Michiel schreef op maandag 22 februari 2010, 22:18:


Vooruit dan maar
Deze boze ouwe brombeer hapt niet zo gretig naar peperkoek

Allereerst is de survey van Dan zover ik begrepen heb niet een wetenschappelijke maar een journalistieke (National Geographic). Hoeft er niets aan af te doen, NG is vaak serieus genoeg en journalistiek kan tot prima research leiden, heeft meer mogelijkheden tot creativiteit dan de huidige institutioneel verankerde wetenschappers. Maar ik vraag me toch af via welke methoden een uitzonderingsgebied (winnen van de loterij) in
dierenpopulaties significant afgezet is.
Tweedens ben ik benieuwd naar het Deense onderzoek, om reden dat de populatiegenetische impact op multi-allele functies zoals bedoeld zover ik weet rond de 20% ligt, niet slechts 10%. Waarom zou dat hierbij de helft (!) minder zijn?
Derdens moet je volgens de praatjesmaker de loterij winnen om 100 te worden en ook dat beeld is vertekend omdat in een (deel)populatie die ouder wordt de geschikte genetische aanleg om significant ouder te worden wijder verbreid zal zijn. Kortom, de loterij is nog flink oneerlijk ook
Vierdens: Met name de paardenslager gooit roet in het eten

Waar ik het wel helemaal mee eens ben is dat het extreem oud worden onzin lijkt vanuit voortplantingsoogpunt en daarmee evolutionair net zo onzinnig en daarom wrsch. algemeen genomen nooit selectiedruk op geweest (anders zouden we allemaal wel 100 worden, minimaal toch?)...
Maar!!! Dat is allesbehalve zeker omdat er geen natuurwet is die voorschrijft dat selectiedruk aan zinnige, "nuttige" eigenschappen voorbehouden is (en er anders, nagelang de religieus-culturele achtergrond, rechters met zuinige mondjes, opgeheven vingertjes of kromzwaarden klaar staan). SelectieDRUK vindt alleen plaats wanneer er concurrentie is tussen eigenschappen die minder of meer bijdragen aan het succesvol copiëren (voortplanten) van de DNA-robot (levensvorm).
Het is wel zeker dat áls een deelpopulatie significant afwijkt er naar een selectionele druk gezocht kan worden die dat heeft veroorzaakt. Want die genetisch geschikte 10%, of nmm dus eerder 20%, vertaald naar 1 op 10 dan wel 5 wat BEIDE erg veel is en moeiteloos significant te noemen (in tegenstelling tot de denkmodus die de lezing op roept - dat dit aandeel dus klein is) moet er zijn om het mogelijk te maken; als je genetisch geprogrammeerd bent dat je met een jaar of 50 rijp bent voor sloop dan kun je (niet eten) wat je wil maar verandert daar weinig aan.

Zo kom je, misschien, tot een procreatief nonsignificant efficiënte selectie op "heel oud worden", wanneer je vooral fokt met die dieren waarvan de over-over-grootouders nog in leven zijn. In een (deel)cultuur waarin ouderdom bijzonder in aanzien staat (dat is iets anders dan gewild zijn) en gekoesterd wordt (dus niet gedumpt wordt in een gesticht waar de afzichtelijke ouderdom buiten zicht geplaatst wordt, zo min mogelijk economische overlast veroorzaakt en wat eerder sterfhuis dan verzorgingshuis geheten mag worden) lijkt me dat mogelijk. Kan onbewust zijn.
Wat mij vooral opvalt rond de gepresenteerde leeftijdskampioenen is een vreedzame, stabiele, zorgzame sociale omgeving waarin de ouderdom tevens een psychologisch nuttige drive heeft. Dit contrasteert maximaal met een cultuur waarin je gepensioneerd en afgeschreven wordt op je 65ste en nog even mag doorsudderen in toenemende vergetelheid en vereenzaming.

Je moet eerst de sleutelselector kennen en die maximaal toepassen. In dit geval zijn nmm "eten" of "sporten" slechts willekeurige omgevingsfactoren zoals er zoveel te verzinnen zijn. Geen reden om er met de pet naar te gooien uiteraard maar net zomin reden om daar buitengewoon aandacht aan te besteden. Als de sleutelselector een speciaal gezond wijntje drinken is en veel olijven eten, of het doen aan tai chi of karate, of verzin zelf maar een omgevingsfactor, zou je als resultaat veel meer extreem ouden verwachten dan er in werkelijkheid zijn verbonden aan die omgevingsfactoren.
Die sleutelselector moet biologisch een nogal speciale zijn omdat je anders verwacht, zoals gezegd, dat "voldoende leeftijd om het voortbestaan van de soort maximaal mogelijk te maken" genoeg is.

Eén sleutelfactor IS bekend. Daar leven we ook massaal naar. Die is "domesticatie".
Gedomesticeerde dieren incluis mensen leven veel langer.

Spirithorses schreef op dinsdag 23 februari 2010, 12:12:


Ik heb zojuist Elska's gluteus maximus nog eens nauwgezet bestudeerd en kan zeggen dat de praktijk mijn volgende theorie 100% bevestigt: bij paarden is jouw stelling totaal onzinnig want die hebben geen kleine teen!

Maar je moet echt het causaal verband tussen kleine teen en grote bilspier beter uitleggen hoor, anders dan "zeggen dat de E40 vanuit Belgie in zeeuws vlaanderen uitkomt".