@Britt, christel, Piet en Karen,

Eens een paard een slechte ervaring heeft bij vb smid zal het paard de smid nooit meer vertrouwen. Zo ook met clickeren??? Mijn idee nu is, ik start met Liske en wandel een beetje en stop. Yes en koekje. beetje achteruit, Yes en koekje. Basic oefeningetjes die eigenlijk vanzelfsprekend zijn. Op de cirkel misschien nog eens maar eens echt aan het oefenen geef ik niks meer. Misschien na een hele reeks dingetjes laat ik haar naar me toekomen en Yes het ging goed en koekje. Ik reken er dan op dat ze me gaat associeren met, er is wel altijd wat leuks aan als wij samen iets doen. Een ervaring die op de duur blijvend wordt geassocieerd met iets leuk.
Dit is dan weer geen Brittgedachte maar een Myriamgedachte

Het heet "clickertraining", en geen "voertraining". Het werkt vanwege de bridge - de bridge werkt vanwege de beloning die er asap na komt - wat die beloning ook is.
En het is de ontvanger die de beloning bepaalt. Jouw pààrd zegt waar hij voor wil werken, of niet. Als jouw paard blij is met een wortelschijfje, geef 'm dan potverdorie een wortelschijfje, waarom is dat nu toch zo moeilijk.
Als de training intensiever wordt ga je uiteraard merken dat je paard misschien liever even wil stilstaan, dan is het dàt toch gewoon? Laat het hém gewoon bepalen.

Dit stukje zegt voor mij heel veel, als ik het tenminste juist interpreteer. Ik denk dat daar een groot punt ligt. Uitzoeken wat voor het paard belonend werkt en wat als straffend, misschien zelfs onbewust, overkomt.

grtjes

hoort idd bij stijlloos maar ik heb wel gegierd!

Amar hebben wij van veulen af zoals ik al meermaals vertelde. Mijn paard hebben we nu zo een jaar of 3 a 4. Onze kudde is in de 10jaar dat Amar nu bij ons is al enkele malen veranderd van samenstelling. Toen Liske erbij kwam gaf het idee dat Amar nu nooit alleen kon vallen wanneer er iets veranderde binnen de kudde, me een gerust gevoel. Wanneer er een ruin in de groep staat, is Amar altijd diegene die aan hem plakt (de mannenzot ) en Liske werd helemaal geen vriendin. Vorig jaar stonden ze een jaar onder hun tweetjes en pas toen werden ze vrienden wat nu nog te zien is binnen de groep waar ze binnenkort ook weer bijna een jaartje samen mee staan. Een van de 2 Fjorden die bij ons kwamen was de leider van een kudde van 10 paarden en in haar rol erg gedreven. Controleerde erg haar kudde. Nu bij ons is ze eveneens leider maar veel minder heftig. Het is een vrij harmonieuse groep en wat ik nooit zag voordien, mijn Liske zet die 2 regelmatig aan tot echt spelen. Unbelievable. Buiten die leider is er geen enkel ander paard dat de neiging heeft zich als leider te willen uiten. De rangorde is aanvaard. Misschien is er een constante strijd bij jullie tussen de rangorde en heeft het niet zozeer te maken mt wel of niet een ruin in de groep? Een klooster nonnen is niet altijd een ideale gemeenschap maar hebben geen mannen nodig om de orde te handhaven. Ons klooster altans niet want moeder overste doet het goed en wilt geen jaloerse volgelingen

grtjes