Spirithorses schreef op donderdag 25 februari 2010, 12:46:


En hetzelfde hier, alleen " Eenmaal weer op de bevroren weide en het
leed was binnen enkele dagen geleden" herken ik niet.
Bij mijn paardjes heb ik geen "leed" gezien dat hersteltijd nodig had. Wél dat heel voorzichtige, onhandige lopen op bevroren hobbels (zoals ik dat zelf ook doe). Hobbels, zoals je ze hier hebt op de - nu bevroren - omgeploegde akkers. Daar banjer ik normaal gesproken gewoon overheen (naast paard of op paard), maar nu even niet...
Op de bevroren wei, bevroren bermen, asfalt, bospaden, niet zo hobbelige bevroren zandpaden, ... allemaal geen enkel probleem. En op ijs zijn de paarden een heel stuk behendiger dan ik.

grt,
Karen

Quive schreef op donderdag 25 februari 2010, 12:58:


Ik zie geen verband tussen zandkoliek en stro (in de stal) eten?

grt,
Karen

Suzanne Graauw schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:41:


Gefeliciteerd met je verjaardag, Suzanne!

Als je daarvoor de ruimte hebt (op momenten dat je paard dat doet), dan sturen (op een zig zag lijn of, als je alle ruimte hebt, op een volte)?

grt,
Karen

Suzanne Graauw schreef op donderdag 25 februari 2010, 12:47:


Yup, heel terecht opgemerkt vind ik. Een groep over 1 kam scheren is nooit slim en vaak kwetsend voor sommige individuen uit die groep. Of het nou over dierenartsen, PN'ers, dressuurders, moslims, Groningers , of what ever, gaat.

grt,
Karen

Spirithorses schreef op donderdag 25 februari 2010, 14:02:


Ik begrijp 't Pien. Mijn paarden lopen niet in een hobbelige paddock, maar op een vlak-zand paddock en op een bevroren wei. In die "vlak-zand paddock" is wel één gedeelte erg hobbelig. Dat gedeelte vermijden ze voortdurend; in mijn paddock loopt er een redelijk vlak pad om die hobbelplek heen. Dat scheelt natuurlijk!
De enige hobbels waarop een deel van mijn paardjes eventjes - achter mij aan - hebben gelopen zijn bevroren omgeploegde akkers. Als ze daar langdurig zouden hebben gelopen, hadden ze waarschijnlijk ook last gekregen van spieren, pezen en/of gewrichten.

grt,
Karen

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:24:


Ik gebruik ook graag geelwortel (curcuma, koenir, koenjit; zijn allemaal synoniemen). Het schijnt inderdaad byzonder gezond te zijn en ik vind 't vooral erg lékker

Ik maak vaak variaties op dit (wok)recept:

kip (biologische, scharrelkip natuurlijk )
champignons of andere paddestoelen
broccoli
taugé
slagroom of creme fraiche
(vers of onbewerkt) sinaasappelsap
noten
kruiden: Koenjit, Kerrie, Nootmuskaat, Gember (vers of poeder), Sambal

Kip in stukjes, aanbraden op hoog vuur (wok).
Zodra de buitenkant vh vlees is dichtgeschroeid, paddestoelen en broccoliroosjes erbij. Voortdurend blijven roeren/omscheppen.

Room erbij + sinaasappelsap (qua hoeveelheid ongeveer 2/3 room of craime fraiche, en 1/3 sinaasappelsap, of 1/2 om 1/2). In sinaasappelsap zitten suikers/koolhydraten .

Kruiden erbij. Zelf doe ik véél Koenjit, redelijk veel kerrie, nootmuskaat en sambal, en maar een klein beetje gember. Maar jah, da's natuurlijk maar net wat je lekker vindt.

Als alles voldoende gaar is, taugé erbij en nog heel even blijven roeren/omscheppen zodat de taugé ook warm wordt.
Pas op het bord (eventueel) noten erover (noten in een pan met o.a. saus worden zo slap, vind ik niet lekker).

Met of zonder zilvervliesrijst. Zonder kip kan natuurlijk ook.
In plaats van broccoli kun je ook bijv. spinazie gebruiken. En als je geen bewaar hebt tegen fruit, dan is ananas en/of mandarijnpartjes erdoor ook errug lekker.


