Ik vind dit wel heel kort door de bocht.

Hoe typeer je de friendly game van parelli dan. Daarnaast is het geven van gevoel van bescherming en zekerheid door over te komen als iemand met focus en die leiding neemt voor veel paarden niet juist heel bevrijdend en belonend. Als je parelli enkel ziet als het prikken en druk ken je het programma niet erg goed of heb je het verkeerd begrepen. De vele uren en uren lesstof met name in de behaviour cursus leren je hoe naar een paard te kijken, signalen te herkennen en hoe hier naar te handelen en dat kan per paard een compleet andere reactie zijn. In dat opzicht is het het meest uitgebreide NH programma dat er bestaat het gaat zoveel verder daar waar andere lesmethodes ophouden. Dat paarden afstompen omdat men geen variatie in hun oefening inbouwen komt voor en daar wordt ook constant voor gewaarschuwd maar aan het parelli programma ligt dat niet.

Ik persoonlijk vind ook clickeren vaak juist mentale druk opbouwen. Gefrustreerde paarden die van alles uit de kast halen. Oh baas bedoel je dit, of nee mischien dit, ook niet, dit mischien dan. Ik noem het het bordercollie syndroom. Indertijd bij de cursus van Conrad vertelde hij ons dat bij het clicker principe het compleet onbelangrijk is wat de aard van het dier is en de achtergrond van het probleem. Het systeem blijft hetzelfde. Daarom zou ik juist clickertraining niet willen omschrijven als natural horsemanship wat het gaat helemaal niet in op de psychology van het paard in bijzonder.

Monty Roberts kan ik me beter niet over uit laten, de man persoonlijk staat me niet aan de keren dat ik hem live/dvd/boek gezien of gelezen hebt. Daarom is mijn visie mischien wat te gekleurd. De join up methode en buckstopper vindt ik in ieder geval allerminst paardvriendelijk.

Een kleine kanttekening over Hempfling (ondanks dat ik het wel een goed interview vind)
Waarom rijd meneer zelf nog wel altijd met stang en grote sporen beetje dubbel of niet.
Daarnaast heeft hij het over mentaal breken maar zijn methode: een hengst uit het wild isoleren van de kudde in een indoor picador iedere dag een join up mee uitvoeren tot het paard zich overgeeft en dan hiermee gaan pronken. Tja, wat moet je daar dan weer van denken?

Wie heeft de wijsheid in pacht, ik in ieder geval niet, maar van alle methodes die ik bestudeerd heb kom ik altijd weer terug bij die man met die grote snor.

lies zondag schreef op zaterdag 27 februari 2010, 19:23:


Ja, tuurlijk

Karen Koomans schreef op zondag 28 februari 2010, 2:19:

Dus op basis van mijn herinnering:

Nee, dan heb je de friendly game verkeerd begrepen. Friendly game is je paard strelen en op zijn gemak stellen, niets meer en niets minder. Friendly game begin je mee en eindig je mee, bij elke opdracht en doorlopend als bevestiging dat hij het goed doet.
Friendly game heeft niets met desensibiliseren te maken. Het is ook niet dat je het een paard leert en dat het dan klaar is en het blijft terug komen constant bij alles wat je doet. Het is niets anders dan belonen. Daarom is het ook game 1.


Het is een beetje lastig discussieren als het programma enkel een keer hebt doorgelezen
ik neem aan ook de dvd's gekeken want aan leesmateriaal is het niet zo veel, en enkel game 1 en 2 heb geoefend terwijl het zo veel meer is.


Zolang je blijf hangen in idee dat Parelli enkel negatieve straf is wel ja.
waarom zie ik vaak heel veel paarden die denken leuk we gaan weer spelen
en op buitenritten parelli paarden die compleet ontspannen met de oortjes naar
voren op evenementen tereinen en tussen zwaar verkeer lopen achter hun baasje
aan met een air van, kijk ik loop met mijn tweebenige partner dus mij kan niets gebeuren. Bij clickeren bouw je in mijn ogen geen band op, het is een techniek
die in sommige gevallen heel goed uitkomst biedt zoals Piet ook al zei maar
je wordt niet die onvoorwaardelijke partner voor het paard.


