Jacqueline v d Berg schreef op maandag 22 februari 2010, 8:56:


Eigenlijk is het een keuze uit 2 kwaden.
Natuurlijk vinden ze dat niet fijn.

Bij Pête heb ik vroeger heel vaak een praam gebruikt als ze geprikt moest worden.
Als ze jong was, was dat geen probleem. Maar nadat eens een week in een kliniek had gestaan, mocht niemand nog met een naald of zelfs watje met ontsmettingsmiddel in haar buurt komen. Dat resulteerde erin dat ze zelfs niet meer ingeënt kon worden zonder een heel gevecht. Ooit is hebben ze haar eens 8 keer geprikt waarna ze telkens compleet uit haar dak ging zodat het niet geïnjecteerd kon worden en de naald er telkens weer uit viel. Ze stond te steigeren in de stal kapte met haar voorbenen naar het hoofd van de DA. En zelfs toen we dan toch een praam wilden gebruiken was ze al zo over haar toeren dat ze bleef steigeren, zelfs met praam.
Alsof dat zo fijn is voor haar? (En voor de DA)
De keren daarna, heb ik dan ook altijd aangedrongen om wel meteen een praam te nemen terwijl ze nog kalm was. Scheelt een hoop stress voor iedereen.

Ik ben het trouwens ook niet eens met de mensen die zeggen dat het gebruik van een praam zo noodzakelijk een negatieve ervaring is voor het paard.
Mijn huidige DA kan nu zelfs bloed nemen bij Pête terwijl ik haar aan een los touwtje heb.
Dat is jarenlang ondenkbaar geweest. (Ik ben dan ook heel blij met mijn DA )
Dat is voor een groot stuk te danken aan het feit dat mijn paard haar graag heeft en dat ze lief is voor mijn paard. Maar dat is toch ook een proces geweest om tot daar te komen. Eerst altijd met praam en dat hebben we naar gelang haar reactie afgebouwd en nu kan helemaal zonder. Die praam blijft zelfs in de auto liggen.

Christel Provaas schreef op maandag 22 februari 2010, 14:40:


Haalt dat wel iets uit in zo'n geval?
Want ik vind dat dat niet zoveel doet. Als ze gek willen doen, doen ze dat nog steeds sedalin of geen sedalin. Het effect is maar zeer beperkt.

En echt sederen dmv een injectie, daar is bovenstaande beschrijving ook niet echt op van toepassing.
Het hangt een beetje af van het paard, maar volgens mij is er dan wel een behoorlijk risico dat het paard tegen de grond gaat als je hoefjes gaat vragen. Als ze die dan al überhaupt geven? Want meestal zijn ze dan behoorlijk van de wereld.
Zo kan ik mij nog wel een voorval herinneren waarbij in Merelbeke opeens een stel studenten richting mijn paard liepen om haar met 6 man overeind te houden. Paardlief dreigde een beetje flauw te vallen.

Wat een leuk bericht om te lezen.
(Zulke dingen mogen wat mij betreft wel wat meer geschreven worden. Altijd fijn om iemands positieve ervaringen te lezen!)

Waar was die les Cindy. Had je dat zelf privé gepland?
Als hij ooit eens in de buurt een clinic komt geven, zou ik ook wel eens les van hem willen.
Het lijkt mij een hele sympathieke kerel.

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 15:22:


Ha, dat hij het druk heeft, wist ik. Daarom ook mijn vraag.
Ik heb zelf ook al overwogen om eens een clinic te organiseren. Qua accommodatie moet dat hier wel te doen zijn, in de zomer toch, dacht ik. Maar dat blijkt nog niet zo simpel. Je moet al genoeg mensen hebben die willen deelnemen en je loopt toch ook een behoorlijk financieel risico om hem te boeken. Ik durf er mij dus niet aan wagen.

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 15:29:


Echt?
Dat is een beetje aan mij voorbij gegaan, denk ik.
Maar je woont natuurlijk ook al niet in mijn buurt. En als ik zoiets meedoe vind ik het eigenlijk toch altijd wel leuker met mijn eigen paard. Maar haar helemaal daarheen slepen, is ook niet haalbaar voor mij.