Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 30 maart 2010, 21:07:
> Karen Koomans schreef op dinsdag 30 maart 2010, 17:52:
>> Telkens keuze-menu’s dus.
>
> En dan ook aangeven wat je verwacht als bekend bij paard en trainer?
> Zoals: handtarget gaat vooraf aan hand volgen of iets dergelijks?
Ja, klopt. Bij elke oefening komt te staan welke oefeningen - incl. de bij die oefeningen horende theorie - al beheerst moeten worden. Welke oefeningen minimaal door het paard beheerst moeten worden en welke door de trainer.
>> 5. de theorie over klassiek en operant conditioneren is niet onbelangrijk,
>> maar m.i. is het prima om éérst lol te krijgen in clickertraining in de
>> praktijk,
.
> Dit zou een valkuil kunnen zijn, naar mijn idee is het wel degelijk van
> belang om je bewust te zijn van wat je doet of juist niet moet doen! Stel
> dat je er een stok als armverlenging bij een oefening doet (die had je
> toch in een filmpje?), hoe makkelijk is het dan niet om zeker als beginner
> in de fout te vallen om die stok als uitdeler van een tik te gebruiken? En
> dat staat haaks op clickertraining.
Zeker moet al voor praktijkoefening 1 duidelijk zijn dat
clickertraining gebaseerd is op het markeren en belonen van gewenst gedrag en het negeren van ongewenst gedrag. En dat het laten vallen van druk (bijv. in de vorm van "rust") bij
clickertraining NIET wordt gebruikt als beloning.
En hoewel ik wel van plan ben om uit te leggen dat
clickertraining niet *persé* wil zeggen dat de beloning een voerbeloning is, wil ik er voor beginners wel van uitgaan dat zij voerbeloningen gebruiken. Omdat anders mensen wellicht toch denken "goed zo zeggen of een klopje geven is ook een beloning". Wat op zich niet onjuist hoeft te zijn, maar natuurlijk niet zo hoog-motiverend voor het gemiddelde paard...
Ik vind het niet nodig dat mensen eerst snappen wat bijvoorbeeld negatief straffen is, of een extinction burst. Of het verschil tussen klassieke en operante conditionering. Of intervalbeloning. Of dat ze de term "
bridge" kennen - anders dan het kaartspel

.
Niet dat
ik dat geen nuttige kennis vind (integendeel)! Maar mijn ervaring is dat veel mensen daar maar weinig belangstelling voor hebben en het érg moeilijk vinden om dat alles goed te begrijpen. Dus waarom moeilijk willen doen als het makkelijk ook wel kan; in elk geval om een
beginnetje met clickeren in de praktijk te maken? Als mensen zsm in de praktijk hebben ervaren hoe leuk en effectief
clickertraining is, dan zijn ze daarna meer bereid om moeite te doen om de theorie te begrijpen.
Dus: leg mensen goed uit wat de clicker (of YES) precies betekent, hoe je (dus) goed timet, dat na de click (YES) áltijd een beloning volgt, dat het alléén goed werkt als je een beloning gebruikt die voor het paard écht de moeite waard is om te willen verdienen (= voerbeloningen), en mensen zijn klaar voor een eerste oefening.
Eventueel aan het eind van theorieles 1 - die je móet begrijpen om in de praktijk te kunnen beginnen, tenzij je bijv. al succesvol clickertraint met een hond of ander dier - een "quizje" (een zelftest)? Zodat mensen voor zichzelf kunnen controleren of ze die basiskennis goed hebben begrepen?
Als eerste praktijkoefening denk ik aan "het paard leren om beleefd om te gaan met voer, zowel zolang dat nog in je jaszak/heuptasje zit, als op het moment dat je het aanbiedt."
Door die oefening leert het paard meteen om de click of YES te associeren met de betekenis: "Met wat je nú doet, op het moment dat je de click/YES hoort, heb je een beloning verdiend". En de trainer leert vooral om goed te timen; en om te negeren indien van toepassing. Inmiddels heb ik wel een idee hoe dat veilig en effectief zou kunnen, bij een werkelijk voer-agressief paard. Ik hoop dat het me snel lukt om daarvan een eerste-versie filmpje te maken.
> En denken de manegemensen daarbij dan aan het welzijn van het paard als ze
> doorgaan met bitten, stallen, sporen?
Misschien niet meteen. Hoewel, mensen die bereid zijn om met hun paard met voerbeloningen te gaan werken, die hebben denk ik naast goede trainingsresultaten toch ook wel het préttig samenwerken met een paard voor ogen?
Indien zelfs dat niet, dan gaan ze dat als het goed is wel erváren: wat een groot verschil het is in de motivatie/bereidwilligheid van het paard, of je op basis van bit en/of sporen o.i.d. iets vraagt, of op basis van een te verdienen beloning.
Vanzelfsprekend wordt op m'n site
bitloos rijden, sterker nog:
dwangloos rijden/trainen/omgaan met paarden, sterk gepromoot. Dat is immers de kern van
clickertraining, dat je zonder dwang aan je paard iets leert.
Als er maffe mensen zijn die bijvoorbeeld met stang en trens en sporen een hoge mate van verzameling vragen aan hun paard, en dan clicken en voerbelonen als het paard het gevraagde goed doet; tsja... Ik vind die mensen dan wel
maf, maar tóch is het voor het paard al een verbetering ten opzichte van alléén maar leren op basis van pijnprikkels / dwang. En ik kan me niet anders voorstellen dan dat óók bij een persoon die zoiets mafs doet, er langzaam maar zeker lichtjes gaan branden dat het paardvriendelijker kan...
grt,
Karen