Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 13:30:


En ik schreef ook op diverse data:
"Wees op je hoede, niet voor mensen die harde taal spreken, maar voor hen die je naar je mond praten!"

Cindy Helms schreef op vrijdag 23 april 2010, 13:34:


T'is vrijdag, Cindy ... VRIJDAG!!!!

Rondbanjeren op mijn eigen paard, nou en of dat dat een fijn gevoel was! Moet je je voorstellen, een prachtige omgeving ... een decor als in een film van Robin Hood ... een prachtig zwart paard die echt hele stukken loopt zonder spanning, gewoon relaxt! Kronkelpaadjes, tussen struiken, over kreupelhout, grachtjes (greppels), standpaden, hele steile heuvels, afdalingen ... en ik, ik zit er op!!!!! Het is dik 2 uur rijden heen en dan ook weer 2 uur rijden terug, maar pffffff ... peanuts voor het euforistische gevoel. Ik meen ook te zien dat het Jeen goed doet. Dat hij er plezier in heeft, dat de wereld er niet op uit is om hem op te vreten, maar dat de wereld gewoon iets is om te ontdekken, op je gemak. De spanning bij hem is het onbekende, de spanning bij mij is eveneens het onbekende. Maar ik ben gisteren wel naar huis gegaan met het gevoel dat ik daar nu ook doorheen ben. Ik heb een paard onder mijn kont die te vertrouwen is, geen stugge dwarse nukkige bok, maar een lief, betrouwbaar onervaren paard die een ruiter met zich mee moet dragen die ook lief, betrouwbaar en onervaren is. Ik weet zeker dat als wij elkaar leren vertrouwen, wij (Jeen en ik zei de mafkees) door het vuur gaan voor elkaar. Vanaf dag 1 wist ik "jij hoort bij mij!". Dat gevoel is er altijd geweest, ondanks alle strubbelingen, ondanks alle angsten en onzekerheden ... dit is mijn paard!

Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 13:38:

Karen, Eddy doet niets anders ... hij rijdt Jeen eerst een gedeelte en daarna neem ik hem over. Ik krijg ook les op andere paarden.
Tijdens het rijden op Jeen ontgaat Eddy niets en bij alles zie ik zijn ogen op zowel Jeen als mij gericht, geeft aanwijzingen, geeft voorbeelden, laat zien op zijn eigen paard en corrigeert mij daar waar nodig. Ik voel me geen moment onveilig en ik voel me geen moment een kluns (soms wel, want je wilt natuurlijk zo goed mogelijk je best doen hé ) Ik kan nu wel uren rond gaan hobbelen op een ander paard en in de bak oefenen. Kijk naar mijn filmpjes van Goke rondom de paddenpoel en in de bak. Een wereld van verschil, zowel van paard als ruiter!
Volgende week ga ik veel leren, grondwerk, rijden in de bak, rijden buiten en wat ook niet meer. De basisdingen kunnen heel goed ook buiten worden uitgelegd en er gaat altijd een paard mee die ik kan overnemen, mocht het niet gaan op Jeen omdat er situaties ontstaan waardoor het wenselijker is dat Eddy Jeen overneemt.

Maar dank je wel voor je succes wensen (en dat meen ik dus ook oprecht!)

Cindy Helms schreef op vrijdag 23 april 2010, 13:41:


Echt?! Dat meen je niet!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 23 april 2010, 14:32:


Maar ik heb een duikboot, niet verder vertellen hé

Wil schreef op vrijdag 23 april 2010, 14:54:


