e m kraak schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 22:51:

Oeffffff..... de naam van de onderzoeker moet nog wel lukken; kom ik op terug.

Marianne schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 22:40:

Zucht.

De combinatie paard en rijden en natuurlijk is hier nota bene nét uitgebreid aan bod geweest. Zeker gemist?

Is dit nu weer nodig?
Wij maken keuzes en ik claim geen paardnatuurlijkheid.
Jij maakt andere keuzes, ent je paarden waarschijnlijk nergens tegen en ontwormt ze ook niet, bent voor castreren, - eenzaam opsluiten van hengsten, - sexueel gefrustreerde merries en dolblij met veulens fokken voor de slacht. Ok, jouw keuzes.

Had gehoopt dat hier wat was veranderd maar.... sorry voor de rest, ik ben weer weg.

Ik mail je wel Egon.

e m kraak schreef op zondag, 16 januari 2005, 18:22:

Egon, heb info, maar jouw email-adressen werken niet? Komt in ieder geval zelfs van wannadoo terug....

e m kraak schreef op zaterdag, 29 januari 2005, 16:38:

Wij hebben hier 's zomers 40/50 en 15/18, 's winters 20 tot -15.
De merries maken een wintervachtje aan dat vergelijkbaar is met een Hollandse zomervacht. Pielemans kijk je ook 's winter op zijn donkere huid.
Ondanks het verschil van zomers +50 en 's winter -15 maken de meiden nauwelijks en maakt pielemans géén vacht aan.

Paarden zijn geëvolueerd tijden de ijstijden, gevormd door het ijs zeg maar.
Paarden hebben geen verwarmingsprobleem, wél een koelingsprobleem. De oververhittende warmte komt van binnenuit en daar helpt geen isolatie tegen. Dát is de kritische factor.
Paarden halen veel warmte uit hun manier van spijsverteren; het fermenterende ruwe vezelmateriaal genereert heel veel warmte (denk aan hooibroei) en dát ik de hoogst effectieve kachel van paarden. Daar hoeven ze nl. niets eerst voor te verteren en daarna te verbranden.

Onze pielemans maakt waarschijnlijk in het geheel geen wintervacht aan, ondanks dat het hier nu al een week vét meer dan 10 graden vriest 's nachts, omdat hij overdag bij de normale omgevingstemperatuur zijn warmte niet kwijt kan als hij loopt te dollen. De meiden zijn duidelijk rustiger in hun gedrag en genereren daarbij dus minder warmte. Bij belasting zweten ze echter beduídend meer dan pielemans; logisch.
Ze hebben altijd stro/hooi in overvloed, dus aan kachel geen gebrek.

Koeling is bij paarden heel kritisch. Daarom zijn paarden uit warme zones veel slanker (meer oppervlak per inhoud), hebben ze weinig tot geen onderhuids vet en een superdunne vacht.

Bij hoge luchtvochtigheid en tempo-belasting zal een niet-geacclimatiseerd paard snel oververhit raken en teveel electrolieten verliezen door zweten.
Met name de skeletspieren zoals de rugspieren generen veel interne warmte welke slecht afgevoerd wordt. Een groot, isolerend zadel kan dan zéér slecht zijn en tot permanente problemen leiden.
Dit koelingspunt is een bijkomende reden voor ons om voor een bepaald type zadel te kiezen.

In die zin is het scheren van prestatie-paarden waarbij oververhitting een probleem is, niet onverstandig en het opleggen van dekens een daarna logisch kwaad.

Nogmaals; paarden hebben geen verwarmingsprobleem, wél een koelingsprobleem.

Esther schreef op vrijdag, 25 februari 2005, 20:44:



Trudy maakt een sterk punt Ester; als ze drachtig is, was ze voldoende geslachtsrijp.

Wij hebben een jonge, 2 jarige, merrie gekocht die voor haar derde verjaardag van haar veulen beviel. Bleek in de kudde al gedekt te zijn door de hengst die daar bij liep. Was niet de bedoeling van de fokker en niet bekend bij hem noch ons.
De bevaling is modél gegaan zonder enige hulp en ze is nog steeds een ge-wel-dige moeder.
Haar ontwikkeling heeft achterstand opgelopen, maar dat heeft ze inmiddels ingehaald en we hebben er een fijn en evenwichtig bitlessbridle-rijpaard aan én een heerlijke dochter van haar.

Goed dat je er om geeft en je verantwoordelijk voelt. Tis echter een voldongen feit, dus geniet ervan: het blijft bijzonder, elke keer weer.

e m kraak schreef op zondag, 13 maart 2005, 19:40:


Gefeliciteeerd Egon!!

