van lennep schreef op maandag 26 april 2010, 12:18:


Jazeker! Een van de redenen waarom ik geen pensionpaarden meer wil. Ik word doodziek van dat gesleep van mensen met paarden. Ik ken paarden die daar heel erg veel last van hebben (stress, vermageren).

Hoe weet Namkje nou waar ze thuishoort? Zo staat ze hier, zo daar, zo weer hier. Jij weet dat ze nu voor de rest van haar leven bij deze paarden mag blijven (toch?). Zij heeft er geen idee van.
Voordat ze dat weer vertrouwd en weer rust heeft, haar plek in de huidige kudde weer goed gevonden heeft, dat kan echt wel even duren. Bij het ene paard langer dan bij het andere.

Het zijn net mensen .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 april 2010, 17:09:

Volgens mij haal je in al je opwinding een paar dingen doorelkaar.

Anja Seijn schreef op maandag 26 april 2010, 20:47:

Ik vrees dat de meeste mensen dat denken.
Vandaar dat paarden van stalling naar stalling verhuisd worden. Omdat het goedkoper is. Of de pensionhouder minder lastig. Of de kantine gezelliger. Of de medepensiongasten leuker. Of dichterbij. Of je kan er leuker buitenrijden. Of er is een solarium.

Het ene paard heeft er weinig last van, het andere veel.

En ja ze staan allemaal heel tevreden gras te eten 's avonds. Ook de totaal fysiek en psychisch kapotgereden manegepaarden staan 's avonds gewoon in hun stands te eten. Heel tevreden. Niks aan de hand.

Paarden zijn meesters in het niet ten onder gaan aan de situatie waar ze in zijn beland. En de meeste mensen zien het inderdaad niet. Dat is de grote pech die paarden hebben.

Heerlijk!

Christel Provaas schreef op maandag 3 mei 2010, 13:42:

Opportunist is een mensenuitdrukking.
Een vos zoekt gewoon eten en ziet kippen.
De mens moet zorgen dat de kippen veilig zijn. Dat is wel heel erg lastig inderdaad, want het zijn slimme en handige diertjes.
Maar hoe rot het ook is om alle gezellige en braaf eierleggende kippetjes zo aan te treffen, je kunt het de rovers nooit kwalijk nemen.

3 van de grote loopeenden die hier twee jaar geleden aan kwamen lopen, zijn deze winter ook gepakt. Door marters, ik zag de kleine voetstapjes in het zand. Zielig voor de eenden, maar de marters moeten ook eten. Dat is dan weer het risico van een vrij leven.

Ik denk trouwens dat de marters hier de rattenpopulatie in evenwicht houden want steeds als ik me zorgen begin te maken dat het er teveel worden lijkt het weer minder te worden. En de katten doen het niet

Christel Provaas schreef op maandag 3 mei 2010, 16:54:


Inderdaad. Al geloof ik dat ze officieel anders heten.

Ik kan me best voorstellen dat veel mensen hier mooie dingen zien.
Als het niet om zorgelijk kijkende levende paarden ging maar om gemotoriseerde pk's zou ik het, hoewel dwaze ijdeltuiterij, misschien wel prachtig vinden. Maar het lukt mij niet om er doorheen te kijken. Door dat ijzerwerk inderdaad, maar ook die stallen, die ogen.

Anja Seijn schreef op dinsdag 18 mei 2010, 8:04:


Misschien heb je daar je antwoord wel.
In de natuur - voor zover nog bestaand of te herleiden - eet een paard denk ik niet meer dan wat er in een gemiddelde wei te vinden is. Eerder minder of in ieder geval minder rijk.
Zodra er noodzaak tot bijvoeren met door de mens gefabriceerde brokkies nodig is ben je blijkbaar ver van een natuurlijk energieverbruik gekomen?

Als dit al een afweging zou zijn.
Je kunt natuurlijk ook gewoon heel erg leuk vinden om veel op je paard te rijden. En als het paard dat ook leuk vindt lijkt me dat je dat gewoon lekker moet doen. Regelmatig bewegen schijnt voor niemand slecht te zijn.

Eva Saegerman schreef op donderdag 20 mei 2010, 13:20:

Ik zou zeker een bloedonderzoek doen (parasieteninfectie) Eva!
Niet alles is in een mestonderzoek te zien en zo vermageren kan heel goed bloedworm betekenen.

Ik hoop dat je er snel achter komt waar het aan ligt. Sterkte!