Don't worry, ik ga daar echt niet aan onderdoor.
Ik kan goed relativeren en ben realistisch. Je kunt nou eenmaal niet alle paarden in de wereld redden, die ambitie heb ik ook niet.

joop schreef :

Ja, las het. Maar 19 jaar is toch ook niet meer heel jong vind ik.
Mijn beste lespaarden zijn ook ouder.: Holly (21), Stef (22), Winner en Puck beiden 17, en we beginnen nu echt wel te merken hoor, dat ze ouder worden. Gisteren met ons allen besloten dat Holly per 18 april 'officieel' met pensioen gaat. Haar mind is nog prima, ze heeft nog werklust, dat is het punt niet, maar lichamelijk wordt het te zwaar voor haar: http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html . Stef zal waarschijnlijk na dit seizoen ook niet meer hoeven te werken (die is vitaler dan Holly). Maar aan Winner en Puck merken we echt ook wel dat ze hun beste tijd achter de rug hebben.

Gelukkig is er veel jonge aanwas die de lessen nu zoetjesaan beginnen over te nemen.

Groet, Pien

joop schreef :


'Controle' van een paard zit tussen de oren (van de mens).
Zolang mensen in termen van controle blijven denken/handelen en niet in termen van 'communicatie' zullen bitten gebruikt worden als een vals gevoel van veiligheid.

Ik ben nog geen enkel paard tegengekomen dat langer dan twee minuten nodig had voor de overgang van bit naar bitloos. De rijders hadden meestal langer nodig want die waren bang het gevoel van veiligheid en controle kwijt te zijn.

Groet, Pien

Michiel schreef :


Komop Michiel, dat geloof je toch zeker zelf niet?
Creëer je eigen sprookjeswereld, mensen kunnen zichzelf erg goed voor de gek houden....

Groet, Pien

joop schreef :


Holly ging ook al een tijd niet meer mee op de langere ritten (heuvelachtig). Stef nu eigenlijk ook niet meer, die sparen we zoveel mogelijk. Je merkt inderdaad dat het zwaar voor hen wordt, heuvelop en heuvelaf. Maarja, die afweging he, want je weet ook dat een ouder paard wanneer het niet meer werkt wel eens stijf en krakkemikkig kan worden. We zien dat nu ook aan Holly, als ze geregeld werkt blijft ze soepeler. Maar waar leg je de grens. Wij zijn nu zo ver dat we denken "dan wordt maar stijf, mag ook wel op haar leeftijd na een (veel te hard) leven dat zij heeft moeten leiden (ex wedstrijdpaard)".

Toevallig hebben we Holly en Stef pas op hun 15 e van de ijzers gehaald toen ze bij ons kwamen en dat is ook goed gekomen hoewel met name Holly nooit zulke geweldige voeten gehad heeft; slechte hoefvorm, veel hoefzweren gehad, waarschijnlijk omdat ze al zo jong op ijzers gezet is en haar hoeven zich nooit 100 % hebben kunnen ontwikkelen.


Ja dat zijn ze ook en ik zal ze echt wel missen in de les als het zo ver is. Maar we hebben in de afgelopen maanden twee van onze paarden ingereden en we zijn nu met Najib bezig en één was al ingereden dus dat komt helemaal goed. Maar dat maakt hen nog niet tot beginnerspaarden, dat soort paarden (zoals Holly en Stef) zijn op één hand te tellen. Voordeel is wel dat we onze eigen jonge aanwas hebben, duurt nog wel even voordat die zo ver zijn. Van een paar paarden verwacht ik wel dat ze goede beginnerspaarden zullen worden oa Quiberon en de Spiritkinderen (kleinkinderen van Holly).

