Het hele idee van wilde paarden in nederland is absurd. Nederland leent zich daar niet voor.
Als men natuurlijke begrazing wilt toepassen, ligt het een stuk meer voor de hand om de grond beschikbaar te stellen voor bv fokkers, beheerders van opfokgroepen of andere paardenhouders, die er zelf voor zorgen dat de dieren de zorg krijgen die ze nodig hebben. Ze zullen er dankbaar voor zijn, want voor menig paardenhouder is het gebrek aan mogelijkheden tot uitgebreide weidegang voor de paarden een doorn in het oog.
Hetzelfde geldt voor rundvee.

De postzegel natuurgebied die nederland rijk is, is ongeschikt om paarden onder natuurlijke omstandigheden te laten leven. Helaas hebben de verzinners van dit belachelijke project dat niet in de gaten of last van grootheidswaanzin.
Dat de paarden de strenge winter niet doorgeholpen worden omdat het onnatuurlijk zou zijn, slaat dan ook nergens op.
Het hele systeem is onnatuurlijk. Er is gewoon sprake van teveel paarden die zonder de nodige verzorging in een wei staan die onvoldoende in voeding voorziet. Zeker in een strenge winter.

Hier in het koude noorden (zweden dus) heb je nog zeeeeeeeeeer uitgestrekte natuurgebieden en de hekken die er langs de autoweg staan, dienen alleen om te voorkomen dat het wild de weg op kan. Wild kan alle kanten uit en alles afstruinen naar voer.
Desondanks zijn hier maatregelen genomen vanwege de strenge winter.
Het winters jachtseizoen werd afgebroken, hier en daar werd een veld door boeren geschoven zodat wild voedsel kon vinden en menig boer legde in bossen en op velden bergen ensilage voor het wild neer. Ook fruit ed werd er gedeponeerd.
Desondanks is het sterftecijfer hoor. Naar verwachting 40% van de wildpopulatie.
En hier zit het wild dus niet tussen de hekken....

Ben ik niet met je eens michiel...
Waarom wilde paarden op een postzegel willen houden, met als gevolg de nodige ellende, terwijl paardenhouders staan te springen om hun paarden dergelijk gebied te laten bijhouden?
Nog altijd is er verhoudingsgewijs te weinig weidemogelijkheid voor paarden in nederland.
Zo'n stuk natuur is toch ideaal als opfokgebied, bv.
Gebeurt hier ook. Werkt perfect en geen onnodig dierenleed.

Zo wordt hier elk jaar op een eiland opfokhengsten (shetlanders) naar een eiland gebracht en losgelaten zodat ze daar groot (nou ja groot... ) en sterk kunnen worden en weer erg sociaal bij de eigenaar terecht komen als ze er klaar voor zijn
Is altijd een feestelijke gebeurtenis en een toerisentrekpleister.

Op Gottland lopen de gottlandrussen los rond in kuddes. Elk jaar wordt het boeltje bijeen gedreven en de hengsten eruit gehaald voor de verkoop. (ook weer een gebeurtenis die veel mensen trekt) Het is een erg populair ras vanwege de ideale opfok op natuurgebied in kuddes. Je krijgt dan een hard en taai ras.
Prima toch?

dani... wat een belachelijke instelling van de mensen die dat zeiden.
Ieder paard is geschikt om in natuurgebied te leven...
Geen enkel paard is geschikt om zijn leven in een isoleercel door te brengen.
Maar uitgerekend dat laatste is dan blijkbaar normaal.

Ik wed dat er meer mensen zijn als je vriendin. Heel wat meer mensen.
Belachelijk dat zij worden afgewezen vanwege dat ambitieuze project met wilde paarden, terwijl het strikt gezien gaat om armzalig gehouden (en verwaarloosde) tamme paarden.

Een tijd geleden is er zelfs sprake geweest van de invoer van elanden in nederland...
Enig idee hoeveel ruimte die dieren nodig hebben? En hoeveel dodelijke ongelukken in de scandinavische landen met elanden gebeuren terwijl hier toch echt eindeloze bossen en moerasgebieden zijn en het wegennet niet eens in de verste verte in verhouding staat met dat van nederland.

Leuk om de reacties te lezen. Het was ook echt bedoeld om te kijken hoe mensen een situatie oplossen, die linda in feite gebruikt als aanleiding/excuses voor haar handeling.
Tuurlijk... niet de weg opgaan voorkomt problemen. Maar ook paarden die er wel klaar voor zijn kunnen in een situatie belanden waarin ze ff gestressd raken.

