eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 maart 2010, 23:55:


Zeg dat maar niet tegen tommy. 80 cm hoog en valt zonder problemen een hengst van 1.65 aan. Hij heeft niet voor niets de bijnaam pittbull-pony

whahahahaha... dit blondje heeft het quoten eindelijk door.... was ook zoooooooooo moeilijk...... *komt tot de ontdekking dat ze echt blond is*

Goed... nog een laatste poging
Even voorop gesteld Karin.... Je bent vast een lieve meid en het is erg dapper van je om dit filmpje te plaatsen en je daarbij bloot te stellen voor kritiek, dus vat dit niet op als een persoonlijke aanval, maar gewoon als mijn wijze van feedback

Je kritiek op sommige mensen dat ze zich niet in andere trainingswijze verdiepen, is op mij niet van toepassing. Niet alleen ken ik het intervieuw en de links die worden geplaatst al lang... ik verdiep mij al jaren in trainers als Voest, Hemfling, Parelli, maar lees en kijk ook alles over Teblick, Hart, Rashid, Ofstad en sinds kort ook Resnick en nog wat mensen
Ik volg clinics, kijk dvds, you tube en lees wat ik in mijn klauwen krijg.
Beetje obsessie, vrees ik

Het filmpje heb ik nog een keer intensief bekeken, met je verhaal in gedachten. Ik ben echter niet van mening verandert. Ik blijf je communicatie verwarrend vinden.
Je aanmoedinging in de vorm van geluidtjes, opgetilde zweep en lichaamstaal gericht richting achterhand blijft doorgaan als joris allang doet wat je vraagt.
Als je nieuwe brokjes in de bak doet op ong 2.40 is je lichaamstaal uitnodigend. Kom maar lekker eten. Om het vervolgens weg te jagen. Daar zie ik het nut totaal niet van in en lijkt toch een beetje op paardje pesten.
De combi druk en clickeren is niet aan te raden. Ben Hart bv, bekend clickertrainer in amerika met ezels, muildieren en paarden, is van mening dat je eerst lichaamstaal moet beheersen en dus een paard gewoon moet kunnen wegsturen indien nodig, alvorens met clicker te beginnen, maar waarschuwd ervoor om geen combi van druk/click te gebruiken omdat het verwarrend is voor een paard en de training aanmerkelijk minder effectief maakt. Je kiest dus voor het een of het ander.
Bij je tekst staat vermeld dat je dit niet moet doen met een paard wat agressief is met voer. Als dit niet de reden is van een dergelijke training, vraag ik mij af wat het nut dan wel is,.
Pony heeft geen voeragressie, dus waarom hem dan 'op zijn plaats zetten'?
Wat is dan de toegevoegde waarde van de oefening?

Joris is exact hetzelfde type als mijn Billy. Tuurlijk... Billy staat graag voorop met voer, maar is een makkelijk te intimideren paardje wat exact zo zou reageren als Joris. Met hem zou ik dit soort geintjes al helemaal niet uithalen. Het kwetst zijn gevoelige kinderzieltje en hij snapt er niets van (al zou ie idd ook luisteren, maar je bereikt er niets mee)

Ik vroeg je eerder wat je wil bereiken met je website en dat vraag ik nu ook, want dat is een vraag waar je terdege bij stil moet staan als je met zoiets begint.
Er zijn enorm veel websites op dit gebied, maar slechts enkele goede van bekende trainers in verschillende stromingen die werkelijk iets toevoegen. Dat zijn mensen die al jarenlang profesioneel daadwerkelijk paarden trainen en een schat van ervaring hebben met ieder soort paard
Websites die niets toevoegen zijn er al veel te veel.
Dat zorgt oa voor een minder goede naam van NH
Filmpjes van andere trainers op je eigen website zetten zou ik al helemaal niet doen.
Die zijn voldoende te bewonderen op de sites van de betreffende trainers, waar ze thuis horen, met hun eigen commentaar/adviezen/kijk op trainen.