Karen

van lennep schreef op donderdag 25 februari 2010, 14:34:


Ligt eraan wat je over Groningers zegt
"Groningers zijn leuke mensen" daar heb ik weinig bezwaar tegen, hoewel ook dat wel érrug zwart-wit is.
grt,
karen

Nataschadevreede schreef op donderdag 25 februari 2010, 15:18:


Dat probleem herken ik, bij 1 van onze ezels en bij 2 vd geiten is dat ook een probleem. We zetten ze voor hoefonderhoud nu altijd tegen een muur (buitenkant vd stalwand) aan, zodat ze daartegen sterk kunnen leunen. Paardje even omdraaien om de andere kant ook te kunnen doen Ze hebben het snel door, onze beestjes gaan nu zelf eerst al tegen de wand aanleunen voordat ze een voetje geven.
Misschien heb je wat aan dat idee; dan hoef je niet met menskracht zo zwaar te helpen ondersteunen.

grt,
Karen

Sinds vanmorgen ben ik teruggegaan naar voor mij (vrijwel) normaal eten, dat wil zeggen dat ik de Atkins-fases die gericht zijn op afvallen niet langer doe en in 1x door ben gegaan naar "de handhavingsfase".

Mijn normale eten was eigenlijk al jaren heel behoorlijk in de richting van het Atkins dieet,
"de handhavingsfase" dan. Dus (vrijwel) geen snelle suikers, maar wel regelmatig zilvervliesrijst, meergranen- of volkorenbrood, volkoren pasta, af en toe aardappels. Véél groente, vlees met mate (en dan vooral wit vlees zoals kip), niet of nauwelijks fruit, wel relatief veel vet (waarbij ik nu nog wat alerter ben geworden op de verhouding tussen verzadigd en onverzadigd vet en vooral op géén transvet).

Ook aspertaam mijd ik nu als de pest (LOL). Ik kreeg daarvan al niet zo heel veel binnen. Ik at en eet nooit "light" producten en nooit "suikervrije" alternatieven en zo, maar ik ben toch geschrokken in welke producten dat allemaal toch toegevoegd is ! E951 en sucralose en nutrosweet zijn synoniemen voor aspertaam, voor wie geïnteresseerd is.

Dus ik blijf - méér dan dat ik voor m'n dieet gewend was - lekker (bijna) alles zelf maken; ook sauzen en chocomel en zo bedoel ik. Gezonder, lekkerder, en als ik me aardig goed voel heb ik er nog plezier in ook!

De reden voor m'n overstap (stap terug) naar weer meer (langzame) koolhydraten is dat bleek dat extréém koolhydraten schrappen voor MIJN lijf niet zo'n goed idee was. Kort gezegd komt 't er op neer dat epilepsie aanvallen die ik al jaren goed onder controle had, sinds m'n dieet eerst een beetje en daarna heftig zijn teruggekeerd.

In eerste instantie begreep ik geen mogelijk verband tussen koolhydraten (glucosespiegel) en epilepsie, maar inmiddels heb ik wél informatie gevonden dat dat verband er wel degelijk kan zijn.

Als je géén epilepsie hebt (en dan nog, daar heb je allerlei verschillende vormen van!) en geen stofwisselingsziekte en geen hormoongerelateerde ziekte, dan is er m.i. geen enkele reden om te twijfelen aan het gezondheidseffect van je low carb / Atkins dieet.
Heb je wel een dergelijke ziekte, dan doe je er misschien goed aan om niet zó drastisch je dieet om te gooien, zoals in Atkins fase 1. En/of om je eerst heel goed te verdiepen in je ziekte en een mogelijke samenhang met je glucose-/insulinespiegel, voordat je begint. Beetje Balkenende hè, dit.... "Met de kennis van toen, deden we toen en zouden we nu..."

grt,
Karen

Vanavond op NL3, programma "Keuringsdienst van Waarde", over hoe duurzaam vis met een "duurzaam label" nou eigenlijk is. 20.25 uur.
Na vanavond natuurlijk ook te bekijken via http://www.uitzendinggemist.nl/

grt,
karen

4bozzza schreef op donderdag 25 februari 2010, 21:08:


Beide theorieën kunnen waar zijn, omdat laminitis verschillende oorzaken kan hebben?

grt,
Karen

vagebond schreef op woensdag 24 februari 2010, 15:56:


Ingrid, ik lees dat jouw paarden graasmaskers dragen. Anderen hier gebruiken die dingen misschien ook wel - voor hun paarden bedoel ik?

Wat ik me afvraag is of bij jou/jullie het accepteren van zo'n ding probleemloos ging?

