Piet schreef op zondag 16 mei 2010, 15:27:


Nu achteraf, -ik heb dit paard bijna 15 jaar- zie ik ook pas het grotere geheel, ik heb er lang over gedaan om die kennis op te doen. Bucks sobere afkomt uit de Pyreneeën, de verzengende zomers en barre winters, het veelzijdige maar moeizaam verkrijgbare voedselaanbod en het vele rondzwerven dat hij daar moet hebben gedaan, hebben hem meer nog dan een shetlander ontvankelijk gemaakt voor alles wat maar enigszins riekt naar comfort. Dag en nacht in een paddock met dagelijks verplichte fikse beweging op alleen arm hooi met een halve dosis totaalsupplement en enkel één uurtje wei mits daar een zware duinrit of dressuurtraining op volgt... is voor hem veeeeel te luxe!
Door schade en schande, en te blijven studeren, geen enkele allergie, hoefzweer of koliek als losstaand feit beschouwen, ben ik erachter gekomen hoe het bij dit paard binnenin werkt.

Ik ben wel eens jaloers op paarden die probleemloos 24/7 in de wei staan, alleen op zondag een hobbelritje doen, dagelijks ook nog muesli met wortelen en appels eten, iets te mollig zijn en dan niets aan hun metabolisme mankeren. Die hebben echt mazzel.