van lennep schreef op donderdag 1 april 2010, 13:27:


Neenee, als ze het ni doet, wijs ik met m'n andere hand naar beneden waar geen brokkie in zit. Het kan natuurlijk wel dat ze dénkt dat er iets in zit en dan gemakkelijker haar hoofd laat zakken

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 april 2010, 14:38:

Interessant! Nog nooit over nagedacht eigenlijk.
Hmm, ik gok de hand.
Benen hebben meer kracht dan armen maar op een paard is je been gebogen, om je hand kracht bij te zetten kan heel het bovenlichaam mee gebruikt worden.
Maar ik heb het nu even ni over shotten en korte snokken maar over een kracht die constant opgevoerd wordt.

Gezien dat de ruiter een targetstick vast had?

Khad het ook gezien, mss diegenen die niet ingelogd zijn? Of vriendjes zijn met Caspertje

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 2 april 2010, 9:33:


Ik ben er idd super blij mee en heb er nu 2.
Tip: probeer eens ander hooi?

Het normale hooi wordt hier rijkelijk door de roosters getrokken, nog iets té naar mijn goesting
Overlaatst een tijd voordroog moeten voeren (hooicrisis ) en dat ging ook zonder problemen. Nu heb ik terug hooi maar dat is korter en stengeliger en dat gaat wel moeilijker, ze peuteren het er wel uit zenne maar met mondjesmaat. Kgeef nu 's morgens en 's avonds ook wat hoopjes op de wei zodat ze eens wat kunnen dooreten en voor de rest moeten ze hun plan maar trekken.

Ik wou voor de winter nog een rooster laten bijmaken dus Katrien, als je tegen dan nog ni content zijt van de rooster en hem ni wilt houden als een kostelijk decoratiestuk, dan neem ik hem wel over.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:12:


Een vogeltje dat aan het galopperen is, ik zie het al helemaal voor me
Té is té Eddy, daar ben ik het mee eens, zowel voor mensen als voor dieren maar da wilt ni zeggen da het ni kan helpen.
Op paarden wordt gereden, ni altijd op een correcte manier (bewust of onbewust) waardoor mankementjes wel kunnen ontstaan. Ni iedereen is rijtechnisch bekwaam genoeg om alles onder het zadel op te lossen.
Ik ben ervan overtuigd dat de 2 sessies van de osteopaat bij Soraya hebben geholpen, 't is ni genoeg da hebt ge zelf wel gezien, er moet verder aan haar lichaam gewerkt worden, ook nu nog maar de blokkage was weg. Kan mss ook enkel door het rijden maar zou dat dan ni meer pijn doen? Langer duren? En een pak ervaring nodig hebben?
Bij mezelf heeft de osteopaat ni veel geholpen denk ik, maar bij mijn bompa o.a. wel.

Ik weet wa ge vindt van grondwerk, in grote lijnen zijn we het daar mee eens maar als ge hier ook het grondwerk bedoelt wat Cindy bijv. doet, dan zijde fout, sorry. Das just ni aanmodderen maar stapsgewijs ergens naartoe werken. Kdenk ni da ge vergeten zijt da ik ook het liefst op een paard zit maar dees is ook heel plezant
Ge zijt maandag welkom om te komen kijken zenne, als ge 't me laat weten, zullen er wa blondekes klaarstaan maar modder zal er ni zijn (mijn wei is daar veel te droog voor )

van Kralingen schreef op zondag 4 april 2010, 14:07:

Welkom, als je wat meer blijft meelezen, stap je mss ook af van het bit, de zweep


Dit wou zeggen een 'stout' grapje.
Kende het bestaan van de endostick ni maar ik ben ni zo'n stick-persoon: geen endostick, targetstick, carrotstick, ..., of zelfs lipstick

Moraal
Da was ni gezegd hè maar je hebt gelijk: je kan leren uit alles!

Vandaag was het zover, Cindy kwam de workshop massage en bewegingsbegeleiding geven.

Eerst kregen we wat theorie achter onze kiezen, interessante materie, veel stof tot nadenken maar tegelijkertijd allemaal heel logisch.
Daarna de massage- en strechtechnieken geoefend op twee ‘proefkonijnen’: Dali en Jeanneke, Dali heb ik ni heel den tijd gevolgd maar Jeanneke kon het echt wel appreciëren . Verbazingwekkend dat je door enkel te voelen, maar dan ook écht voelen, ‘mankementen’ ontdekt bij je paarden waar je geen weet van had! Daar is die spier wat harder, hoe komt dat en wat doe je eraan? Allemaal zaken die uitgebreid aan bod komen.