Bij Falki heb je in mijn ogen veel te weinig friendly game toegepast of niet goed toegepast.

Als je iets verder in het programma was gekomen had je geleerd de verschillen tussen het toepassen van dezelfde "games" bij Falki en Joris.

Ik heb een hond die als ze iets hoort wat op het geluid van een clicker lijkt als een rietje in de douche ligt te trillen, daar is dus vroeger iets heel fout gegaan bij de zogenaamde kynoloog die haar heeft opgevangen voordat ze bij ons kwam. Ook bij parelli beoefenaars zie ik dingen gebeuren die ik niet graag zie. Maar dat zijn meestal de mensen die niet het gehele programma volgen maar enkel vluchtig door level 1 gewandeld zijn en dan zelf gaan aanklungelen en erger nog andere mensen gaan lesgeven volgens de parelli methode.


Ben ik volledig met je eens. Enkel bij Parelli leer je wel het wezen paard te begrijpen en dat mis ik in een clicker training volledig.

Karen Koomans schreef op zondag 28 februari 2010, 12:37:
Huh, de stelling die jij plaatste en vroeg of wij op wilde reageren was toch dat jij vindt dat Parelli en M. Roberts eigenlijk helemaal geen NH waren
Trouwens niet alles wat het parelli programma doet spreekt mij aan maar als lesmethode komt het wel het dichtst in de buurt van wat ik NH vind.

Nee, KFH vindt het rijden met bit en sporen en ijzers normaal en zegt duidelijk dat
veel modern gefokte paarden niet zonder dit kunnen gereden worden. Daarnaast
rijdt hij al vanaf zijn eerste boek en dvd's met scherpe stangen met lange scharen en grote scherpe sporen. Het is dus niet een foutje waarvan hij geleerd heeft, hij praat over de ziel breken door dwang en intimidatie en wat doet zijn stangbit en sporen dan ?
Hij hoeft ze niet grof te gebruiken de paarden weet zelf wel vanuit hun verleden vaak
wat de impact is. KFH die een mening over

Meer manieren om gedrag te sturen zijn er

De woorden belonen en straffen geven al te veel een waarde oordeel
p+ etc. is dan een stuk neutraler.

Deze discussie is volgens mij al vele malen gevoerd hier en volgens mij
(maar kan het fout hebben) hebben veel forumlezers geen zin meer om hierover te
discussieren. Positive reinforcement is in veel gevallen de meest structurele en diervriendelijkste methode om dieren en mensen iets aan te leren maar is door maar wordt in de praktijk bij paarden door maar heel weinig mensen goed uitgevoerd.

Mijn ervaring is dat juist mensen die niet geschikt zijn voor de clicker methode
kiezen omdat ze een soort bang zijn dat hun paard niet meer van hun zal houden als ze een keer nee zeggen. De mensen waarbij clicker training goed werkt zijn vaak mensen die vanuit hun uitstraling toch al een leiderschap uitstralen naar het paard.
Ik zie nog te veel mensen met paarden die perfect dingen kunnen targetten, dingen kunnen oppakken maar bij het naar de wei brengen compleet onder de voet gelopen worden en geen buitenrit durven te maken.

Kan jij mij anders een definitie van Natural Horsemanship geven wat volgens mij hebben wij een compleet ander beeld. In mijn ogen is Natural horsemanship dat je probeert een communicatie te vinden die zo dicht mogelijk bij de natuur van het paard staat. Vandaar dat ik clickeren niet onder NH ziet, dit stamt af uit de laboratoria niet uit de onderlinge omgang van dieren onderling. Natuurlijk paarden houden is iets compleet anders. Paard Natuurlijk is volgens mij dan ook iets heel anders dan Natural Horsemanship. Trainingsmethode zijn maar een klein onderdeel van PN maar NH is puur over training.


Begrijp ik niet, het is altijd de schuld van de trainer van wie moet het anders zijn.
Je kan best een keer nee zeggen ipv enkel altijd maar ja of negeren zonder dat je een paard zijn ziel breekt. Ik proef altijd het beeld dat enkel clickeraars goed zijn voor hun paard en de rest is slecht, nog niet zo erg als hyperflexion zoals je zegt maar toch zeker niet goed.