eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 april 2010, 0:58:


Ik zou graag willen kijken of zij net zoals Bo en Sarah in de tijd toch oiv training bijgedraaid zou kunnen zijn op dat gebied. Al waren dat wel watjes tov Dusty en vielen ze niet regelrecht aan uit het niets.

joop schreef op woensdag 14 april 2010, 10:01:



Misschien dan even best in een andere topic, want daar gaat deze topic niet over natuurlijk Het is niet omdat hij 3 weken geleden gecastreerd is dat hij plots een amorfe zak patatten is geworden die alles goed vindt, waardoor ik hem nu makkelijker kan trainen. Neen, ik pluk nu de vruchten van alle tijd die ik in hem gestoken heb vanaf zijn 6maand (Op 3 weken veranderd er juist niets bij een net gecastreerd paard). En ik geef nu ook Benny weer de kans om van me over te nemen, want dat was niet meer mogelijk sinds Invierno 1j was omdat hij toen al vond dat hij hoger in rangorde dan Benny stond. 12 tanden ... die staan nu 2j later nog steeds in mijn echtgenoot zijn borstkast afgetekend. Menig mensen die wel wat gewend zijn met paarden hebben Invierno mogen meemaken als hij op zijn gemak dichter bij kwam sluipen, uitdagen, tellen tot 3. Hoe vaak zou ik mensen voor hem gewaarschuwd hebben. Bij mij deed hij het niet hoor. Mijn pony zijn onderkaak is terug aan elkaar gegroeid, maar nog steeds zit er een gebroken definitieve tand in zijn kaakbeen die niet meer volledig kan uitkomen, een machtstrijd tussen Enno en Invierno was aan de gang. En die kleine heb ik 24u/24u in de gaten ... hij speelde het spelletje niet zoals het normaal uitgevochten wordt. Maar heel heel erg achter de hand. Nou mijn oudere paarden hebben een verworven recht hier aan huis en mijn kudde zal ten allen tijden hier bij elkaar blijven. Nino was als de dood voor hem geworden de laatste weken. Een jonge knaap die het heft in eigen handen neemt op zijn 3 en de boel op zijn kop gaat zetten ookal gaat hij voor mij dwars door alles heen en héb ik geen problemen met hem, daar kan ik geen vrede mee nemen. Ik wil geen accidenten meer en ook geen stresskolieken meer van het paard dat mij het meest dierbaar is. Het gaat nu goed, het zal goed blijven. Dan zet ik mijn eigen droom daarvoor maar eens opzij. Want hij is mijn droompaard altijd geweest, maar er zijn er anderen die nog voor hem komen. En als het lukt om er een gewoon handzaam wandelpaard van te maken, zal het Benny zijn paard worden, ook al heeft dit dier zoveel meer kwaliteiten dan enkel dat. Enno en Rock zijn niets vergeleken qua gangen met hem, maar daar moet ik het dan maar mee doen

Anja Seijn schreef op woensdag 14 april 2010, 11:37:


Dat is binnen een kleine 2j, dan pas is Invierno 5 en mag Benny er van mij op
Neen, echt we hebben er gisteren over gepraat. Ik vraag hem: "wil je ooit nog rijden?" Zo'n vraag doet hem pijn, omdat het niet lukt met Enno en hij is helemaal weg van dat paard. Niet rijden en ook de lange teugel niet meer. Mij lukt het wel, maar dat paard heeft echt gebrek aan vertrouwen en is zo snel bang om verkeerd te doen. Echt akelig soms hoe hij explosief reageert op 2x niets en dan moet je gewoon op de seconde juist reageren en weer lossen. Niet voor beginners of ongevoelige mensen dus, maar dat is een ander verhaal. Maar dat paard doet hem wel heel erg veel. Net zoals Invierno vroeger tot wanneer die hem serieus aanviel en ik overnam omdat ik het te gevaarlijk vond.
Dus hij antwoordt me dat hij het niet goed meer weet. En niet onverschillig, maar recht uit zijn hart. Ik heb hem gezegd dat als het me lukt om van Invierno een bomproof goed op de hulpen zijnd wandelpaard te maken, het helemaal zijn paard wordt en ik afstand doe. Ik ga er dan ook niet meer knoppen opzetten dan absoluut noodzakelijk om veilig buiten te kunnen. Zodat het voor beiden niet te verwarrend wordt. Als dat lukt, moeten ze samen maar groeien in datgene waarin ze willen/kunnen groeien. Paarden genoeg op deze wereld waar ik zelf wel iets mee kan. Je had zijn gezicht moeten zien oplichten toen hij dat hoorde.
Nou dan gaan we ervoor!
Straks zwemles voor die kleine