Suzanne Graauw schreef op dinsdag 13 april 2010, 16:43:
>
> Ja, ik merk ook dat ik schijteriger word....
> Daarom rij ik al 14 jaar op alleen mijn eigen paard,ALS ik wat breek,dan
> alleen bij hem
> Op hem durf ik trouwens alles,zonder zadel en door alle terreinen.Als ik
> lekker aan het buitenrijden ben en NIET nadenk,zijn wij 2 handen op 1
> buik,alles gaat vanzelf (op die rem na soms haha) maar ik heb nu 2 lessen
> gehad en WAT BEN IK SLECHT!!!!!
> Ik kan niet zitten en mn armen zitten naast mijn of zijn oren,benen
> zwabberen,ik ben t helemaal kwijt!Moet veel te hard nadenken.
> Donderdag 3e poging
Tsja, ook ik voel me zo nu en dan een schijterd. En soms ook weer helemaal niet.
Vorig jaar 5 dagen op Criollo's door de bossen gereden met een argentijns zadel. Geen enkel houvast heb je daaraan. Heuvel op heuvel af. Stap, galop en rengalop geen probleem. Vond het gewoon geweldig. Maar ja, je wist gewoon dat die paarden het konden, waren lekker koel in hun kop en hadden veel ervaring.
Niek daarintegen is snel stresserig, heeft veel minder ervaring, en je voelt de spanning onder je opbouwen. Probeer dan maar onstpannen te blijven. Ik doe mijn best maar het lukt niet altijd.
Ik ga morgen beginnen aan mijn 2e zitles. Ja, ik weet nog wel het één en ander van vroeger (kwam al op 3 jarige leeftijd meten shet in aanraking) maar ik weet nu ook dat het nog anders kan en dat moet ik nu aanleren. Juist die kleine dingen maken soms een groot verschil maar ontspanning leer je niet zo makkelijk en dat heb ik bij Niek juist erg nodig....