, dat zelfs een beurs als Horse Expo voor hen de moeite niet waard is.
En je bericht is wel een tikkeltje sarcastisch, want uiteindelijk ben je zo overtuigd van je eigen overtuigingen, dat PN de beste manier is, dat je door deze ingesteldheid niet openstaat voor andere dingen. Moest je nu zeggen: PN is voor mij een goede manier, maar het kan steeds beter, dan sta je open voor andere dingen. Er zijn nu éénmaal paarden die het moeilijk hebben in de wei, die ijzers nodig hebben of die niet kunnen wennen aan bitloos rijden. In mijn ogen is PN ook een controversiële naam, want een paard is van nature uit niet gemaakt om bereden te worden door mensen, gezien zijn morfologie. Een paard is ook niet gemaakt om in een gesloten weide te staan. Een paard is niet gemaakt om op asfalt of beton te lopen. Een paard is niet gemaakt om verkeer aan te kunnen. Een echte natuurlijke manier om met paarden om te gaan is er dus niet, want zodra er een mens aan te pas komt, is het natuurlijke er al van af.
Van de klassieke kant is er reeds meer toenadering naar de natuurlijke kant, waarom kan het omgekeerd ook niet? Waarom niet leren om te gaan met mensen die met bit rijden? Want een bitloos hoofdstel dat inwerkt op de neus, kan soms veel schadelijker zijn dan een bit welke amper wordt aangeroerd in de mond....

Ja sorry, maar het was wel persoonlijk bedoeld. het is niet nu dat je je woorden moet terug trekken. Als je iets zegt, moet je ook je verantwoordelijkheid ervoor opnemen.
Maar ik snap het niet: jullie weren zoveel mogelijk beginners of mensen met rugproblemen, maar gaan die mensen dan niet gewoon elders? Is het dan niet nuttiger om je tijd te besteden aan het zoeken van oplossingen en manieren waarop deze mensen wel hun hobby kunnen beoefenen, ipv ze door te schuiven en neer te halen? Als jullie dan toch zoveel inzicht en kennis hebben, moet het toch mogelijk zijn om een systeem te ontwikkelen, om zulke mensen toch te kunnen laten rijden? Ik vind het nogal makkelijk om de piet door te schuiven. Gehandicapte mensen rijden toch ook paard, en op vrij hoog niveau zelfs. Deze mensen worden omringd door personen die wel tijd in hen willen steken, en wel moeite doen om voor hen een goede manier te zoeken om te rijden, ook in functie van het paardenwelzijn. Het is nogal bekrompen om gewoon te zeggen: jij bent te stijf, ga op een ander en val onze paarden er niet mee lastig. je zou beter zoeken naar een manier welke voor ruiter en paard aangenaam zijn om te rijden. Want het is niet omdat een persoon geen rugproblemen heeft, dat hij een goede ruiter is qua belasting en houding. En dit werkt in de omgekeerde richting ook. Maar het is natuurlijk niet zo erg als het andermans paarden zijn die belast worden waarschijnlijk. Er bestaat ook zoiets als constructief te denken, geestesverruimende patronen te ontwikkelen en openstaan voor andere mogelijkheden...

and I rest my case... .

Als ik zie hoe hij paarden in een onnatuurlijke houding dwingt, en hen uitbuit voor zijn eigen profijt, kan ik enkel lachen om het feit dat hij eigenlijk tegen zijn eigen praktijken is...