Frans Veldman schreef op vrijdag 19 februari 2010, 17:28:


Ja, dat denk ik ook.

Bij honden: de meeste reuen zijn ook NIET bezig met sex, tótdat er een loopse teef wordt geroken. Maar, er zijn uitzonderingen (zie m'n vorige bericht).
En er zijn ook uitzonderingen naar de andere kant van het spectrum. Zo'n lullo reu (een komkommer??) heb ik zelf. Als die een loopse teef tegenkomt, zelfs als die teef uitnodigt om gedekt te worden, denkt mijn hond vaak wel aan ballen, maar dan uitsluitend in de vorm van ténnisballen. Dáár "leeft-ie voor". De kans is wel groot dat als ik mijn hond veel tijd zou geven met zo'n teef, hij op een gegeven moment wel zou ontdekken dat.... Dus die tijd geef ik hem maar niet! In zo'n situatie tover ik meteen een tennisbal te voorschijn. Kijk 's Fred (zo heet-ie), een bálletje...

grt,
Karen

Effe tussendoor:
ik vergeet nooit meer dat tijdens de állereerste les die ik ooit zelfstandig (zonder andere trainer erbij) aan een groep hondeneigenaren gaf er een Jack Russelltje was, die tijdens mijn inleidende praatje een stijve kreeg. Nu, dat kun je nog negeren hè.... maar eh, toen we met het praktijk gedeelte aan de slag gingen, blééf die stijve maar groeien, én groeien

Ik heb - ook in ál die jaren honden trainen daarna niet meer - nog nóóit zoiets gezien! Die lul werd zó groot, dat 't hondje letterlijk niet meer normaal kon lopen. Hij struikelde over z'n leuter!!

Ik heb die mensen uiteindelijk even apart genomen, ahum (hondje op m'n arm genomen), en ze geadviseerd om te stoppen met die les en 't hondje maar even rust te geven, weg bij de andere honden (hebben we later ingehaald mbv een privéles). Daarna aan de groep uitgelegd waarom die mensen weggingen. Niet dat er nog iemand was geloof ik, die die enórme leuter nog niet gezien had - behálve dan de eigenaren van dat hondje zélf

grt,
Karen

Ja, ik heb dezelfde bedenkingen als Piet.
Nu is het natuurlijk óók weer zo dat als iets (een hulpmiddel) als prettig wordt ervaren door de trainer/eigenaar, het (dus) heel goed kan werken.

Het is niet zo dat ik er zwaarwegende bezwaren tegen heb, maar persoonlijk vind ik het niet prettig werken en heb ik het idee dat 't het voor het dier ook niet gemakkelijker maakt (eerder integendeel).

Toch: proberen of dat iets is wat past bij jou en je dier, dat kan nooit kwaad natuurlijk. Als Inge het (kennelijk) een prettige manier van werken vindt, dan kan dat ook zo zijn voor een ander.

grt,
Karen

vagebond schreef op vrijdag 19 februari 2010, 16:13:


Wat voor soort voer zoek je dan?

grt,
Karen