Piet doet dat met stem, al dan niet in combinatie met zweep. Wanneer Piet in zijn graf ligt, zul je nog steeds horen: "Komkom". Daar maak je het paard eerst gevoelig op. Dus meteen belonen bij de geringste gewichtsverplaatsing naar voren, en NIET daarbij de teugels eraan houden, maar MEE zijn.

jennet schreef op maandag 22 februari 2010, 17:36:


Kun je iets uitgebreider zijn misschien? Is er ook bloed geprikt?
Begrijp ik goed dat volgens je da de oorzaak hoefbevangenheid is? Heb je enig idee waardoor? Heeft de da haar zien lopen?

Natuurlijk moet een paard het been accepteren. Het feit dat het paard er extreem moeite mee heeft, is echter wel een signaal. Want laten we wel wezen: rijden met de benen is nu niet de meest subtiele vorm van rijkunst. Een paard dat nijdig wordt op het been heeft daar een reden voor, die niet altijd in de sfeer van "geen zin" hoeft te liggen.
Ik heb hier zo'n paard met een zeer kort lontje, die woedend wordt op mijn porrende benen en ooit stakend in mijn schoenen begon te bijten. Ik kan dan wel vinden dat hij dat been toch moet accepteren, maar bereik ik daar die verheven status van versmolten eenheid mee?
Nee.
Hij zal zijn redenen voor de afkeer hebben, hoe onnavolgbaar ook, dus moet ik de reden weghalen en slimmer zijn. De oplossing zit bijvoorbeeld in het rijden op gewicht- en zithulpen (billenknijpen), dat komt veel minder hard binnen, is logischer voor menig paard, zeker zo'n sensibel typje, er hoeft niks gedesensibiliseerd te worden, paard is veel happier met geen gepor aan zijn buik, ruiter is happy omdat hij haast onzichtbaar kan rijden. En het is nog esthetisch verantwoorder ook.

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 19:10:


Waarschijnlijk Buck, die is aan de lange lijnen nog niet eerder aan Piet blootgesteld (wel een keer een les onder zadel, accent lag op klein achterwaarts, appuyement en piaffe-achtige aandraafsels, verzameling dus). Voor Buck is het verplaatsen naar achteren gezien zijn bouw moeilijk en dus belangrijk. Aan de lange lijnen heeft hij er minder moeite mee dan onder zadel. Ik hoop dat Piet ons daarin nog wat verder kan brengen, die grens oprekken en wellicht ook de schouderfunctie verbeteren.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 19:15:

Betekent dit dat hij al een jaar bevangen is????

Cindy Helms schreef op maandag 22 februari 2010, 20:48:


Ja, aanrader! Hetzelfde enthousiasme!

Mag ik vragen hoe oud je bent, Jennet?