Michiel... zonder je aan te willen vallen, ga ik met mijn voorgangers mee.
Luna was terecht boos.
Ja... ik weet het, ik heb dvd en boek van Resnick ook en ik ken dat stukje van wegjagen bij het voer wel.
Dat is dus iets wat ik bewust niet doe. Omdat ik het hier, bij mijn paarden nutteloos vindt. Mijn paarden zijn niet gevaarlijk of extreem dominant als ik met eten rondloop, dus waarom zou ik? Als ik dat hier zou doen, zouden zeker de dames tot in de punt van hun hoeven beledigd zijn. En deze dames hebben minder subtiele manieren om dat te laten blijken.(Lees: je kan een klap voor je kop krijgen wegens oneerlijke behandeling)
Ik meen dat Resnick ook aangeeft dat het van toepassing is op zeer dominante paarden.
Ik reken hier geen van de paarden tot zeer dominant. Zelfbewust? ja. Leiderskwaliteiten? Ja? Eigen mening? Ja, maar niet dominant.
Ik denk dat ook dat het agressief wegjagen bij voer bij slechts zeeeeer weinig paarden een zinvolle oefening is, als het dat al is.
Maar goed... kan me voorstellen dat iemand daarnaar zou grijpen als voeren levensgevaarlijk is.
Hier is dat niet het geval. Als ik met voer werk, proberen ze natuurlijk wel eens iets, maar een wapper met handje is voldoende. Geldt ook bij brokken ed. Ik laat ook geen voer uit mijn handen rukken omdat ik dat met 4 paarden, waaronder twee regelrechte kijfwijven, zoals ik dat iemand hoorde noemen, te gevaarlijk vind.
Dus wapper ik ff en zeg, allé wegwezen. Wachten op je beurt.
Meer is hier niet nodig en wat ik zo lees van Luna, zou het bij jou ook meer dan voldoende moeten zijn.
Paarden hebben een gruwelijke hekel aan overdreven gedoe. Je doet dat wat nodig is, meer niet. Dan ben je gewoon duidelijk en evengoed geen onbeleefde ploert.
Vergelijk het met jezelf. Stel dat je stikt van de honger en ze zetten een grote schaal heerlijkheden voor je neus.
Hoe bekijk je iemand die netjes vraagt of je heel even wilt wachten omdat hij nog iets moet doen, en dat je daarna welkom bent met toegrijpen
Hoe bekijk je iemand die meteen op je begint te schreeuwen dat je je niet in je hoofd moet halen om ook maar een vinger naar de schaal uit te steken.
Ik denk dat het vergelijkbaar is.
Heel veel dvd's kijken, lezen en leren is goed. Maar kijk bij experimenteren wel wat past in je eigen manier van trainen en bij je eigen paarden. Dan kan het een zeer waardevolle aanvulling zijn, mijn inziens na.

Michiel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 11:13:



Eerlijk gezegd heb ik daarbij wellicht een voorsprong?
Naast het feit dat ik altijd al veel in de wei rondhang, ben ik al veel met de paarden bezig geweest. Omdat vooral silja geen makkelijke dame is en niet zomaar iets voor je doet (waarom zou ik?) en daarnaast zeer snel vindt dat ze onterecht wordt behandeld en een gruwelijke hekel heeft aan onbeleefdheid en machogedrag (jajaja... echte vrouw dus )
heb ik het traject met haar langzaam opgebouwd, vanuit achtergrondkennis die ik al had. Wat daarbij ook een rol speelde was dat ze, ondanks dat ze 13 is, niet echt is ingereden. Vorige eigenaar had er een paar keer opgezeten met barebackpad en thats it. Toen Frans er in het begin op ging zitten, had ze de neiging om zich zonder pardon om te laten vallen.
De opleiding moest dus opnieuw, maar dat kwam er door omstandigheden niet van. Echtgenoot heeft weinig ervaring, nog minder tijd en had twee jaar geleden een autoongeluk met verstrekkende gevolgen, maar wilde het eigenlijk toch zelf doen met zijn merrie.
Gezien nu, twee jaar later, nog niets was gebeurd en hebben we afgesproken dat ik haar rijklaar zou maken, zodat we, als ik een paard heb gevonden, eindelijk samen de bossen in kunnen.
Ik heb veel leidoefeningen met haar gedaan, leiden vanuit elke positie geoefend (zowel ervoor, als naast de hals, als naast de rug, als vanuit de achterhand)om het 'stuur' erop te zetten, lange teugelen door de wei (ook weer inz stuur en gas en rem) rustige oefeningen op de cirkel gedaan om ' rem en gas' te installeren (we zijn er nog niet hoor.. aanzet tot draf is nog bokken en gillen, maar dat komt wel), wat gymoefeningen, schriktraining, zadel op en af, stoeltraining (naast stoel staan zodat je makkelijk over zadel kan hangen, klooien op de rug etc) ed. Al heel wat voorwerk dus, met gebruik van clicker.
Dat werkt voor haar nl erg motiverend.
Vandaaruit was het een makkie om zonder iets van achteren te leiden. Ze kende het nl al van het lange teugelen. Alleen was er nu geen teugel. Maar ze kende de commando's stap en ho . Was dus een kwestie van haar gewoon vragen en kleine aanwijzingen geven. Wegsturen ging tweede keer niet helemaal goed, maar was mijn eigen fout. Ik zag niet dat ze welliswaar bokkend wegsprong maar aanbood om in een drafje terug te komen en was te veel bezig met hoe de oefening moest zijn. Gevolg daarvan was dus een zwaar beledigde Sil. Maar dat is allang weer goed. Los leiden(synchroon bewegen) heeft ze als leidoefening al vaak gedaan en vindt ze leuk. Vandaaruit dezelfde oef los stelt ook niet voor.
Overigens heb ik er vandaag voor het eerst op gereden. En na wat bedenkelijkheid van haar kant, ging ook dat met hulp van click super.
(met dank aan Piet)
Om

ff aanvullen..... zoals je dus ziet, werk ik niet volgens 'regels' maar pas ik ideeen aan eigen paarden en manier van werken aan. Werkt vlgs mij beter dan iets doen omdat het vlgs een trainer zo moet.