Ik heb al een keer antwoord gegeven op het negeren verhaal. Ik negeer nooit! Of het zou moeten zijn om een extinctionburst te bereiken. Maar ook dat doe ik niet ,want ik weet niet of ik daar een goed genoeg trainer voor ben. Voor je het weet is het moment supreme voorbij en heb je je paard het inderdaad afgeleerd ipv een uiterste poging laten doen.
Ik vraag me serieus af welke twijfels je kunt hebben over de resultaten in het filmpje met joris bij het trainen met P+ Zijn reactie leek me duidelijk.
Het is tevens een ongeveer antwoord op Egon wat ik hier gemakshalve maar even neerzet.
Ik heb ook gezegd dat ik vind dat ik het filmpje met joris geen trainen vind, dat je daarin veel te grote stappen neemt, die eigenlijk alleen maar werken omdat je P+ gebruikt.
En het beroerde van P+ is dat het geen eind heeft, wanneer mag iets nog wel en wanneer niet meer is heel vaag.

Ik heb net in een losse flodder je het boekje van Robet Maurer aangeprezen.
Daarin staat hoe de hersenen van elk zoogdier leren.
Je kunt kiezen of je te maken wilt krijgen met de cortex ( daar kunnen we de aanzet tot veranderingen geven) of dat je wilt vechten met de amygdala ( de automatische vlucht of vecht reactie zetelt daar) die het leren onmogelijk maakt.
Hersenen zijn geprogrammeerd om zich tegen veranderingen te verzetten.
Met kleine stappen, zonder dat de amygdala wakker wordt, kun je het zenuwstelsel opnieuw bedraden, zodat in het algemeen het volgende gebeurt:
Kleine veranderingsstappen weken je los van de huidige situatie.
Ze leiden de vecht of vlucht reactie om en creëren nieuwe verbindingen tussen neuronen zodat de hersenen het proces van verandering overnemen en je snel je doel bereikt.
Ik ga nu even citeren: Eenvoudige vragen scheppen een mentale omgeving die ongegeneerde creativiteit en speelsheid verwelkomt. Als je anderen ( in dit geval een paard) simpele vragen stelt, kun je die creatieve kracht kanaliseren in de richting van je doelen

Karen Koomans schreef op vrijdag 2 april 2010, 2:16:


De man waar ik het meest van geleerd heb, ( ik hoor alweer een aantal zuchten, daar héb je 'm weer, Bob Bailey dus) heeft in een geheim project in samenwerking met de Nederlandse regering en de top van de hondentrainers in politiedienst een voorbeeld hond getraind. Het leuke was dat ik in Zweden als resultaat daarvan met voornamelijk Nederlandse politiemensen heb staan werken omdat ze het allemáál moesten leren.
De politiehond was in de loop der tijd zó vals geworden dat hij alles beet en afgemaakt zou worden.
De uitermate simpele strategie was dat hij overal in mocht bijten wat voor zijn bek kwam, maar alleen bijten op cue werd geclickt en beloond, want dat was het juiste gedrag. ( geen sprake hier van negeren dus)
Uiteindelijk beet hij alleen maar na de opdracht daarvoor.
Het hele verhaal heeft met een grote foto en een heel verhaal in de Telegraaf gestaan toen het beest later een grote Europese politiehonden wedstrijd won, is nu lid van een speciaal antiterrorisme team.
Alléén R+ en een zo simpel , zo dicht bij de grondbeginselen mogelijk blijvend, concept.

Spirithorses schreef op vrijdag 2 april 2010, 18:47:


Helaas, alles zit vol bij ons... had een mooi project geweest. Hoewel beetje makkelijk te zeggen nu he

e m kraak schreef op vrijdag 2 april 2010, 20:42:


Ja, helaas moet ik dat met je eens zijn. Geen groter probleem dan een af en toe probleem.

Karen Koomans schreef op vrijdag 2 april 2010, 22:50:


Het is een nuance verschil.
Zolang je ziet geen gedrag ziet wat je wilt markeren en later belonen, dan doe je niks. In feite zou je kunnen zeggen dat je bij ál het andere gedrag, zoals een voet verzetten, om je heen lopen, weet ik't, hoofd verplaatsen, staan piesen, de gevraagde oefening proberen uit te voeren, niet dat is wat je wilt zien en geen reactie van jou verlangt. Er is maar één gedrag wat belangrijk is en wat gemarkeerd wordt en dat is het gedrag wat we willen zien en dat wordt later beloond.


Ja, maar we vertellen het een beetje als zou dat negatief zijn.

Ja ipv iets te negeren wordt het juiste gedrag gemarkeerd, dat was bijten op commando en dát is waar het om gaat.


Zoals ik schreef bedoelen we natuurlijk hetzelfde, maar het is een ander, een positiever uitgangspunt

Gisteren tijdens de bekapcursus leek het weer alsof ik ze uitgezocht had, hoe beroerder de leshoeven hoe mooier.
Echt niet! gewoon 'smorgensvroeg met m'n ogen nog bijna dicht voor de voet opgeraapt en mee genomen.
Enkele redelijk verzorgde voeten, de rest allemaal puin die wanneer je ze aankeek verhalen gingen schreeuwen over de paarden die erboven hadden gestaan.
Ondergeschoven hielen, gigantische flares, scheuren, overgroeide steunsels, zelfs een waar een ijzer op gebrand was terwijl de hele voet bedekt werd met steunsel.....
Wat waren die beesten blij geweest als ze toen ze nog leefden eens goed bekapt waren.
Er was een gediplomeerd hoefsmid tussen de cursisten. Gino Dhooge, die langzaam maar zeker door de vraag van nogal wat klanten én het lezen van deze site tot de overtuiging was gekomen dat er toch heel veel waars in NB moest zitten.
Leuke rustige vent, die ik nog wat achtergronden, maar voornamelijk het principe "minder is meer" heb moeten aanleren. HOOOW met dat mes
Zodra hij dat doorhad deed hij het perfect.
Ik heb maar even een advertentietje voor hem gemaakt, dan hebben we weer een adres erbij, als het nodig is.