Groet, Pien

Michiel schreef op zaterdag 3 april 2010, 20:47:


OK.
Ik vind het ook erg geromantiseerd klinken hoor, vrij onrealistisch.
Groet, Pien

Michiel schreef op zaterdag 3 april 2010, 20:47:


OK.
Ik vind het ook erg geromantiseerd klinken hoor, vrij onrealistisch.
Groet, Pien

e m kraak schreef :

Ja, dat bedoel ik inderdaad.
Zo kun je overal wel een draai aan geven.
Groet, Pien

Jean Mclean schreef op zondag 4 april 2010, 7:57:


Hangt erg af van de instelling/overtuiging van de manege/pensionplek.
Ik moet er hier niet aan denken dat een van de pensionners haar paard apart wil hebben vanwege veiligheid of te dik worden. Wij hebben dat zelfs in het pensioncontract opgenomen.
Zelfs als er eens een (pension)paard geblesseerd is en even uit de groep moet, zoals Ophir laatst die 10 hechtingen in z'n been had, zetten we er een ander (rustig) paard bij.
Paarden horen niet in stallen en niet alleen te staan. Daarvoor mag je je best 'hard' maken, vind ik.

Groet, Pien

Coulash schreef :

Kijk, en zo komt alle hocuspocus en mythische wazigheid in de wereld waardoor het enkel de goeroes zijn die op hoog energetisch niveau met paarden kunnen communiceren.
En zij die niet zo getalenteerd zijn kijken hoopvol verwachtend en in volle aanbidding omhoog naar wat de goeroe te melden heeft.

Handgeving, het idee alleen al...

Groet, Pien

Christel Provaas schreef :


@ Esther: Holly die nu met d'r 21 e met pension gaat, heeft dit ook. Jij hebt haar gereden.
Probleem bij een paard als zij is dat ze, als ze kan kiezen, liever op de voorhand gaat 'hangen'.
Holly's voorhand dreigt ook sterker te ontwikkelen dan haar achterhand, maw, brede borstkas, smal kontje (in verhouding, want ze is een Quarter met een stevige achterhand). Het 'op de achterhand zetten' van een paard als zij blijft altijd moeilijker dan bij een anders gevormd paard.

Groet, Pien

joop schreef op zondag 4 april 2010, 11:09:


Als ik straks m'n paasbrunch achter de kiezen heb zal ik er eens naar kijken
Groetjes, Pien

Christel Provaas schreef op zondag 4 april 2010, 11:41:


Dan is het wellicht goed dat hier op het forum wat tegenhangers zitten....
Ik kan me voorstellen dat mensen op zoek zijn en dan allerlei stromingen tegenkomen op hun weg.
En uiteindelijk blijkt dan dat je het toch altijd weer bij jezelf moet vinden.

Groet, Pien

van lennep schreef :

Eigenlijk dezelfde oefeningen zoals ze hier door Christel beschreven werden.
Er is wel één verschil waarom dit bij ons moeizamer ging:

Om de oefeningen te kunnen doen moet een rijder wel al kunnen rijden en vooral ook : aanvoelen. Aangezien Holly ons beginnerspaard was kwam dit moeilijk tot stand. Echt dingen vragen resulteerde al langer in gekreun en verzet. En Holly was toch al wat ouwig toen ze bij ons kwam, 6 jaar geleden op 15 jarige leeftijd. Had veel lichamelijke problemen gehad, daaraan ook ooit geopereerd (botchip) , slecht gerevalideerd dus een achterstand. Op het laatst deden we niks meer van oefeningen, het werd te zwaar voor haar, maar lieten we haar nog wat meedraaien in de beginnerslessen, laag tempo, op het gemakkie, toch wat bezigzijn.


Doe ik. Het is goed zo voor haar. We vieren ook echt een feestje de 18 e zodat het officieel is en we afscheid nemen van een werkzaam leven. Dan komen we ook niet meer in de verleiding er nog eens een zadel op te leggen.

Ze mag haar laatste jaren doorbrengen als mascotte, lekker overal loslopen over het terrein en haar eigen ding doen. Maar ik ben een beetje bang dat we niet lang meer plezier van haar hebbben, de artroseknobbel op haar voorknie groeit met de week, ze begint moeite te krijgen met gaan liggen en opstaan. Oude Bay had dat ook, die kon op een gegeven moment haar been niet meer buigen. Dan houdt het op, vrees ik....

Maar zover zijn we nog niet, al houden we er wel rekening mee.

Groet, Pien