Na de lunchpauze kregen we een demonstratie van Cindy en Amaroc en dan stonden we met onze mond vol tanden. Cindy hoeft maar te wijzen en Amaroc reageert, chappeau

Daarna waren onze paardjes aan de beurt. Per combinatie werd er gekeken waar de knelpunten waren en hoe die verholpen kunnen worden.
Jeanneke was al onder handen genomen, nu was het de beurt aan Soraya. Het was veel te lang geleden dat ik haar had gereden en eerlijk gezegd kwamen de kriebeltjes terug wanneer ik opstapte. Zou ze na die tijd nog even braaf zijn of zou haar kantje terug boven komen? Maar nee zenne, ons madam heeft toch wa meer manieren geleerd en ze was een doetje. En zalig dat da was om terug op haar rug te zitten!!
Maar dat stilstaan heeft wel wat mankementjes terug naar boven gebracht, haar huppelpasje is terug op de rechterhand in de bochten en ze was wat stroever. Al ons harde werk (allé hard, leuk werk ) van vorige zomer naar de vaantjes. Cindy vroeg het me een paar weken geleden ook al toen ze hier was voor Jeanneke: ‘was Soraya niet meer gespierd in haar achterhand?’ Euhm, ja
Ach, dat komt wel terug, weten we weer waarnaar we moeten werken Wat oefeningen meegekregen om hiermee te beginnen en we zijn weer vertrokken (dat leg ik mezelf nu op!)
Ik kreeg ook feedback over de oefeningen die ik met haar geoefend had en heb een nieuwe aangeleerd gekregen met de lange teugel: schouder binnenwaarts.
Eigenlijk ben ik best wel fier op mijn madam want dit was slechts de vierde keer dat ik haar aan de lange teugel had en ze doet het toch ni slecht vind ik. Ook gedraafd voor de eerste keer bij schouder buitenwaarts. ’t Is allemaal nog ni perfect (ik ben ook wat klunsachtig aangelegd ) maar ik ben heel tevreden!

Het was een erg leuke, interessante en leerrijke dag. Niet alleen ik maar ook de andere deelnemers vonden dit (en er waren er best wat kritische bij ). Er is nog heel wat dat ik moet laten bezinken maar vanalles begint op zijn plaats te vallen, eindelijk

Een korte impressie:

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1202

Vandaag was het te mooi weer om binnen te zitten dus naar de wei.
Eens goe genoten van beide paarden en zij ook want ik heb de massagetechnieken wat geoefend Jeanneke genoot maar Soraya spande toch de kroon: hoofd laten leunen op de balk, ogen toe en diep ademen, 't dee deugd precies...

Kheb zowat alles gedaan wat ik kon bedenken met m'n twee madammen: massage, oefeningen aan de hand, aan de lange teugel, gereden en strechoefeningen. Ne mens (ikke dus ) moet der meer tijd voor vrij maken, een zalig daggeske!

't Was de eerste keer dat ik Jeanneke terug reed sinds ik begonnen ben met oefeningen op de grond. Ofwel ben ik aan't dromen ofwel beginnen die oefeningen vruchten af te werpen. Jean was vlotter vanaf het begin, was precies toch al wat soepeler, reageerde op bepaalde dingen beter én het protest bij het aangalopperen (zie eerste post) was weg op de linkerhand en was er nog een beetje op de rechterhand.
Zouden die oefeningen nu echt zo snel al helpen? Ik had 9 keren met haar geoefend.

Ook heb ik tijdens het rijden stemcommando's gebruikt die ik ook gebruik op de grond (om ze vlotter te krijgen de 'hop' bijv. in combinatie met mijn benen), ze reageerde hierop maar de brokkies heb ik achterwege gelaten. Wel een jackpot achteraf zenne: strechoefeningen met pekes, njammie!!

Anja Seijn schreef op woensdag 7 april 2010, 13:44:


Ik wou zeggen dat je de energie kan dimmen door oefeningen te vragen en te 'schakelen': hoe snel kan Yvonne Bert laten gaan maar toch dat zijn aandacht bij haar is? Das wat uitzoeken, gaat de aandacht weg, vraag een oefening zodat ze zijn aandacht behoudt.
Maar eigenlijk deden jullie dat al omdat Goke sneller stapt

En wat ik vergeten te zeggen was: gewoon wat laten lopen tot de energie eruit is, vind ik geen goed idee. Kan allemaal wel tijdelijk helpen maar zou het paard op den duur niet zoiets hebben van: 'ok, we gaan op stap, nu mag ik gaaaaaan!!!!'