> U hebt gelijk. Ik besef dat ik er een zootje van gemaakt heb, door te
> herzaaien. Maar hoeveel mensen lopen er niet in dezelfde val? Ik heb
> dankzij de info hier en wat ik zelf ondervind, veel geleerd en de schellen

> nu wel schuldig ...
> Ik voel me gewoon gelukkig bij paarden, maar besef dat er veel meer en
> enorm veel geld komt kijken bij de verzorging. Probeer gewoon oplossingen
> te zoeken ...
Je moet je absoluut niet schuldig voelen hoor maria, bedoel dit wist jij ook niet van te voren en weidebeheer is uiterst lastig en je kan niet alles weten! jij probeerd het beste voor je paardjes te doen en dat is het belangrijkste, die intentie! iedereen kan wat over het hoofd zien en nu heb je meer kennis dan toen daar kan jij niets aan doen!!
Ik denk dat de meeste mensen niet weten hoe en wat met hun wei, en ik ben overgeleverd aan een pensionhouder dus dat stuk heb ik helemaal niet in de hand...
en zo zie je maar hoe meer kennis, hoe lastiger het allemaal wordt!
heilig zijn de simpele der zielen

het is ook heel lastig ik ken het, m'n bloeddruk loopt soms aardig op puur om het feit dat ik hier in de randstad woon en eigenlijk helemaal niet geschikt is voor het houden van paarden zoals ik vindt dat het zou moeten! als ik dat toen wist (ik was 13 toen ik idool kreeg) had ik er nooit aanbegonnen... elke x dat gevecht en uitgeleg aan maneges stallen, dat ik me paard meer buiten wil, dat ik eerst eiwormtelling wil en dan kijken wat we gaan doen met
ontwormen, dat ik wil dat hij hooi krijgt in plaas van kuil, dat ik meer hooi wil etc. etc. en het erge is dan sta ik ergens waar ik het zo'n beetje voor elkaar krijg dan gaan ze opeens weg en staat mijn pony alleen.... en ik voel me heel vaak schuldig en vooral machteloos! want ja je paarden zijn je alles....
maar je kan niet meer dan je best, en met de kennis die je dan voorhanden hebt! daar kan jij niets aan doen! wees blij dat je verder kijkt dan je neus lang is, dat is al heel wat!