Goovaerts Carlien schreef op vrijdag 19 februari 2010, 10:23:


Ik denk het niet, want dan ging je NU onmiddellijk een andere plek regelen voor je paard, voordat je er uberhaupt weer over ging denken om "iets" met hem te gaan doen, en vragen te stellen over zijn gedrag.
Als mijn paard zo zou staan dan zou ik geen nachtrust meer hebben voordat die situatie was opgelost. Dan zegde ik al mijn afspraken en bezigheden af, en ging ik fulltime werken aan een oplossing. In twee dagen stad-en-land afbellen moet er toch ergens wel iets uit kunnen komen lijkt me zo.


Als je jou nou 23 uur per dag zouden opsluiten in een kleine slaapkamer waar net je bed in past, zonder TV, zonder celgenoot, zonder boeken, en je dan ook nog eens "sportvoeding" gingen geven. Wat zou jij dan gaan doen in dat ene uurtje dat je eruit mocht? En als in dat ene uurtje dan ook nog iemand graag wil dat je rustig en beheerst allerlei danspasjes gaat uitvoeren... Zou dat dan jouw volledige aandacht hebben?


Frans

Wendy de Meij schreef op vrijdag 19 februari 2010, 10:59:


Hoefbevangenheid is iets dat je in geen enkele omstandigheid snel kunt laten genezen. Het is net als met een losgeraakte vingernagel, je zult gewoon geduld moeten hebben tot er een nieuw stuk nagel is gegroeid, en dat gebeurt niet in een paar weekjes tijd. In optimale omstandigheden kan je paard weer klachtenvrij lopen na ongeveer een half jaar (de volledige genezing beslaat ongeveer een jaar).
Dat blijven liggen zal heel waarschijnlijk dus nog een hele tijd gaan duren.... in optimale omstandigheden, dus als de oorzaak is weggenomen.

In dit geval kun je de oorzaak niet wegnemen. De ene cushing is de andere niet, maar de tumor zit in de hypofyse, een orgaan dat alle hormonen reguleert, inclusief insuline. Bij cushing ontstaat bij mensen ook vaak diabetes, en bij paarden weten we dat de kans op hoefbevangenheid sterk toeneemt.

Je kunt de kans op hoefbevangenheid wat verminderen door te zorgen dat er absoluut geen overgewicht is, en dat er zo min mogelijk koolhydraten worden genuttigd. Dat gezegd hebbende weten we dat cushing langzaam maar zeker verergert, en dat je daar eigenlijk niets tegen kunt doen.
Je hebt deze pony al de beste zorgen gegeven, de hoefbevangenheid is niet ontstaan doordat ze veel krachtvoer kreeg of zo. Je hebt het niet kunnen vermijden.

Het zal dus ondanks alle goede zorgen steeds moeilijker gaan worden om te voorkomen dat er opnieuw hoefbevangenheid optreedt.

Je pony heeft nu een moeilijke tijd, die voorlopig nog een hele tijd zal voortduren. En die waarschijnlijk weer opnieuw zal aanbreken, ondanks je goede zorgen.

Ik weet niet hoe ik het voorzichtig kan zeggen, maar ik denk dat je de realiteit onder ogen moet zien, de pony is 20, heeft nu geen fijn leven meer, wordt nu al hoefbevangen ondanks je goede zorgen, en zal door die tumor steeds gemakkelijker opnieuw hoefbevangen raken.


Ik zou er denk ik voor kiezen om haar in te laten slapen. In de meeste gevallen valt er wel iets te redden, maar cushing is een vervelend iets dat steeds maar erger wordt en de kans op een goede uitkomst onmogelijk maakt.

Sterkte!

Frans