Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:34:
> Wel herkenbaar overigens (nee, niet dat zitten op je parkiet) ...
> onvoorstelbaar hoeveel dienstverleners je om je paard kan laten lopen. Van
> natuurkundige met pendels tot paranormaal begaafden die met je paard gaan

> geen genoegen neemt met een gezond paard. Op één of andere manier moet het
> paard "iets" hebben. Het is geen oordeel, maar het valt mij wel op en
> dan krab ik mij soms wat vertwijfeld achter de oren

luxe probleem?
>
Daar begint het soms wel vreselijk op te lijken. Ik lees dit ook allemaal, zonder overigens de verhalen en constateringen in twijfel te trekken... en denk weleens: mensen... zijn er dan nog wel gewone, normale, gezonde dieren?
Als ik dan kijk hoe ze hier in Portugal hun dieren behandelen?
Niet. Gewoon: niet.
Da's ook niet goed... maar als dieren ziek zijn, gaan ze gewoon dood. Punt.
Ik zal niet alles over een kam scheren hoor, en zeker niet alle Portugezen.
Hier op het platteland zal het gerust allemaal wat 'harder' toegaan als in een luxe en verwende welvaartstaat.
Was vandaag nog bij oude mensen, gras strimmen voor onze paarden. Omdat we zelf gewoon nagenoeg niets te grazen hebben. Dus we doen die moeite. Bus vol!
De oude baas had met de zeis al flinke stukken platgelegd voor ons... gewoon inladen en ze hebben weer een paar dagen te vreten. Buiten natuurlijk het hooi wat we nog bijvoeren.
Deze mensen hebben 10 katten rondlopen, de meesten hoogdrachtig.
Sterileren? Doen ze niet. Castreren? Ammehoela!
En toch wordt alles liefdevol verzorgd. Alleen bestaat die verzorging niet uit een medicijntje hier... en een pilletje daar. Laat staan dat ze blikjes kattenvoer kopen.
Nee hoor... ze halen een paar kilo oud brood bij de bakker voor 60 cent.
En het was een megazak! En dat krijgen ze te vreten, honden en katten.
Oud brood en restjes tafelafval. De dieren eten wat de Portugezen eten.
Zagen ze er slecht uit??? Nee, helemaal niet zelfs! Er liepen net zo goed oudere katten rond, dus deze sterven niet op jonge leeftijd.
Het doet mij weer beseffen in wat voor luxe wij zijn opgevoed en ik voel me dan weleens schuldig. Wij kopen voor onze ene kat wél blikjes vlees. Oh, niet het allerduurste, gewoon normaal.
Paarden idem dito. Gewoon, allemaal lekker buiten. Aan een stick en een lang touw.
Is het gras in een cirkel afgevreten dan wordt het dier verplaatst.
Zo gaat het hier. Inmiddels ben ik er al aan gewend om dit zo te zien.
Als ik dan lees dat een hondje bestraald wordt voor zoveel geld.... vraag ik me weleens af of dat dan normaal is?? Ja, het is ieders eigen keuze en dan respecteer ik ook. Het staat alleen wel in een heel schril contrast met een bont poesje... wat wij vorige week naar de andere wereld geholpen hebben.
Nee, niet met plezier. Diertje liep al weken in onze stal de muizen uit te roeien... En ik dacht dat ze drachtig was. Verheugde me daar ook op, ondanks dat deze kat normaliter niet te benaderen was..... Helaas bleek het een buik vol met oedeem te zijn... van hoogstwaarschijnlijk peritonitis (buikvliesontsteking). En dan de natte vorm.
Ze was zo ziek dat ik haar kon pakken. En lag hier gewoon te kreperen, mauwend van de pijn. Geen hulp voor haar, niemand gaat ermee naar een
DA om haar uit haar lijden te verlossen. Vandaar.
Het is heel simpel... als je zelf nauwelijks te eten hebt en hard moet werken (Portugal anno 2010) voor zo'n 800 euro in de maand.... ga je niet zoveel geld uitgeven aan een
DA voor een dier. Het is grof gezegd.... maar die krijgt gewoon een spade in haar nek.
Groetjes,
Wil.