Michiel schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:12:
>> Trouwens clickermethode is prima, maar wat doe je met een paard dat met
>> opengesperde mond op je af komt gestormd?
>
> Gea je vraagt nu al een aantal keren, hoe moet het anders dan bij een
> paard dat zich misdraagt? Ik zou zeggen, breng het naar de kudde en laat
> het eerst eens een lange tijd paard zijn. Een maand tot een half jaar. En
> ga in die tijd aan de slag met weinig meer dan wat er in de waterhols
> rituals beschreven word om een band op te bouwen.
Ik vind Michiel's antwoord een prima antwoord.
Dat kan een hele goede keuze zijn.
Wat ook kan, als het gaat over een bang en/of agressief paard:
http://www.youtube.com/watch?v=dV5gnyx2YIk Het filmpje vertelt het verhaal van een blind mustangveulen, dat haar moeder is kwijtgeraakt. Als ik het goed versta, is ze met 3 mnd oud uit de bergen (?) weggehaald en ze is nu 8 mnd oud. Om haar te kunnen vervoeren naar het opvangcentrum waar ze nu is, hebben ze een trailer tot in haar paddock moeten rijden en haar die trailer in gedreven.
Dit is gefilmd op de dag na haar aankomst bij een paarden opvang centrum. Het eerste doel is om op een zo paardvriendelijk mogelijke manier ertoe te komen dat het veulen zich laat aanraken, zodat zsm het gevaarlijke halstertouw kan worden verwijderd en het halster afgedaan (ze is met halster plus touw de trailer uitgekomen, en zo vanuit de trailer in haar paddock bij het opvangcentrum beland).
De trainer bekijkt eerst op welke plek in de paddock het veulen zich het meest veilig voelt. Naar die plek wordt vervolgens telkens terug gegaan (nadat het veulen is gevlucht) om verder te trainen.
De trainer nadert het veulen heel voorzichtig. Blijft het dier staan, dan gebruikt de trainer een clicker om dat gedrag te markeren, en als beloning wordt vermindering van druk gebruikt (de trainer wendt focus en blik af). Het veulen is blind, maar kennelijk kan het heel goed waarnemen waarop de trainer zich richt!
Wil het veulen vluchten, dan probeert de trainer dat te voorkomen, maar als dat niet lukt met rustige lichaamstaal dan krijgt het veulen de ruimte om daadwerkelijk naar de verste hoek van de paddock te vluchten. Zo wordt agressie voorkomen, in het belang van zowel het veulen als de trainer.
Zou het hier gaan om een paard dat veel agressiever is, dan had de trainer vanachter de hekken kunnen beginnen met dezelfde training, in plaats van (meteen) in de paddock.
Zodra het veulen zo ver is dat ze een voorzichtige begroeting/aanraking kan en wil accepteren, schakelt de trainer over naar het geven van een voerbeloning ipv verminderen van druk als beloning.
grt,
Karen
Warboel
