Vandaag heb ik voor 't eerst terug met Mel gereden Elf dagen na de behandeling van Cindy (fysio) en haar collega (osteopatie). Ook na elf dagen van masseren en stretchen, van naast mijn paard wandelen, van wat rechtrichtoefeningen ook weer naast mijn paard.

Maar de beloning was er! Ik heb Mel haar eigen tempo laten bepalen en jawel zij wilde graag draven. Zij was super ontspannen en voorwaarts. Oh wat was dat zalig zo met mijn paardje in de natuur... een paardje dat niet onregelmatig liep, en ook niet hevig zweette zoals ze altijd deed. Alleen op het harde hebben we gestapt. Wij hebben er alletwee van genoten, ook Mel, die wilde zelfs liever niet naar huis, die had graag nog wat rondgezworven maar voor de eerste keer vond ik het wel genoeg.


Fantastisch werk hebben die twee dames gedaan

Marianne

Cindy Helms schreef op vrijdag 9 april 2010, 18:28:


Ik weet het, ik weet het Cindy
Maar terwijl vroeger "grondwerk" letterlijk mijn neus uitkwam zie ik er nu toch anders tegenaan. De laatste twee weken heb ik hard gewerkt met Melleke. Ik ben ook fier op die spier"tjes" die al wat ronder komen. Ik zie nu meer en ik voel nu meer. Vroeger "voelde" ik ook vanalles maar ik kon het niet benoemen. Ik wist dat er vanalles niet klopte maar niemand kwam tot de kern.
Met rechtrichten was ik al bezig en dat zal ik ook blijven doen, maar ik was alleen maar symptomatisch bezig, met al die blokkades kon dat met alleen rechtrichten niet goedkomen.

Er zullen nog wel dipjes komen maar ik zie het nu terug positief terwijl ik begon te denken dat Mel een mooi weidepaard zou worden. Arme Mel, een geblokkeerd bekken van haar bevalling, dan liep ze daar dus al twee jaar mee rond.
En dan nog een verkeerd zadel

Marianne

Anja Seijn schreef op vrijdag 9 april 2010, 18:45:




Marianne

jennet schreef op vrijdag 9 april 2010, 21:39:


Ja, te lang
't Lag te veel op de schouders en 't was vanachter ook nog eens te lang....

e m kraak schreef op maandag 12 april 2010, 20:30:


Kijk eens naar de foto's van het laatste kinderkamp op de Bornehoeve (paardencoachnatuurlijk)

Marianne

Maria Delavega schreef op woensdag 14 april 2010, 9:59:


Ik hou ook van merrie's, altijd anders, nooit vervelend
En wij hebben er twee saaie en twee speelvogels. Mel en Sela amuseren zich elke ochtend toch gemakkelijk een uurtje met elkaar uitdagen/achternazitten/bokken/springen...

Indy en Couscous doen dan heel deftig of ze ergens anders een afspraak hadden en negeren het hele gedoe

Marianne

Ilma Meijer schreef op woensdag 14 april 2010, 23:47:


Vechten, trappen en bijten doen de onzen ook hoor! Alle dagen. 't Is niet altijd pijs en vree.

Marianne

van lennep schreef op donderdag 15 april 2010, 10:07:


Hoe lang ben ik nu bezig? Zo'n 7 weken? Ik ben nu bijna 5 kg kwijt, ik zit nu onder de 65 kg. (ben maar 1,64)
Ben wel content eerlijk gezegd Ik heb ook geen last om het vol te houden, eet regelmatig een appel, veel groentes, elke dag een ietsiepietsie chocolade en mijn wijntje laat ik ook niet staan. Een paar dagen geleden stak ik een stukje brood met aïoli in mijn mond en het toppunt was dat ik die kleffe slijmerige prop terug heb uitgespuwd yuk!
Het vereenvoudigt ook mijn koken 's avonds, niemand eet hier nog aardappelen of pasta. Dat is er stilletjes uitgegaan. Ik weet zelfs niet of ze het al gemerkt hebben
En voor de rest voel ik me prima.

Marianne

Els Kleverlaan schreef op donderdag 15 april 2010, 10:53:


Ik eet "alles" behalve aardappelen, pasta, brood, suiker (buiten een lepeltje Nutella per dag) , wortelen, fruit (alleen af en toe een appel). Ik bak met olijfolie zoals ik al 30 jaar doe en durf nu ook mayonaise eten. Ik eet véél groenten en drink alle dagen wijn, meer dan één glas.
Tussendoor eet ik wat noten. Ik heb ook wel eens honger maar ik heb daar geen "last" van zoals vroeger, toen MOEST ik iets eten, dat is nu gedaan. En ik heb juist veel minder last van mijn gewrichten. Terwijl ik vroeger elke minuut werd herinnerd aan mijn tennis- golfellebogen gaan er nu weken voorbij zonder dat ik eraan denk. 's Morgens moet ik wel opletten met mijn ontbijt, niet teveel anders wordt ik misselijk, zeker geen ei, zo'n 150 gr platte kaas dat is OK.
Deze zomer ga ik wel eens bloed laten trekken om te zien of mijn altijd lage cholesterol nog altijd zo laag blijft.

Marianne

Anja Seijn schreef op donderdag 15 april 2010, 11:16:


Ja Anja en het straffe is dat wanneer er ééntje weg is, de drie anderen staan te roepen totdat die éne terug is. Al is het een kudde met een hoog bitch gehalte, ze kunnen elkaar niet missen. En nu zijn ze alle vier hengstig, ook héél schoon. Sela wil gedekt worden van Mel en staat zich continu te presenteren. Mel bijt dan in haar gat en Sela doet dan zoiets als gillen terwijl ze blijft aandringen

Marianne

mirel schreef op donderdag 15 april 2010, 18:08:
.

Laat maar waaien Mirella en doe je eigen ding. 't Is net zoiets als die trailers met "springpaarden" erop

Wat wil dat eigenlijk zeggen, dat je moet oppassen of die paarden "springen" in je nek, of moet je dan heel behoedzaam zijn met die kostbare vracht?

Ieder zit in zijn eigen wereldje. En wij in het onze, samen met "onze" paardjes
Als dat niet fantastisch is

Marianne

Ans Jondral schreef op vrijdag 16 april 2010, 13:54:


Zie of voel je dan geen leven?
Normaal zie je het veulen toch bewegen....???

Marianne

Maria Delavega schreef op zaterdag 17 april 2010, 20:08:


Daar komt nog eens bij dat Mel extreem jaloers is. Een ander paard mag niet bij mij in de buurt komen. Zadel ik een ander paard op, dan heeft ze het lastig en dat ander paard heeft het nog lastiger. Ze komt zich er gewoon tussen proppen.Ik moet haar dan vastzetten.

Kom ik met een halster af dan gaat zij er van uit dat dit voor haar bedoeld is.
In de paddock mag ook onze hond niet bij mij komen. Ik ben van haar alleen
Sta ik aan de omheining dan komt ze met haar neus tegen mij staan slapen. En dan probeert ze ook de hond tussendoor te bijten als die te dicht komt. Kleine kindjes idem.
Van de ene kant vind ik haar een super bitch maar heel eerlijk gezegd geniet ik ook wel van die speciale band met mijn Melodia.
Een paard dat mij leuk vindt!

Marianne