Ik heb mijn twee nieuwe dames alleen WA verzekerd net als Indy, geen ziektekosten. Ik hou het bij de oude vertrouwde bankrekening, standaard een bedrag van Euro 2.500,--. Met al die problemen van Indy bleek dit bedrag toch steeds net voldoende. Ik zorg ervoor dat er elke maand Euro 50,-- op komt. Heb ik meer dan Euro 2.500 gespaard, dan mag ik er van mezelf iets anders voor kopen. Dit jaar moet het een nieuwe omheining worden, de oude is na 10 jaar op verschillende plaatsen verrot.

Monique

Nataschadevreede schreef op vrijdag 19 maart 2010, 17:01:


Foei Piet....

Je bent wel lang uit beeld.... :)

Vindt Joris wel een erg leuke pony om de hoofdrol te spelen!

Monique

Ik heb afgelopen zondag bij de trainer bij mij in de buurt gekeken en over mijn wensen gepraat. Tussen ons klikt het in ieder geval, hij gaat mee in mijn wensen, nu nog zien of Lily hem ook wel aardig vindt. Komend weekend ga ik met Lily een grote wandeling maken en op terugweg even bij hem langs. Kan Lily even rustig rondkijken en kan de trainer even kennis maken met mijn "mammoet". Een heel verschil met zijn gladde, sierlijke arabiertjes....

Over een paar weken neem ik samen met Lily een priveles van een half uur, om eerst eens te kijken waar de problemen liggen en een plan te maken hoe we ze kunnen oplossen.

Maar eerst Lily haar manen en staart op orde brengen, is geen kijk momenteel, het is tijd voor de voorjaarsschoonmaak! Haar sokken zijn mooi bijgegroeid, ik heb ze voor wat bijgeknipt, de happen die ontbreken vallen nauwelijks nog op. Vanavond knip ik de boel aan de achterbenen wat bij. Afgelopen weekend heb ik haar staart voorgewassen, hij is al een heel eind opgeknapt. Komend weekend de hoofdwas met shampoo voor witte paarden en de fijne afwerking. Ben benieuwd hoe breed de staart wordt, hij is nu al onmogelijk breed. Maar ja, ik ben ook niks gewend qua beharing....

Monique

Ik doe per jaar twee grote wasbeurten, in voorjaar en najaar, waarbij ik dan dus geen rekening houdt met de talglaag. Tussendoor was ik wel eens manen of staart, maar de rest eigenlijk nauwelijks, ik was slechts zweet en vuil met water weg. Ik ben van mening dat een talglaag erg belangrijk is, echter een talglaag van 4 jaar zoals bij Lily gaf alleen maar jeuk en ongedierte. Bij Indy deed ik dat elk jaar zo en ze voer er wel bij, nooit jeuk en toch vettig genoeg de rest van de tijd. Lily produceert ook aardig wat talg, denk ook niet dat het bij haar kwaad kan.

Ik ga vooral voorweken met warm water, manen en staart in gedeelten in een kleine emmer, is anders niet te tillen en maak het vuil vooral met mijn handen los. Daarna was ik manen en staart met een milde shampoo, voor de onderste meest vieze helft van de staart gebruik ik een mensenshampoo waar ik ragebol-haar van krijg , Lily haar staart wordt er mooi vol en schoon van. Ik ben erg voorzichtig shampoo in de manenkam te masseren, het is erg lastig dit goed uit te spoelen en geeft vaak jeuk, daarna (niet voor jou paard aan te bevelen ) speciale schimmelshampoo voor een mooie witte staart en manen en weer erg goed uitspoelen. Drogen met een handdoek, goed laten drogen. De onderdelen onder de staart (de dunne huidjes rond de geslachtsdelen en het niet behaarde gedeelte onder de staartwortel) wrijf ik in met uierzalf, ook de uiers na een schoonmaakbeurt om irritatie te voorkomen, nadat ik met een zachte doek en veel warm water alles lekker schoon gemaakt heb.