Karen Koomans schreef op zaterdag 3 april 2010, 1:10:



Ik heb dit bericht weer even opgezocht , hoewel Egon er al prima op gereageerd heeft.

Ook ik had geen moment de opzet om je in het stof te duwen. Integendeel. Alles wat gepubliceerd wordt over de (ff Eddy pesten) enig juiste vorm van diertrainen is me welkom.
Nu blijkt weer eens hoeveel sterker beeld dan gesproken of geschreven beeld is.
Het beeld blijft hangen, de rest wordt vergeten. Ik weet nog precies wat ik zag op het eerste filmpje, maar niet meer welke gedachtes je daar bij hebt neergeschreven.
Óok niet meer wat je overwegingen waren om het laatste filmpje op deze manier te maken en voor wie dit nou precies wel of niet geschikt was.
Ik ga het ook niet meer terugzoeken omdat iederéén die tekst vergeet. Het filmpje kennen we nog allemaal. Vandaar jouw idee dat je opnieuw op je kop krijgt. En wie ben ik om iemand die ook al jaren clickert op haar kop te geven.
Ik wil ook best even op je laatste filmpje reageren en je een echt goed bedoeld advies geven. Stop met je eigen regisseur te zijn. Film een ander met een groen paard en neem daar de vorderingen van.
Kijk nou zelf eens heel kritisch naar het filmpje. Er gebeuren heel andere dingen dan je denkt dat er gebeuren. Maar die gaan 2 keer in je hoofd door een filter, eerst terwijl ze gebeuren en later nog eens als je het filmpje beoordeelt.
Die filters zijn jou kennis. Het is jouw verwachting, het weten dat het goed komt en van waar je heen wilt, die je blik vertroebelt.

Lastig uit te leggen.
Ik zal het nog eens op een andere manier proberen.
Een vriend kwam ooit naar me toe, een kweker van chinese paddestoelen. Hij had een manier bedacht die het goed mogelijk maakte om die dingen thuis te kweken.
Technisch kon dat dus allemaal prima. Hij had het zelf getest , wel 20 keer.
Volgende stap was om een heleboel van die doosjes weg te geven en het resultaat was rampzalig. Niemand van de test cases kreeg ook maar 1 paddestoel op het substraat.
&*^%#$@@ Piet hoe is het mogelijk, wat is dat nou, zijn ze nou allemaal zo stom?
IDe gebruiksaanwijzing was ongeveer 10 regels lang en ik slaagde erin om aan de hand daarvan 15 vragen te stellen over dingen die me niet duidelijk waren. Zijn antwoord op elke vraag was : "ja maar dat is verdomme toch lógisch, dat moet zus of zo"! Ik zei , ik heb ook verstand van paddestoelen, maar als ik zulke vragen kan stellen, wat moet dan iemand die er de ballen van weet?
Hij was dus zo'n vakman dat hij zich niet meer kon verplaatsen in iemand die er niks van wist. Terwijl hij ogenblikkelijk zou kunnen zeggen wáárom die mensen geen paddestoelen konden oogsten als hij hun probeersels gezien had.

Datzelfde zie ik ook in jouw filmpjes.
Het zou sowieso al een aardige discussie zijn waarom je op de hondenmanier een paard wil trainen. Ik zie daar niet alleen maar voordelen in.
Maar dan nog, je begint met clickerwise maken en knoopt daar in één keer duration aan vast, dan is het voor jou geen enkel probleem dat hij compleet in jouw ruimte die tien tellen keurig staat af te wachten.
Stel je nu eens een grote groene Shire voor, die nog helemaal niks kan en laat dáármee door een begeleider die ook nog helemaal niks kan eens exact hetzelfde doen als wat jij met Joris deed. Hoeveel tellen denk je dat die komt? Tot niet één! Nooit! Paard snapt er geen zak van en gaat zelf wel op zoek. Hop rechtstreeks naar je voertasje en de begeleider denkt: 'Dat is me veel te heftig, want nou is m'n hele voertasje weg' en stopt nog voor hij begonnen is.

Kortom ik zou voor een andere benadering kiezen. Groen met groen laten werken en de vruchtbare stukken filmen, dan loop je nooit het risico dat je te hard gaat en het onbegrijpelijk wordt en je bent zelf veel scherper.
Je moet trouwens de groetjes van Sandy hebben, ook een hondenmens, tegenwoordig van bij mij uit de buurt

n

van lennep schreef op maandag 5 april 2010, 6:24:


Aan de lange lijnen en er achter lopen Es. Samen de bergen in. Hebben jullie geeneens geen dijken ?

Merel Stoffers schreef op dinsdag 6 april 2010, 17:04:


Ik zat al achetermn laptop te kijken of het daar misschien bleef