Moet trouwens eerlijk bekennen dat ik daarin ooit wat makkeljker ben. Als ik amber meeneem op een wandeling met sil, weet ik dat ze tot over haar oren gestressd is. Want de berm zit boordevol paardetende monsters.
Maar er is niets om me zorgen over te maken. Naast het feit dat we aan een landweg wonen waar nauwelijks verkeer komt, is silja erbij en gebeurt er niets als ik in de buurt van sil blijf.
Jaaaa... ze loopt te snorkelen met hoofd in de lucht. Alles wat ik moet doen is zelf rustig blijven en touwtje losjes laten
De click (normaal is ze d'r gek op) hoort ze dan niet en hoofd laag, wat ze onder andere omstandigheden prima kan, heeft ze dan nog nooit van gehoord. Toch beland ik niet in een gevaarlijke situatie. Ze mag best snorkelen en hoofd in de wolken houden, zolang ze maar gewoon aan dat losse touwtje bij me blijft en geen gekke dingen doet. En afstand houdt, want ja... daarin ben ik strikt. Ik wil geen stressert op mijn hakken. Stressen doen ze maar een meter van me af.
Dat is ook het eerste wat ik onze op proef zijnde nieuweling leer. Afstand houden.
Dat vind ik dus heel belangrijk. Ik doe dat dan niet a la linda in het filmpje, maar ja... ik wil wel nog eens gewoon met een touwtje om mij heen slingeren op een nauw paadje bij een haastig of opgewonden paard. Houdt ie afstand, dan heeft hij daar geen last van. Wil hij op mijn rug klauteren, dan wel.
Bij meer plaats wil ik zo nu en dan wel eens een stap naar hem toe zetten als hij niet oplet, met duidelijke lichaamstaal; ho. Ik merk dat de nieuweling na twee dagen oefenen daar al op reageert. In het begin liep ie iedereen ondersteboven, ook in de ring, puur uit opwinding.

Clickeren doe ik dus ook, maar in bepaalde situatie maak ik wel degelijk gebruik van simpel lichaamstaal: stop, tot hier en niet verder.
Op dezelfde wijze jaag ik amber weg als ze hidalgo wilt aanvallen als ik ertussen sta. Ik spring op haar af, dreigend en ren er desnoods een paar meter achteraan.
Ze doet het nu niet meer en ze is helemaal niet bang voor me geworden.

Ik denk dus dat gewoon simpel leiderschap uitstralen en grenzen aangeven belangrijk is, ongeacht welke leermethode je gebruikt. Overigens moet ik in dat opzicht ook nog veel leren want ik doe ook niet altijd op elk moment het juiste. Maar ach... zo blijven we bezig.

Tja, dan verschillen we in dit opzicht van mening.
Het beperkte terrein en ook nog afgesloten terrein in nederland vind ik ongeschikt voor groot wild. Wat reeen die er van nature voorkomen... ok, maar dan wel zonder hekken als het ff kan, zodat ze werkelijk naar een ander gebied kunnen verhuizen als voer ontoereikend is.
Want dat doet wild. Als op een bepaald gebied onvoldoende voer wordt gevonden, trekken ze verder. In de wei waar ze in nederland op rondlopen, die dan natuurgebied wordt genoemd maar gezien de omheining voor mij toch echt onder weide valt, kan dat niet. De dieren worden gedwongen om zichzelf voort te bewegen binnen de omheining en kunnen niet dat doen wat andere wilde dieren wel doen; migreren.
Daarmee zijn voor mij alle argumenten van natuurlijk wild van de tafel geveegd.

Daar waar wild echt kan migreren, vindt ook een selectie plaats. De sterke overleven. Maar daar hebben de sterke een reeele kans. In nederland vind ik dat niet het geval.
Juist vanwege de beperkte ruimte en de omheiningen-
In feite zijn het simpelweg paarden in een grote (maar niet groot genoeg) wei. Niets meer of minder.
En daartoe kunnen ook paarden worden genomen die dringend op zoek zijn naar weidegang maar dat in nederland niet kunnen vinden.

persoonlijk vind ik het zo krom als een banaan dat menig mens in nederland naarstig op zoek is naar een terrein voor de opfok van paarden of het houden van paarden in groepsverband en dat niet kunnen vinden, terwijl op het stuk grond wat daar geschikt voor zou zijn paarden rondwandelen die voor wild moeten doorgaan en daar creperen.
Zolang er een hek omheen staat en dieren bij voedseltekort niet kunnen migreren is er mijn inziens na absoluut geen sprake van wildbeheer, maar verwaarlozing van tamme dieren.

Dat alleen op die manier paarden in groepsverband kunnen leven lijkt me beetje kul.
De gottlandrus op gottland leeft ook in groepsverband in grote kuddes. Alleen worden de paarden een keer per jaar bij elkaar gedreven en worden er een aantal hengsten en merries uitgehaald om de grootte van de kuddes stabiel te houden.
Die paarden worden verkocht en zijn zeer geliefd als rijpaard, kinderpony, trekpony en in de draverij. Vanwege de manier waarop ze worden grootgebracht.
persoonlijk vind ik dat een stuk prettiger dan dieren van honger laten creperen of afschieten omdat dat natuurlijker zou zijn.

