Dat zijn inderdaad erg extreme omstandigheden. Kan me goed voorstellen dat dan een en ander aan het licht komt qua problemen! Ik dacht in eerste instantie aan te weinig beweging, mijn vorige paard stond graag in de stal als het weer niet zo geweldig was. De hoeven gingen dan snel in kwaliteit achteruit.

Wat een verrassing als je ineens 1 m in de sneeuw zakt en zelf maar 80cm hoog bent.

Monique

Lily was afgelopen weekend verschrikkelijk aan de diarree. Ze liet verschrikkelijke winden en er spoot waterige mest uit. De staart zat onder de mest. Verder maakte geen zieke indruk, geen koliekverschijnselen. Haar mesthopen waren grote vlaaien, schepte ik ze op, liep het vocht eruit. Kim had nergens last van, haar mest zag er normaal uit. Ik verdacht eerst mijn moeder dat ze iets aan Lily gevoerd had; kon ik me eigenlijk ook niet voorstellen, ze vraagt altijd eerst, is veel te bang dat de dames ziek worden.

Toen ik de stal uitveegde bleek dat 1/4 van de rode liksteenblok verdwenen was. Ook was de waterton helemaal leeg. Ik dacht eerst dat de dames de ton omgegooid hadden tijdens het spelen, maar nu denk ik dat Lily hem helemaal leeggeslurpt heeft. Geen wonder dat je dorst hebt als je zulke happen zout binnenkrijgt. Ik heb de liksteen maar gelijk weggehaald, die biedt ik nu maar gewoon af en toe aan dat ze beide even kunnen likken en haal hem dan weer weg.

Vanmorgen was Lily haar mest gelukkig weer normaal. Indy deed altijd eeuwig over een liksteen, bij Lily moet alles wat eetbaar is in een keer op.

Monique

Anja Seijn schreef op zondag 11 april 2010, 17:31:


Had het geluid erg hard staan (met dank aan mijn vriend) - zoooo viel bijna van mijn stoel..

Je laten filmen is niet verkeerd, vind ik. Je ziet zo een heleboel wat er mis gaat of dat het juist erg meevalt. Ik vraag mijn vriend wel eens hoe het eruit ziet, hij roept dan altijd "mooi". Het zou hem pas opvallen dat iets niet is zoals het hoort als ik onder aan Lily zou hangen denk ik.....

Wegens Indy haar problemen heb ik twee jaar lang nauwelijks gereden of slechts korte stukjes gestapt, een enkele keer draf op aanraden van mijn therapeut. Met Lily begint het "echte" werk weer; ik zal ook wel eerst weer aardig hobbelen in draf, Lily gooit ook hoger op dan Indy, eerst even weer je "zit" vinden. Deze week is bij ons draf aan de beurt, zal Klaas vragen dat ook te filmen. Ben benieuwd hoe ik eruit zie.

Het stuk waarin Goke zich spiegelt in het water vindt ik een erg mooi beeld! Bij ons in de buurt is ook zo'n mooi watertje, echter voorzien van een enorm hek en een brede sloot. Erg jammer....

Monique

Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 10:57:


Zodra ik wat meer materiaal heb en het programma waarmee ik de filmpjes kan bewerken wat beter onder controle heb (zoals datgene wegknippen wat juist moet blijven.... ) laat ik onze verrichtingen ook zien.

En hoezo midlife crisis? Gewoon trots op je viervoeter!

Monique

Het is alweer een jaar geleden dat Indy overleden is, wat gaat de tijd snel. Ik mis haar nog elke dag, veel dingen waren zo vanzelfsprekend. Op de plek waar ze met haar neus in het gras gelegen heeft, in afwachting van de vrachtwagen die haar op zo halen groeit nog steeds geen gras. Het is nog steeds een kale plek, omrand met geel, dor gras. Ik heb er afgelopen weekend een steen opgelegd met een vlindermotief.

Acht jaar geleden is in maart ook mijn vader overleden. Ik hoop dat ze elkaar gevonden hebben. Ik mis jullie nog steeds......

Monique

Wat spannend! Wat goed dat je hulp zoekt en niet zelf aan blijft modderen.

Ik heb nu ook een afspraak gemaakt. Komende zondag ga ik voor het eerst met Lily naar training. Het wordt een uitprobeer-uurtje om te kijken wat ze kan. Hij woont 2 km bij ons vandaan, dus een mooi stukje voor Lily om alvast op te warmen. Daarna pakken we de problemen stap voor stap aan.

Heb nu al de kriebels, ik ben daar de enige met een harige tinker die zonder bit en sporen wil rijden.

Monique

Iemand wilde eens Indy kopen. Stond ineens voor de deur en vroeg hoeveel ik voor die quarterhengst moest hebben. Pardon?

Is niet te koop en is trouwens een merrie.
Meneer de paardenkenner geloofde me niet en wilde perse kijken of dat wel zo was. Heb hem vriendelijk verzocht te verdwijnen.

Monique

Gisteren zou ik voor het eerst naar les met Lily - we zijn helaas niet verder gekomen dan het sportveld. Daar was heel wat aan de hand, links en rechts geparkeerde auto's, muziek, spelende kinderen, voetballers, fluitende scheidsrechter. Lily vond het wat eng, maar was bereid met me mee te lopen, erg oplettend en geinteresseerd. Toen een motorrijder ineens afboog en Lily bijna van achteren aanreed, was het gebeurd met de rust: Lily was ontzettend geschrokken en bleef briesen en ronddansen. Nadat een asociale automobilist die niet even twee secondes kon wachten dat we aan de kant gingen ons bijna tegen een geparkeerde auto geplet had en een verliefd stelletje op de fiets haar nog een keer bijna van achteren aan reed (liefde maakt blind....) was voor mij de maat vol. Lily bleef bij me, maar stond op punt van flippen, er was niet meer veel voor nodig. Ze pakte steeds mijn mouw beet met haar lippen en draafde op de plaats. Alsof ze mij mee wilde nemen, weg van die enge plaats. Ik heb haar maar laten begaan, ze moest op de een of andere manier de spanning kwijt en dat ging goed op deze manier. De weg terug naar huis bleef ze briesen en dansen, wel een prachtig gezicht, helemaal in de krul, bijna op de plaats dravend met hoge knieaktie. Een mevrouw stond me op te wachten met haar drie kinderen: Oh, wat loopt ze mooi, wat een mooi voorwaarts paard, daar mogen mijn dochters vast wel even op....

Lily werd snel weer rustig, we hebben daarna nog een flink stuk gewandeld, ook door verkeer, niets aan de hand. De motorrijder was gewoon de druppel. Over twee weken heb ik een nieuwe afspraak gemaakt; als het dan weer zo druk ik bij het sportveld neem ik een andere route. De drukte bij het sportveld gaan we oefenen als ik de hele dag tijd heb en niet de druk van een afspraak heb.

Monique

Anja Seijn schreef op maandag 19 april 2010, 11:28:


Ach ja..... hoe was het ook alweer?

Veurjoar in de kop....
Het verliefde stelletje was achteraf wel humor..... Zo kijk je nog verliefd naar je uitverkorene, zo kijk je tegen de achterkant van een paard aan......

Lukt de volgende les ook niet, dan maar niet. Ik ga niet stressen dat ik die les MOET bereiken, ik ga niets afdwingen ten koste van Lily haar vertrouwen. Ik ben al lang blij dat er verder niets gebeurt is.

Monique

Oeps... helemaal gemist.
Gefeliciteerd!

Monique