Inge Teblick schreef op donderdag, 13 januari 2005, 20:09:
> Dit valt nu wel helemaal buiten de oorspronkelijke
> boekenkwestie, waarbij ik Iebie (en Nick ;-p ) gerust wil
> stellen dat ze wat mij betreft natuurlijk een slechte recensie
> van een boek mag geven... Je zou eens moeten zien wat ik voor de
> BHA geschreven heb over André Geeroms' Verschrikkelijke Boekje
>
.
Ik neem je niks kwalijk hoor Inge, uitleg geven kan ik altijd.
Gedeeltelijk snap ik ook wel dat mensen mijn gedachte-gang extreem vinden.
Maar ik kijk wat anders dan de gemiddelde 2bener tegen het paard en de omgang/verzorging daarvan aan.
Ik heb een paard, maar die moet niks van mij.
Het is geen gebruikspaard voor mij, ik zie het als een huisdier zoals ik ook mijn honden, papagaai en kat heb.
Ik heb er plezier aan om alleen al in hun omgeving te zijn, er na te kijken..er zijn van mijn kant uit weinig tot geen verplichtingen.
Ja, ook mijn honden moeten buiten poepen daar doe ik niet vreemder over dan de rest denk ik.
Om er gezellig mee samen te zijn vind ik genoeg en ja...af en toe maken mijn vriendin Miranda en ik samen een rit , waarbij ik mee mag liften op de rug van mijn paard, andersom gaat nou eenmaal niet.
Als ze er geen zin in heeft loop ik er naast. Die keuze heeft ze.
> Ik vraag mij af of dat verschil in mening over de
> geleidelijkheid dan wel de harde aanpak uit persoonlijke
> voorgeschiedenis komt of niet.
Het is geen harde aanpak die ik voorsta, al denken sommige daar misschien anders over.
Ik dacht dat ik toch redelijk rustig de mensen de verschillende dingen al schrijvend uitleg.
Het schreeuwen zoals door sommige gezegd probeer ik juist bewust te vermijden.
Mijn regels probeer ik zo te formuleren dat men het niet verkeerd kan lezen maar ook, dat ik dus ook geen dwingende , door de strot duwen, manier van overbrengen krijg.
Ik weet uit ervaring dat dat nooit gaat werken.
Het probleem is nmm. vaak de manier waarop men iets wil lezen.
Lezen vanuit eigenbelang of lezen omdat men ergens voor open staat.
Bij een onderwerp zoals dit boek wat toch een gerichte naam heeft heb ik wel mijn denkbeeld..
Ik vind wel dat er met dit soort dingen naar een totaal plaatje gekeken moet worden , een schakel er tussen uit en het hele verhaal klopt niet meer.
En die schakels moet men vinden, en daar voel ik me dan toe geroepen om die schakels op een duidelijke manier uit te leggen zodat het ook als een geheel over komt.
Ieder zijn eigen manier, zullen we maar zeggen.
> Ik ben zelf de weg van de geleidelijkheid gegaan, en elke stap
> was een worsteling. Ik begon tien jaar geleden met de martingaal
> van mijn paard te halen. En drie maanden later het neusriempje.
> En nog later durfde ik m'n teugels loslaten als m'n paard ging
> rennen. Van de ene clinic naar de andere, uitgeprobeerd,
> vergeleken, onthouden, of weggegooid. De ergste schok was vijf
> jaar geleden, toen ik positieve bekrachtiging ontdekte - en ik
> die dacht dat ik "er was"! En nog steeds evolueert mijn mening.
Natuurlijk leer je stap voor stap, dat doet iedereen toch.
Als ik dan terug kijk naar het boek dan zeg ik dus wel...dan moet je er wel alles in vermelden wat aan elkaar gekoppelt is en wat op dat moment al bekend is aan gegevens ook vermelden, niet het leerproces daar al in stukjes gaan hakken tenzij je er een hele serie boeken van wilt maken.
Onvolledige info is in mijn ogen geen info, daar kan ik niks mee.
> Hoe kan ik dus al nu mijn mening als "de enige waarheid"
> verkondigen als ik tegelijk weet dat ze nooit zal vaststaan?
Tja, als het makkelijk was dan waren er veel meer schrijvers van goede boeken das waar.
Ik zeg overigens nergens dat mijn mening de enige waarheid is.
Om een voorbeeld te geven...
Ik heb op een ander forum geschreven dat waneer men mij kan aantonen dat een hoefijzer geen schade aan een hoef zou veroorzaken en blootvoets slecht is ik onmiddelijk mijn paard zal laten beslaan...maar dan moet men wel met bewijzen komen, we tonen hier tenslotte ook het tegenovergestelde aan met bewijzen.
Maar dat houd voor mij ook in dat je wel je info up to date moet brengen en geen oude inmiddels al lang achterhaalde zaken moet goed praten en gaan verspreiden als leerstof.
Dat deze zogenaamde nieuwe info, zoals onderandere hier beschreven,over diervriendelijk en natuurlijk al heel lang bestaat liet Huertecilla al zien, en das een echte geschiedenis friek.
> Het zou kunnen dat dat bij mij zo was omdat je toen werkelijk
> alles zelf moest uitvissen - nu zijn er boeken, sites enzovoort;
> l'embarras du choix. De dingen kwamen naar mijn gevoel één voor
> één bij mij aan. Kennelijk ging dat met jullie niet zo. Hebben
> jullie gewoon op een dag een knop omgedraaid of zo?
Tja...daar heb ik even naar moeten zoeken in mijn geheugen.
Eigenlijk is er nooit een knop geweest.
Ik heb vanaf het begin dat ik de paardenwereld instapte al het idee gehad dat het niet klopte wat men deed.
Dat daar een dier onrecht werdt aangedaan in het belang van de mens.
Ik heb dan ook vanaf dat begin al mijn eigen weg gevolgd waarvan ik dacht dat het natuurlijker en diervriendelijker was.
Uiteraard heb ook ik de wijsheid niet in pacht en leer dus nog steeds...
Nu met het medium i-net kom ik er sinds pas ± een jaar achter dat wat ik altijd dacht en deed zo gek niet was als men mij altijd vertelde...en ik leer nog steeds hoor...onder andere het clickeren met een paard is mij pas sinds kort bekend.
Dat ik hier zo laat achter kwam had mede te maken met het feit dat ik de mensen in de paardenwereld juist probeerde te ontwijken...vanwegen hun standaard gedachte.
Dat ik ook van die fout geleerd heb ziet men nu aan mijn veelvuldige aanwezigheid op diverse forums.
Een leuke vraag, ben benieuwd naar andere schrijvers hier..
>
> Confucius
> (551 VC):
>
> Een reis van duizend mijl begint met een stap.
>
> met vriendelijke groeten,
> Inge
Gr. Nick
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer
Warboel
