eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 15:38:


Meer dan jij denkt.

Bala had ooit een diepe snijwond in het been, een paar centimeter diep, een paar centimeter lang.
Er moesten drie lagen afzonderlijk worden gehecht: Een beenspier, een huidspier, en de huid.
Bala kreeg een stay-narcose, maar daar drongen de handelingen zo nu en dan toch doorheen, en dan haalde ze fel uit.
Eigenlijk had er ook een plaatselijke verdoving bij gemoeten.... alleen zei de dierenarts dat het risico op infectie veel groter is, omdat een verdoving de doorbloeding verhindert. En doorbloeden was hard nodig om alle vuil eruit te krijgen.

We hadden dus simpelweg de keus tussen een plaatselijke verdoving, met grotere kans op infectie,
of een praam, met betere vooruitzichten op herstel.
Meer narcose kon niet, ze zat al aan de max. Haar plat spuiten en om laten vallen, en later weer overeind krabbelen was met een half doorgesneden beenspier ook niet verantwoord.

Wij hebben voor de praam gekozen. En de wond is voorbeeldig genezen, terwijl de dierenarts de kans minder dan 50% achtte dat het zonder infectie zou gaan genezen.


Ja, bij ons zijn ze zo geboren. Was altijd al zo. Ze accepteerden de praam, ze accepteerden de wormspuit, ze accepteerden het zadel, konden gelijk voetjes geven, laten hun tanden vijlen, allemaal al vanaf het begin. Wij zijn gewoon ontzettende mazzelaars. Heeft niks met ons te maken hoor!


Ja, en je kunt er ook nog wat brengen die nog geen voetje kunnen geven.

Dus DAT is dan de maatstaf?

Frans

Els Kleverlaan schreef op maandag 22 februari 2010, 15:52:



Wij weten niets van verdovingen af hoor! Wij weten niet waarover we praten.


Da's toeval hoor!
En wij en jij hebben vreselijke mazzel dat onze paarden al vanaf hun geboorte een praam accepteren.


Alweer zo'n toeval!

Maar bij andere paarden absoluut niet de moeite van het proberen waard, gewoon platspuiten die hap, is veeeeeel beter voor het paard!

Frans

jennet schreef op maandag 22 februari 2010, 16:55:


Daar kun je natuurlijk wel wat aan doen. Ik neem aan dat het niet je bedoeling is om uiteindelijk met het probleem te blijven zitten dat je paard geen voetjes kan geven.

Natuurlijk heb ik er begrip voor als het je (nog) niet lukt. Mijn reactie was op iemand anders, die simpelweg stelde dat als een paard wegloopt als ie een praam ziet dat dit dan een onveranderlijk feit is waar je niets mee kunt. Aan alles kun je werken (behalve onverdoofd pijnlijke medische handelingen bij een paard uitvoeren).


Ach, ik ben 10 jaar geleden ook begonnen als een grote kluns. Dacht toen nog dat als een paard fleemde dat hij me wou aanvallen, net als een hond die zijn lip optrekt en zijn tanden laat zien.

Alles kun je leren. Als je er maar voor open staat. En dat doe jij!

Laat dat van die praam maar zitten. Maar ga wel proberen om aan die voetjes te werken!

Frans

Spirithorses schreef op maandag 22 februari 2010, 17:25:


oh, wij doen dat ook gewoon los in de wei hoor, merken ze niks van.
Alleen bloed afnemen in de halsader is bij Khani een ramp. Heeft daar blijkbaar nare associaties mee, en het helpt natuurlijk ook niet echt dat als hij wild gaat doen hij inderdaad pijn krijgt met de naald erin.

Frans