Klinkt misschien wat Penny-achtig, maar Lily had een hele vieze staart toen ik haar kreeg en had de hele boel rond haar geslachtsorganen rood en pijnlijk, stuk geschuurd door de grote stukken mest die onder de staart plakten. Wat uierzalf deed wonderen, echter toen vond ze het nog verschrikkelijk eng en ik heb haar ingesmeerd bijna met gevaar voor eigen leven dacht ik toen. Achteraf grote onzin, maar ik ben liever eerst wat voorzichtig....

Zodra de staart goed droog is inspuiten met antiklit, goed laten drogen en dan uitpluizen en even voorzichtig doorkammen. Doe ik ook met de manen, maar die vlecht ik daarna vaak in, is wat luchtiger omdat ze van die dikke lange manen heeft, anders zweet ze erg onder die manen. Heb ik dit hele traject doorlopen ben ik bij Lily een halve dag verder.... Lily brandschoon, en ik moet heel nodig onder de douche.

Van een kennis kreeg ik de tip de staartwortel en manenkam in te wrijven met babyolie, dit om jeuk na het wassen tegen te gaan. Dit heb ik nog niet geprobeerd, wil ik nog wel proberen.

Bij Indy hielden die twee grote wasbeurten altijd een hele tijd, maar ja, die had dan ook een zwarte staart en zwarte manen. Het gaat me er vooral om dat Lily geen ongedierte krijgt en geen jeuk door overmatig talg vermengd met vuiligheid. Ze mag gerust vies zijn, dat hoort gewoon bij paarden die altijd buiten zijn.

Groeten,
Monique

Christel Provaas schreef op donderdag 25 maart 2010, 11:32:

joop schreef op vrijdag 26 maart 2010, 11:31:


Nou..... niet helemaal juist

Barhufpflege
Hufe schneiden nach Vorbild de Natur
bekappen = Hufe schneiden
paard dat zonder zonder ijzers loopt = Barhufgänger

Hufpflegung bestaat niet.

In Engeland is toch ook een Verbod op Strasser?

Monique

Als mijn twee dames een paar dagen niet op de renbaan rond het weiland kunnen en er dan plotseling weer op mogen is het elke keer weer raak.

Vooral Kim gedraagt zich als een idioot, Lily gaat nog.

Groeten,
Monique

Christel Provaas schreef op vrijdag 26 maart 2010, 14:46:


Heb ik ook gemerkt bij Lily - toen ze dat ding ontdekte zat ze er eeuwig aan te likken en had last van diarree. Nu is de nieuwigheid eraf en de mest is normaal.

Monique

Indy is vaak door ostheopaten behandeld, en vertoonde vaak (heftige) reacties, echter altijd positief, zoals spierpijn en tegelijkertijd beter/soepeler kunnen lopen. Na zoveel dagen zo'n heftige reactie ken ik helemaal niet?!

Ze is toch niet uitgegleden oid, heeft te enthousiast gebokt en zit ergens anders vast?

Monique

Komt ze woensdag pas?

Monique

van lennep schreef op woensdag 31 maart 2010, 18:10:


Esther,

Misschien vind je me een bemoeial

...... maar......

reageer je niet een klein beetje te laconiek?

Strijken na een behandeling door een ostheopaat, een week na behandeling pas klachten, hoef klapt af en toe om, ze steunt op haar kogel?!

Ik schrik hier behoorlijk van......
Wat heeft de ostheopaat in hemelsnaam met Namkje gedaan?!

Normaal zie je de dag na behandeling een paard wat zich duidelijk beter voelt, beter loopt, de twee dagen na de behandeling vooral spierpijn maar ook beter lopen. Na een week moet je niets meer zien. Ik snap er niets van?

Monique

stichtingPMP schreef op zaterdag 3 april 2010, 9:27:


Hallo, Trudy,

Ik vraag me af wat het vervolgtraject is? Aangezien het een "fout" in de bouw van de achterhand is, zal een bepaalde manier van trainen noodzakelijk blijven om de betreffende spieren sterk te houden?

Mijn vorige paard had een schouderprobleem. Waren de spieren niet sterk genoeg, floepte de boel uit de kom bij een enthousiaste stop of een te scherpe bocht. Altijd een drama in tijden dat ik niet veel met haar kon doen omdat het bijvoorbeeld te glad was.

Monique

Arabesk schreef op zondag 4 april 2010, 16:45:


Erg interessant te zien!

