eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 april 2010, 10
.
> Het doelloos rondrijden in een piste ZONDER het paard eigenlijk iets te
> geven om over na te denken werkt erg contraproductief
> Dus eerst werken op de grond naar aandacht,afwisseling en op zoek gaan
> naar de moment dat je haar kan belonen en van daaruit ruiter worden .Nu
> zie ik iemand die gedoogd word door haar paard zolang die niets vraagt
> .Hoofd laag vragen ,schouder binnen met buiging laag .10min ,15min is
> ruimschoots voldoende . Daarna buiten gaan wandelen .Gewoon stap .
> Achteruit (back up) paar zijgangen ,lange teugel ,ontspanning enzoverder
>Werk slimmer ,NIET harder want op deze
> mannier zit je na één jaar nog even ver OF minder ver
Wij zijn ook op deze manier met Niek aan de slag op dit moment en idd. het gaat veel fijner zo.
Het grondwerk maakt dat Niek er beter bij is met zijn hoofd. Linker buiging kost hem heel veel moeite maar gaat heel gelijdelijk stees beter. We ronden daarna af met een 'makkelijke' buiging naar rechts en een superbeloning.
Daarna erop en weer geconcentreerd verder werken.
Ons tempo licht nog laag. We doen nog veel in stap maar Niek werkt heel goed mee en dat is echt super om mee te maken. Ik geniet nu nog na van de les van gisteren.
Niet alleen Niek moet hard werken maar er word ook veel aan mij gesleuteld. Maar op deze manier vallen de kwartjes met bakken tegelijk. Nu maar hopen dat het er bij mij snel genoeg inslijt en dat ik de oude mindergoed aangeleerde gewoontes snel af kan leggen.
Niek is eerder flegmatisch en dat is best hard werken (todat hij de smaak van het draven weer te pakken heeft natuurlijk). Ons andere paard is precies het tegenovergestelde en daar word op dit moment veel meer aan de tempocontrôle gewerkt.
Dit maakt het allemaal heel leuk om te volgen hoe de paarden zich op hun eigen manier moeten ontwikkelen. Dat maakt het ook leuk om al die verschillende topics te volgen....