Maar goed... ieder zijn mening natuurlijk

houten omheining wil je ook niet bij paarden hebben zonder schrikdraad. Wij hebben tussen tuin en wei houten omheining, maar we hebben er schrikdraad bij gezet omdat zo'n omheining prima schuurmateriaal is en je kunt er heerlijk tegenaan hangen als het gras aan de andere kant groener is. En dat is het altijd.
En weinig houten omheining is bestand tegen 600 kilo lomp gewicht. Nog afgezien van het eraan vreten.

We hebben twee minies en eentje ervan heeft lange tijd als gewoonte gehad om snachts de hort op te gaan en een ronde door ons gehucht te doen, waarbij hij alle tuintjes ff aandeed.

We hebben een ander stroomapparaat gekocht, een sterk, wat ook werkt als er wat onkruid ed tegenaan staat. Drie draden en we controleren regelmatig (5 ha)'
Nu blijft alles prima binnen

En ja de honden zijn er ook wel ooit tegenaan gelopen. Vinden ze echt niet leuk. Maar ze overleven het wel. Uiteindelijk leren ze het toch wel.

Tja, in dat opzicht zijn onze ervaringen minder traumatisch. We hebben 3 honden en ze hebben alle drie meer dan eens kennis gemaakt met schrikdraad. Onze oudste had vrij snel door waar het aan lag, de andere twee ... ik weet het niet.
Ze waren zeker van slag, maar in de meeste gevallen (uitzonderingen daargelaten) denk ik dat de reactie van de baas belangrijk meespeelt in de beleving ervan.

Als het gebeurde, maakten wij er geen punt van.
Hond kreeg schok, jankte, rende weg, bang etc... en wij negeerden dat eigenlijk.
Geen troosten, geen bij ons roepen etc, maar in feite negeren.
Dan is het snel over en de hond is weer net zo vrolijk als voorheen.

Vroeg of laat trekken ze het verband schrikdraad/schok wel. Voor de een duurt het wat langer als voor de ander. Maar net als bij alle angstaanjagende dingen voor de hond, denk ik dat de reactie (of uitblijven) van de baas meespeelt in de mate waarin het voor de hond werkelijk een probleem wordt.

Hetzelfde geldt ook als hier een geweer wordt afgeschoten of iets anders knalt. Een hond schrikt er steevast van, de jonge hond alleen in het begin.
Door ons wordt er op een dergelijk moment nooit getroost, tenzij we willen dat hij ergens bang voor wordt.

njah... ik bedoel alleen maar dat ik het wat minder dramatisch zie, om het zo maar ff te zeggen.
Ja, een shock is vervelend, maar ik vind het persoonlijk niet iets waarover ik mij dan druk moet maken.
Ik vind stroomdraad gewoon een erg praktische oplossing. We hebben ruim 5 ha wei. Daar zie ik mij nog geen stalen hekwerk omheen zetten (hout werkt dus niet, zoals ik eerder uitlegde... nog even afgezien van werk en kosten)
En dan vind ik stroomdraad een goed alternatief, al kunnen de honden daardoor een shock oplopen. Ze hebben er hier aardig mee leren leven en gaan evengoed de wei in
(al is dat niet de bedoeling)
Ze zijn er erg handig in geworden.
Reeen springen er losjes overheen (ze kennen het) en een eland dendert er gewoon dwars doorheen als je pech hebt.

Daarom heb ik gewoon wat minder problemen met het fenomeen schrikdraad.
Prikdraad... daar heb ik pas problemen mee. Heb een paard dusdanig gewond zien raken daardoor dat het afgemaakt moest worden.
Jammer dat gebruik van schrikdraad in die tijd nog niet zo gebruikelijk was.

hier ff een link naar de bokt-buren, ivm een brief die ik daar heb geplaatst.
Het betreft een actie tegen de mishandeling van puppy.s

thanx

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=135&t=1264043

Tja,,, ik had gehoord dat het puppy's betrof, maar ik heb het filmpje niet bekeken.
Doet er verder niet toe.. er zijn vast ook jongen honden bij betrokken.
Maar waarom het slotje erop zit... geen idee.
Ik heb het gevraagd, maar geen antwoord gekregen. Nog niet iig

Dat ze de linkjes ondanks de waarschuweling hebben weggehaald, kan ik mij wel voorstellen.
Maar ik vind het jammer dat ze daarmee alles op slot hebben gegooid en de kans om handtekeningen te verzamelen niet meer geven.
Ook jammer dat ik geen antwoord krijg op mijn vraag waarom hij op slot is.
Tja....
Ik weet ook niet of het helpt, die handtekeningen, maar ja...niets doen helpt iig niet en het zou al mooi zijn als die landen een toeristische boycot krijgen. Toch?

En parende dieren... tja... zag ik ook als kind. Ik kwam tenslotte veel bij mijn tante en hing in boerderijen rond en ja, daar zag je dat wel. Heb er, volgens mij, niets aan overgehouden
(maar ja... misschien moet je dat aan de mensen om mij heen vragen.... of die mij nu helemaal normaal vinden )