Wel jammer dat je meent je te moeten afzetten tegen Cooke wiens hoofdstellen géén studs kennen en die de vader van de gedachte van jou is om het touwhalster te verzinnen.
Verder begrijp ik niet goed waar je het strakke/opsluitende vandaan haalt: het bitlessbridle kun je net zo los vastmaken als je wil.....

De serreta is inderdaad niet paardvriendelijk, maar beslist vriendelijker dan een bit: werkt op zich hetzelfde maar zit niet in de mond en als je van de teugels afblijft werkt er niets. Dat van de teugels afblijven is inderdaad zoals je terecht opmerkt hier de algemene regel.
Een serreta is niets anders dan een ongevoerde, letterlijk scherpe kaptoom. Het verschil met het dunne touwtje over de neus is héél klein; ik zie juist een grote overeenkomst tussen gebruik en werking van jouw hoofdstel en de serreta hier. De serreta is alleen maar veel scherper; hoeveel bepaald de hand aan de teugels.

De gebruikelijke kracht op teugels bij FEI-dressuur is helaas geen 1 kg., maar 3 - 10. Je krijgt geen blaren van 1 kg. en legio ruiters hebben handschoenen nodig voor grip en tegen beschadigde handen.

Verder lijkt me jouw oplossing bepaald een uitdaging voor ruiters en inderdaad alleen voor zowel gevorderde ruiters als gevorderde paarden; dán lijkt het me een een subtiele oplossing.
Ik, mijn paarden noch het terrein hier zijn geschikt voor de subtiliteit ervan en we zullen het met een lossere kopie-varianten van Cooke's origineel moeten doen.

Smullen vind ik jouw opmerkingen m.b.t. verzamelen; met aanleuning, met of zonder nageeflijkheid, is verzamelen op de achterhand door bekkenkanteling eigenlijk onmogelijk. Verzamelen is onlasten van de voorhand en dat gaat wat lastig als de ruiter zowat op de nek zit, aan het bit trekt en daarvoor met de benen de schouder vast moét klemmen; dat heet een afhankelijke zit <(*¿*)>

e m kraak schreef op zondag, 13 maart 2005, 19:40:

'Libra; the naturally balanced rope-halter.'

e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 3:41:

De BB; inderdaad rijden wij met de neusriem hoger op de neus en ook losser.
Wij rijden eigenlijk nauwelijks met de teugels sterker aangetrokken dan de zwaartekracht; ze hangen ook bij teugelhulpen bijna altijd door. Daarbij geef ik signalen en geen constante druk.
Heb voor de hengst nu een nóg stabieler uitvoering van Ludomar waarvan de onder de kaak kruisende riem van rondgenaaid leer is. Deze zit niet in de nek vast en is geweldig in het snel 'lossen'. Heb de teugels van rondgenaaid leer en zonder gesp aan de ringen vastgezet. Dat maakt zelfs de druk van de zwaartekracht aan de neusriem lichter = nóg lichter teugelsignalen. Een gesp of bajonet van 50 gram is toch weer 50 gram die je niet als teugelsignaal ter beschikking hebt en in bv. galop wordt het door de beweging een veelvoud.


Wat is een serrata anders dan een ijzeren 'touwtje'?
Jij legt een dun touwtje over de neus, een serrata is op dezelfde plek een stukje ijzer.
De werking van beiden is wijken voor druk.

Er zijn losse-serrata inzetten te koop, ook met ring aan de zijkant en die kan je met leer of touw exact zo, zonder gesloten neusriem, optomen als jou halster. Dan is het verschil in mijn beleving alleen en uitstuitend het materiaal op de neusrug.
Hoewel een serreta per definitie tandjes heeft, zijn er ook uitvoeringen zonder en met voering, waarmee het verschil met een kaptoom helemaal verdwijnt.

Ik heb hier een zelf met biothane gevoerde en met leer omtrokken 'serreta' voor me liggen om een BB als combinatie-rijkaptoom te kunnen gebruiken (heb je daarover geprobeerd te mailen, onder meer met de vraag of jij de duitse Hinrichs 'kent', maar die kreeg ik drie keer terug en drie keer is.....)

Staat op 'things to do'; het boek waar dit instaat ligt in de dozen voor de verbouwing van de bibiliotheek en ik heb geen idéé in welke.