Monique

Afgelopen zondag heb ik Lily voor het eerst sinds maanden weer gereden. Zij maakte de afgelopen maanden een regelrechte groeispurt door met een aardig overbouwde achterhand, vandaar dat ik haar rustig heb laten groeien. Inmiddels is de voorkant ook bijgegroeid, mevrouw is een stukje groter geworden. Lily wordt deze maand vijf, een mooie leeftijd om serieus aan de gang te gaan.

Nadat ik haar al een paar keer weer opgezadeld had, wat ze heel normaal vond en we daarmee gewandeld hebben, ben ik afgelopen zondag voor het eerst weer in het zadel gestapt. Lily bleef keurig staan, verzette geen stap en wachtte keurig totdat ik het sein gaf dat ze kon gaan stappen. Het voelde gelijk vertrouwd aan, Lily deed erg haar best te begrijpen wat ik van haar vroeg. In de bak is ze nooit echt gereden, eerdere pogingen van mijn kant waren een ramp, ze was zo verschrikkelijk bang voor de hekken rondom de rijbak. Dankzij de oefeningen aan de hand is die angst nu helemaal weg en gaat ze ook niet meer extreem als een naar buiten gebogen banaan door de bochten. Ze had vreselijk moeite met rechtuitlopen midden door de bak. Elke keer als we over het midden ware, begon ze te zwalken en te vragen of ze naar links of naar rechts moest op een erg onzekere manier, bijna paniekerig. Ik heb haar recht gehouden met een plukje aan een teugel en gaf kort voor het hek met een been aan welke kant ze heen moest. Na een paar keer oefenen ging dat veel beter, ze weet nu dat ik haar op tijd vertel wat de bedoeling is. Stoppen zit er erg goed in, alleen op "HO" staat ze onmiddellijk stil, wat voorhouding ik ook aanneem. Erg handig als ik een keer niet in een optimale stand zit - aan de zijkant hang misschien, al een keer gehad bij een ander paard....

Achteruit vind ze nog wat eng, ze gaat wel op "BACK" achteruit, maar erg stijfjes en vragend, met wapperende oren, hoofd nog te hoog. Aan de hand doet ze haar hoofd mooi laag een loopt vloeiend achteruit. Ik ben al blij dat ze op "BACK" laat zien dat ze begrijpt wat de bedoeling is, de rest komt wel als de ontspanning en het vertrouwen er is. Neckreining snapt ze erg goed, je kan haar met een teugel tegen de hals volledig omdraaien. Reageren op been is nog een probeem, ze is altijd met extreem veel druk op de teugels gereden en was bang voor aanraking met benen. Ze is er nu niet meer bang voor, nu nog leren dat als je aan de hand voor een vinger wijkt, dit ook de bedoeling is met een been. Na tien minuten was ik in ieder geval al bekaf.... Lily ook. Ze was erg geconcentreerd bezig geweest en heeft in vergelijking met daar waar we vorig naar geeindigd zijn in die twee keer dat ik er nu opgezeten heb veel bijgeleerd. Het is nog een hele klus haar in de bak te rijden, steeds op tijd corrigeren en op tijd belonen, maar we komen er wel.

Zodra rijden en sturen in de bak wat gemakkelijker voor haar geworden is, we samen ook een drafje kunnen laten zien zonder hijs en sleurwerk en mevrouw ook zonder angst achteruit loopt, dan gaan we samen op les. Als leek kan ik een paard wel een bepaalde basis bijbrengen, voor de rest roep ik hulp in om samen Lily verder te beleren en mij ook.

Klaas heeft van een paar minuten stappen een filmpje gemaakt. Wat slaapverwekkend, een paard wat rondjes door de bak stapt, maar voor mij erg belangrijk om te ZIEN hoe het eruit ziet. Het viel mij erg mee, moet ik zeggen, ik had het gevoel overduidelijke aanwijzingen aan haar te geven met grootse bewegingen van armen en benen, maar zo erg was het gelukkig niet. We moeten allebei nog veel leren, maar mijn eerste doel is bereikt: Met een ontspannen Lily in de bak rijden die bereid is uit te vogelen wat ik bedoel en op "NEE, dat was verkeerd" niet met angst en volledig terugtrekken reageert.

Groeten,
Monique