Ik weet nu al, Wil, dat ik volgende week vrijdag op Koninginnedag als een vorstin naar huis toe zal rijden. Van zondag tot en met vrijdag ... en geloof me, het zal geen verlofweek worden. Eddy nu een beetje kennende, die geeft mijn geen prinsessenbehandeling. Ik wil dat ook niet, ik hoef dat ook niet, sterker nog ... het past me niet! Ik wil leren rijden en ik wil nog goed kunnen rijden ook. Ik leg de lat voor mezelf hoog en als ik iets in mijn kop heb, dan heb ik het niet in mijn kont. Ik denk dat de Bengaalse tijger nu echt pas los is ... zowel bij Jeen-de-Winterpeen, die er uit gaat zien als een sappig zomerworteltje als bij old-granny die zich gisteren voelde alsof ze door een bus was overreden!
Eerlijk toegegeven, ik heb gisteren naar België toe met de zenuwen in mijn lijf gezeten, wel tig keer het toilet bezocht. Op de terugweg naar huis? Heb ik vertwijfeld zitten denken "waar was ik nu zo bang voor?", maar bovenal "wat heb ik dat paard tekort gedaan!"
Nog helemaal ontdaan van de ervaring en eigenlijk niet goed wetende wat, ging ik rond 21.00 uur weg met naar Eddy toe de woorden "bedankt hé?!" De ervaring van mijn leven en dan zo weg gaan!!! Pas in de auto viel het kwartje. 23.15 uur thuis en Eduard zijn kop gek geluld om na een half uur echt compleet in de vernieling mijn bed in te kruipen. Ik kan me niet herinneren dat mijn hoofd het kussen raakte ... compleet in coma!

Christel Provaas schreef op vrijdag 23 april 2010, 14:28:


Dank je!

Cindy Helms schreef op vrijdag 23 april 2010, 16:00:


Gewoon ... op hetzelfde moment ? De wereld is al zo ernstig, beetje jolijt in de tent zo nu en dan, geeft het leven jus!
Simpel vertaald: gewoon je bek een duw geven! Kan soms héél verkeerd uitpakken, dat dan weer wel!

Wel een badpak aantrekken, dames ... anders slaat het water dood!

Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 18:14:


Niet giftig worden, is slecht voor je hart


Karen, iedereen begint met grondwerk ... ik heb 2 jaar niets anders gedaan als grondwerk. Ik ben zelfs met Jeen een week weggeweest voor houding en zit en ik kreeg alleen maar grondwerk voorgeschoteld tot schrik- en obstakeltraining toe! Nogmaals, Jeen is een zeer braaf en gewillig dier. Hij is alleen nooit buiten het terrein geweest, nooit de straat op, nooit de bossen in!


Geloof me, ik kan heel goed aangeven waar mijn grenzen liggen. Als Eddy mij fysiek het uiterste vraagt dan krijgt hij dat. Maar niet er overheen. Ik weet zelf wat ik kan. Idem dito voor Jeen. Ik ben nog maar weinig instructeurs/trainers tegen gekomen die zo het belang van het paard in het oog houden. Paard is leidend, in alles wat de man doet!
Hij zit zichtbaar te genieten, met een glimlach om de lippen, als hij Jeen onder mij ziet draven. Vergis je niet, de man ziet alles!


Niet doen, veel te mooi weer buiten

Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 18:45:


Mooi! Maar heb je nu ook gelezen wat ik geschreven heb? Bedoel, het is niet zo dat ik de afgelopen tijd nooit op een paard gezeten heb, hoor Over de kwaliteit van mijn ruiterkunsten valt te discussiëren, ... maar ik ben niet van suiker hé?
O ja, misschien dat je het niet wist, maar ik les vanaf medio november 2009 met enige regelmaat bij Eddy en dat waren toch ook sessie van 2 x 2 uur met een uurtje pauze. Dus het is ook niet zo dat ik ineens in het diepe gegooid werd. Ik ben pas zeer recent met mijn eigen paarden, tot gisteren dus alleen Goke, buiten aan het rijden. Daar zat hem de vrees, veilig in de bak interesseert mij helemaal niets, al gaan die paarden op de kop staan, maar buiten ... auto's, ik kan eraf vallen en dan loopt mijn paard misschien wel onder een vrachtwagen of raak ik hem kwijt ... dat soort mallotige dingen, alsmede de ervaring weerhield mij er van. Ik vind dat je ook een verantwoording hebt naar je paard als je hem mee naar buiten neemt, moet hij toch op zijn minst ongeschonden weer thuis komen? Ik heb die ervaring gewoon niet en zocht iemand die ik én kon vertrouwen én zonder ijzerwerk én deskundig was om mij en mijn paard naar buiten te schoppen. Snap je het nu een beetje?