Ja: 'gevorderde' heeft niets te maken met de doorlooptijd toch? Sommige engelsen die hier al vijf jaar wonen kunnen nóg geen brood in het Spaans bestellen.
Ikzelf relateer vordering liever aan het niveau van vertrouwen in het paard en de lichtheid van de communicatie. De crux zit in het jouw paard te laten willen wat jij wil.
Iemand die dat vanaf dag één doorheeft en effectief kan toepassen is wat mij betreft per dag één van gevorderd niveau. Ik kan mezelf helaas nog niet altijd of onder alle omstandigheden daartoe rekenen.
Als ik dat niveau ooit bereik, zou ik het liefste met halsriem rijden, doch realiseer me dat in de werkelijke wereld buitenrijden zonder enige vorm van klassiek ogende optoming tot problemen leidt; we zijn allang blij dat hier bitloos geen punt is voor de verzekering....

Wij rijden bijna uitsluitend buiten en veel in terrein dat soms ronduit gevaarlijk is en niet bepaald alleen in stap. Zowel de balans als de bewegingen van paard en ruiter zijn inderdaad vaak te ruig. Hoe onafhankelijk je normaal ook zit, met een paar sprongafzetten over oneffen ondergrond op een steile helling zijn de hoek en balans van de teugels niet altijd optimaal. Verder gaat niet altijd alles zoals je dat wil en poep gebeurt.
Daarbij ervaren wij het BB als erg prettig omdat de gesloten neusriem stabiel blijft zitten en mócht je eens onelegant aan een teugel 'hangen' dan heeft dat relatief weinig vervelend effect voor het paard.

Ik mis wellicht iets overduidelijks, maar ik zie geen ander verschil tussen jouw touwuitvoering en het BB dan:
- scherper touw op de neusrug
- ontbreken van gesloten neusriem
De gesloten neusriem geeft mij in het terrein de mogelijkheid met minder aandacht op de teugelvoering te rijden, de milde leren neusband geeft me een goed gevoel over het effect van die 'slordigheid' op het paard.

In Parelli-taal: een leren neusband geeft je tot fase 2, een gevoerde kaptoom tot fase 3, een dun touw tot fase 4, een Roy-hackamore tot fase 5 en een serrata tot fase 5½ (minder kracht dan de hackamore, maar letterlijk scherper). Je kunt ze allemaal met fase 1 'bedienen'.

Een andere punt: de combinatie bit en geloten neusriem is dwingend en opsluitend. Daarbij nogal bruut vanwege de samenwerking van tegegengestelde krachten.
Zónder bit zie ik het opsluitende van een ruime gesloten neusriem niet zo; er is geen bit dat de mond open drukt waardoor de neusriem deze niet tegenhoudt nog verder te openen.

jo schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 9:37:

Hmmm... en die vrachtwagens op de provinciale weg die het pad een stuk verderop kruist???

Wij kunnen er hier in andalusië ook wat makkelijker mee zijn omdat het voor het paard weinig kwaad kan. Hier is vallen voor onszelf soms wat l
listiger.

In mijn optiek is buitenrijden met wat voor optoming ook pas een goed idee als jouw paard onspannen mee wíl werken. Dan maakt het eigenlijk ook ineens niet meer uit hoe 'scherp' die optoming is, want je hebt deze niet als dwangmiddel nodig.
Piet maakt een goed punt wat een onafhankelijke zit betreft: heb je die niet, dan is een 'zachte' optoming de enige acceptable optoming en een enkel gebroken trens is knap scherp....

Persoonlijk ben ik sterk gekant tégen bitten en daarbij vóór het gebruik van dwangloze optomingen.
Dit tweede punt komt echter pas om de hoek kijken als jouw paard betrouwbaar wil meewerken. Net als bij het werken met vee is rijden in verkeer echter een risico en ik kan me voorstellen dat je altijd een optoming met een 'stok-achter-de-deur' wil gebruiken.
Verder zijn paarden kanp verschillend en daarbíj hebben volwassen paarden al een programma wat niet altijd helemaal te wissen of overschrijven is. Lang niet alle paarden kunnen met het ontbreken van de mogelijkheid tot fase 4 omgaan; alleen de wetenschap dat die er is, is soms genoeg om fase 1 te kunnen rijden.
Vergelijk het met die pelham: je kán bruut handelen, maar eigenlijk hoeft het niet. Dan is, afgezien van dat het een bit is, die Pelham is de praktijk toch helemaal niet scherp?

e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 3:41:



Ik heb jouw site nog eens en nóg eens aandachtig gelezen en ík lees er gewoon een harde trap na uit en nee, ik vind dat absoluut niet netjes want ik zie geen enkel verschil in de werking van jouw versie op het NOTA BENE schérper inwerkende touw na.

Een normaal touwhalster heeft ook een gesloten neuslus en kun je nauwelijks een claustrofie-special noemen. De getoonde touwversie is hé-le-maal identiek aan het cooke-ontwerp alweer op alleen de scherpere werking van dun touw na. Het is niet voor niets dat deze touwversie ook gebruikt wordt als tussenstap van bit naar BB. Dat deze uitvoering in de VS onder de Cooke-patenten valt lijkt me duidelijke taal.

