Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 0:50:


Als zelfs een dure kliniek lang niet altijd weet te bepalen waar de pijn vandaan komt, hoe wil je dan bekappers opleiden die aan de spieren moet voelen waar het probleem zit? Is een utopie en mag je niet verwachten! Om van de fout- en gecompliceerde diagnoses nog maar niet te spreken!

Volgens mijn voormalige smid is het in Duitsland zo dat de eigenaar de hoeven optilt en de smid eraan werkt. Zoiets lijkt me een uitstekende oplossing voor eigenaren met moeilijk voet-gevende paarden die het probleem gemakzuchtig doorschuiven naar de bekapper.

Risah, als je paarden nu met een harde manenkam staan, is het kwaad al geschied. Een praktische oplossing is om vanaf nu half hooi, half stro te voren. In stro zit praktisch geen fruktaan en zo halveer je de hoeveelheid fruktaan.

Zeker schrikken! Het enige wat je nu nog kunt doen, is zorgen voor rustige beweging (wandelen aan de hand) en in kleine porties hooi geven. Koliek kan meerdere oorzaken hebben die niet altijd voedselgerelateerd zijn; soms is het de omslag naar koud nat weer, of stress of een virus. Drinkwater extra checken.
Met welke aanwijzingen heeft de da je achtergelaten?

Heel fijn om te lezen.
Ik mag zondag weer!

Hannelies Bongaerts schreef op zondag 21 februari 2010, 21:50:


Het enige dat ik weet over die relatie is dat een paard geen verschil kan maken tussen kalium en natrium. Op zoek naar kalium kan hij bv de liksteen blijven verorberen, terwijl het kaliumtekort niet wordt aangevuld. Kalium is ook een insuline-gerelateerd mineraal.
Dit onderwerp heeft ook mijn interesse, aangezien ik een i.r. paard heb die sinds de supplementering van magnesium een liksteen in 3 weken opvreet (met diarree als gevolg) als ik hem zijn gang laat gaan.

Karen Koomans schreef op zondag 21 februari 2010, 21:01:


Het heet Pre Alpin Aspero.

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 10:59:

Het knevelen door een touw en een stok strak om de bovenlip van een paard te draaien valt dus onder 'neusmassage'?