Anja Seijn schreef op zondag 28 maart 2010, 14:52:

Geweldige ervaring, iedere keer weer als ik zo'n

Anja, ik vind het allemaal geweldig wat je schrijft en lees graag je berichten maarre...
wij hebben hier vier merries staan en die zijn dus helemaal niet subtiel, die zijn juist heel heftig en keihard onder elkaar. Ook al wijkt de ander voor een dreigende blik en platte oren, krijgt ze toch nog een beet in haar kont en zo mogelijk een trap tegen haar tanden om dan liefst nog een beetje rondgejaagd te worden tot ze op de juiste plek staat.

Als ik daar nu een voorbeeld aan zou willen nemen???? Neeje, doe ik dus niet hé ('t zou nochthans goed zijn voor mijn fysiek

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 maart 2010, 19:57:


Even logisch als den ambras die onze paarden hadden toen er nog wel een "manspersoon" onzen Apache tussenliep???? Toen was het OOK ambras, op de wei én in de paddock. Apache leidde alles in goede banen maar enkel voor Indy, hij was haar lijfwacht.
Maar Apache was natuurlijk geen écht manspersoon, 't was een eunuch met charmes, bovendien was er toen écht geen duidelijke rangorde. Apache onder Indy maar boven Sela en Couscous, Couscous boven Indy en Sela... In 't wild waren die paarden nooit bij elkaar gebleven.

Toen Apache dood was, toen was er wél vrede onder de madammen. Met Mel erbij niet meer alhoewel de rangorde héél duidelijk is. 't Is gewoon een kijfwijf. In haar vorig leven was Mel waarschijnlijk een border collie, de hele tijd drijven en d'anderen op een bepaalde plek "parkeren". Als 't aan Couscous lag, dan zou die ook vertrekken denk ik. Soms denk ik dat we voor haar een aangenamere plek zouden moeten zoeken.

Wij hebben ons trouwens laten inspireren om er een "meidengroep" van te maken naar voorbeeld van de "meidengroep" op de PT waarvan jij toen gezegd hebt: zet er éne ruin bij en ze beginnen ambras te maken

En wat eerst wél overeen komt, blijft blijkbaar niet voor eeuwig overeen komen

Misschien is't beter als we er allemaal sosissen van draaien. Spijtig genoeg hebben wij geen diepvries.

Marianne

Nils Vellinga schreef op zondag 28 maart 2010, 20:13:

Weet ik Nils, onze paarden zijn tegenover ons ook altijd braaf. 'k Mag er niet aan denken dat ze ons als "paard" zouden zien! 'k Zou wel héél voorzichtig zijn, denk ik

Marianne

Anja Seijn schreef op zondag 28 maart 2010, 21:07:


Anja, helemaal met je eens hoor! Als wij onze paarden eten geven, dan krijgen ze rust van ons, ik loop daar niet tussen rond te springen. Ik zou niet weten waarom. Dat doen we bij de hond ook niet, die begint dan te grommen
En zelf zou ik er ook niet van houden als iemand mijn bord heen en weer begint te schuiven of mij van mijn stoel wegjaagt.

Ik sta trouwens nooit te springen tussen onze paarden. Ik hou van rust.
Ik wilde alleen maar een reaktie geven op jouw "subtiele" paarden, wij hebben een paar van die harde tantes.

Maar... zet die KFH ook geen eten in de hoeken van zijn picadero en belet hij het paard dan ook niet om er bij te komen??? Ergens heb ik dat toch gelezen... Misschien werd dit hier al ergens geschreven maar eerlijk gezegd, sommige berichten... zijn zooooo lang..... dat ik er al snel overheen scroll

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 maart 2010, 23:55:


Dus!!!
Conclusie: wij gaan op zoek naar een hengst om er bij te zetten!!!!
We zullen dat eens rap regelen Dan is iedereen content.
Volgende zomer zitten we dan wel met de gebakken peren.

Marianne

Ondertussen zijn we weer een paar weken verder.
Na een overtuigende mail van Britt heb ik een afspraak gemaakt met Cindy Helms en haar collega osteopate Yannick.

Die twee dames hebben maandag Mel bekeken, betast, gemasseerd, gestretcht, gemanipuleerd en veel goede raad meegegeven .

Het grootste probleem van Mel bleek in haar geblokkeerde bekken te liggen (bevalling).
Er zat nog vanalles vast en sommige spieren stonden bikkelhard. Na de behandeling had Mel een rechtere rug en een rondere achterhand! Wij stonden perplex.

Mijn zadel gaat ook de deur uit want dat was ook niet geschikt en dan zit ik zelf ook nog wat scheef... arme Mel... wat is die altijd braaf gebleven

Dus nu ben ik Mel lekker aan het masseren en binnenkort begin ik terug met de rechtrichtoefeningen. Gelukkig is Gerd me behulpzaam met de stretchoefeningen van haar benen. Cindy, jij begrijpt vast wel waarom

Binnen zes weken is het evaluatie en oh... dan hoop ik zo dat Mel een goed rijpaardje wordt.

Ik heb nu echt wel het gevoel dat we bij de kern van het probleem zijn gekomen en ik wil Cindy en Yannick via deze weg ook nog eens bedanken voor hun fantastisch werk.

Marianne

Dat is helemaal fantastisch voor jou Eddy!

Ik laat me al twintig jaar of langer "manipuleren" of "kraken" en daar voel ik me dan weer helemaal fantastisch bij. Daarna voel je je als herboren. En dan moet ik geen pijnstillers of ontstekingsremmers nemen, dat vind ik nog fantastischer.

Chiropraktors bestaan trouwens al duizenden jaren, lang voor ze pillekes hadden uitgevonden. Chiropraktors en osteopaten kijken naar het hele lichaam, niet alleen naar de symptomen.

Er lopen natuurlijk goede en slechte tussen, net zoals er goede en slechte artsen en dierenartsen zijn.

Marianne

joop schreef op zondag 4 april 2010, 11:09:


Die goeroeblik moet je wel eerst effe oefenen

Marianne