Wat is er anders aan en mis met twee ringen in een normaal touwhalster knopen en daar een doorlopende, onder de kaak kruisende losse teugellijn in te hangen?
Ik zie het écht niet: lijkt míj krek hetzelfde werken maar veiliger..... met het voordeel dat je een lus onder je hoofdstel hebt zitten om je paard onderweg mee vast te zetten.
Of deugt een touwhalster op zich al niet?

Bij een BB kun je de neusriem prima hoger en losser om de neusrug sluiten en de optoming blijft gewoon werken met dat verschil dat je dan net als bij jouw versie zelf op de balans en plaats van het hoofdstel moet letten.
Nogmaals: in mijn perceptie is jouw op zich prima ding een Cooke-BitlessBridle van scherper touw zonder gesloten neuslus.

Lees het bovenstaande niet als als afkatten van jouw touwversie, want dat is het niet.
Lees het bovenstaande als onbegrip voor het afzetten tegen Cooke en de werking van zíjn idee, want dat is het wel.

Jee Nick, ik kon je in één keer helemaal volgen!!! en je zit aardig in de richting waarin ik denk ja.

Overigens is Cooke niet de oorspronkelijke bedenker, dat is Rev. Edward Allan Buck. Vandaar dat ik met de patentekst van Cooke niet kan zitten (bovendien kan ik die in het licht van de toepassing bij volbloed renpaarden die geen her-opvoedingscursus krijgen nog plaatsen ook).
Het ging/gaat míj om het weg kunnen laten van het bit en met een lichte optoming te kunnen rijden.
Het bitlessbridle geeft me bovendien de mogelijkheid om in leer een redelijk conventioneel uiterlijk te creeëren en dat is hier in de werkelijke, en behoorlijk conservatieve, wereld voor de acceptatiegraad van paardvriendelijk rijden geen nadeel.
Het bitlessbridle is, inmiddels al weer 2½ jaar geleden, voor mij echt een doorbraak geweest en het was de info van Cooke die het bij mij op het netvlies heeft gebracht.

Het gewicht van het hoofdstel is niet van belang Nick, dat zit om het hoofd en varieert niet in signaalfunctie. Het daarvoor cruciale deel is de helft van de rondlopende kruisende teugel in het hoofdstel en het volledige gewicht van de teugel. Vergelijk dit met het afgeveerde en onafgeveerde gewicht van een auto.
Inderdaad is een hoofdstel van dun touw scherper en komen daardoor lichtere signalen duidelijker door. Zie serreta....
Het bredere en zachter leer of biothane van het BB-hoofdstel maakt het minder scherp en vergevingsgezinder. Ik heb ook twee versies met combinateis van leer/biothane en touw (breed, zacht gevoerd leer over de neus, dun leer als bakstuk en frontriem, soepel 9 mm. lijn als kruisende lus).
Bij allen is het gewicht van de bewegende delen bepalend voor de minimumwaarde van de hulp. Vandaar dat ik nú met rondgenaaid leer werk (soepeler en sterker per gewichtseenheid dus bij dezelfde sterkte lichter te maken) en zoveel mogelijk de metalen delen vermijd.

Bovenstaande is echter redelijk mierenwippen: een gewoon touwhalster met ringen in de neusknopen en daar doorheen een doorlopende kruislijn is een prima en goedkope zelf te maken oplossing die tóch voldoende stabiel is en jouw terechte veiligheidsopmerking invult. Ik heb doorgelaste ringen, leer en touw gewoon op voorraad liggen en knoop/maak deze dingen zelf naar behoefte.
Mijn vaquera-uitvoering ken je. De evolutie-hengstenversie op basis van Ludomar ben ik bíjna mee klaar; moet alleen nog een traditionele mosquero op. Ik hoop daar morgenmiddag aan toe te komen en een foto te maken. In dat ding poog ik een traditioneel uiterlijk, een superlichte werking en een fase4-stok-achter-de-deur te integreren.

Het opvoedkundige aspect van de versie van Egon zie ik helemaal. Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden...
Vandaar dat ik het een prima ding vind voor opleidingsomstandigheden maar ongeschikt voor buitenritten.

Voor wie van een bit wil omschakelen zie ik:
1. Parelli-basis
2. BB-touwhalster
3. Egon-versie
en pas
4. Buitenrijden met leer/biotane-BB als weg.
Ik heb het zelf anders gedaan en de nodige hechtingen, -blusten, een botbreuk en een handvol ontwrichte lichaamdelen als leergeld betaald.
Oh, en ik draag inmideels meestal ook een helm als ik wat ga uitproberen )