Ik heb zo'n jaar of 10 -12 geleden een graasmasker gekocht voor mijn Shet. Eerste keer dacht ik 'm zo even om te doen, en huppakee de wei in (dacht ik). Doe ik 'm dat ding om (even buiten de wei, zodat de andere paarden hem niet lastig zouden vallen bij het omdoen). Laatste gespje vast, en op dat moment FREAKT mijn Shet compleet, van dat ding voor z'n neus
Ik was daar totaal niet op bedacht, waardoor hij zich gemakkelijk los kon rukken (of misschien had ik 'm niet eens vast, dat weet ik niet meer). 't Beestje was tot dan toe nóóit bang van rare dingen aan/op/tegen zijn lijf/hoofd...
Afijn, in z'n blinde paniek heeft hij zich flink bezeerd (o.a. een hek geramd) en 't duurde wel even voordat ik hem weer te pakken had. Ding meteen af gedaan, wat in het kader van training natuurlijk niet slim is . Maar ja, ik stond te trillen op m'n benen van schrik omdat meneer in z'n blinde paniek 2x was uitgegleden/gevallen en diverse dingen had geramd. En de pony trilde nog veel harder dan ik.

Ongeveer een jaar daarna ben ik met clicker training en graasmasker aan de slag gegaan. Het ging in 1e instantie allemaal heel aardig en relaxed. Eerst geclickt en beloond voor kijken naar dat ding, dan voor aanraken, dan uitsluitend voor met de voorkant van de neus aanraken, dan voor neus in dat ding houden voor 1 seconde, 2 seconde, 4 sec., etc., etc.)
Uiteindelijk, na veel keren trainen verspreid over 2 weken tijd of zo, accepteerde hij relaxed de graasmasker om/voor zijn neus, terwijl die aan één kant al vast zat aan het halster. Op het móment dat ik de daarna de laatste gesp wilde vastmaken freakte-ie weer! Ik had 'm in een flits aan z'n halster te pakken waardoor hij niet wegkon én dat masker aan één kant weer open viel, van z'n neus af, waardoor hij al snel weer kalmeerde.

Ik ben daarna weer rustig doorgegaan met trainen, net zolang totdat ik het graasmasker aan en weer af kon doen zonder dat hij freakte. Ik blij.

Tótdat ik voor de eerste keer 1 pas bij hem wegdeed, terwijl hij daar stond met graasmasker op.... FREAKT-ie weer, en wég was-tie! Deze trainingssessies deed ik op een veilig omheind veld, dus nu was ik niet meteen bang dat er ongelukken zouden gebeuren. Tótdat hij in z'n blinde-paniek-idoterie vlak voor het hek een 90 graden bocht wilde maken en daarbij onderuit ging. Gelukkig geen blijvende schade, maar hij had zich wel dusdanig bezeerd dat hij 2 dagen lang licht kreupel liep

Met veel geduld etc. etc. had ik het uiteindelijk vast wel voor elkaar gekregen....
Maar daar heb ik niet voor gekozen, ik heb het ding in de kast GEFL**RD en daar ligt-ie nog steeds

Mijn vraag is dus, zijn er méér mensen bij wie dat ding - hóppa - in de rommelkast is beland?
Enneh, bij de mensen wiens paard zo'n ding (soms) omhebben, ging dat dan meteen probleemloos ??

grt,
Karen

Piet schreef op donderdag 25 februari 2010, 18:12:


Speciaal voor jou is het pas morgen Piet, maar dan via www.uitzendinggemist.nl
Vond 't zeer de moeite van 't kijken waard. Michiel, nog een lekker harinkje ?

Karen

P.S.: "De Wilde Keuken" is een vergelijkbare tv serie. Ook te zien via uitzending gemist

marianne laenen schreef op donderdag 25 februari 2010, 20:24:


fijn!


Dat lijkt me héél vervelend en frustrerend. Een schrale troost is misschien dat je dan nu in elk geval gezond eet qua ingredienten en verhoudingen (low carb), én dat dit niet een dieet is waarbij je "honger" moet weerstaan. Maar goed, meer dan "schraal" is dat niet hè, qua troost...

En die wijntjes, tsja.. Met mate wijn drinken is niet ongezond. Geen dag zonder alcohol kunnen is dat natuurlijk wel. Maar dan nog: daarvan afkicken moet je m.i. alleen zsm doen wanneer het echt de spuigaten uitloopt, en anders vooral op een moment dat je dat aankan (en heel gemotiveerd wilt). Als je al mentaal en/of fysiek stress hebt van andere dingen, zou ik niet in diezelfde periode gaan afkicken van een paar wijntjes per dag. Maar goed, dat is hoe ik dat zie. Ik wens je in elk geval sterkte en vind het goed van je dat je volhoudt!

Karen

P.S.: ik vond vandaag een quote die ik wil inlijsten, want die past nu wel érg goed in mijn straatje
"Veel vrouwen moeten eerst hun gezondheidsproblemen oplossen voor ook maar te denken aan gewicht verliezen."

(bron: http://deeyeopener.web-log.nl/eye_opener/2007/02/voedsel_craving.html )

e m kraak schreef op donderdag 25 februari 2010, 23:02:


hi hi, ik had geen idee!

lol,
Karen