Hoi Wil, komt mooi uit dat je nog online bent (smiley) (het werkt niet als ik op een smiley klik om die in te voegen).
In de loop van de middag en avond werd Joris geleidelijk aan steeds weer slechter. Zijn ademhaling klonk in steeds ergere mate raspend. Hij houdt vocht vast, niet normaal

(nu heb ik de symbolen overgetypt die bij de betreffende geshockte smiley horen,
da zal vast wel werken).
Afijn, heb vandaag druk overlegd met onze favoriete
DA (soms krijgen we een collega van hem op bezoek, ze hebben met 7 DA'en één kliniek), een orthomoleculair arts (voor mensen) en een kennis die ook
DA is. Ow, en ook nog overlegd met iemand die een belangrijke deelnemer is van het AM onderzoeksteam van de Uni Utrecht.
100% zekerheid over de oorzaak van de vergiftiging die Joris nu overduidelijk heeft, zal ik nooit krijgen. Tenzij hij dood zou gaan en ik hem postmortum binnenstebuiten laat keren door de AM onderzoeksgroep.
Maar iedereen die ik vandaag het hele verhaal heb verteld is het met me eens dat de esdoornschimmel hoogstwaarschijnlijk de boosdoener is. Joris heeft daar een kleine twee weken geleden veel van kunnen eten (op ons erf). De incubatietijd voor AM is door de AM onderzoeksgroepen voorlopig vastgesteld van enkele uren tot 2 weken. Er zijn eerdere AM gevallen beschreven en onderzocht, met een incubatiietijd van 14 dagen.
Ik ben heel optimistisch dat we Joris er bovenop gaan krijgen. Ik volg zowel mijn intuitie als natuurlijk ook de adviezen van de deskundigen die ik heb geraadpleegd. Hij is nu nog verre van hersteld, maar volgens mij komt het goed. Misschien nog een dosis Prednisolon nodig dit weekend (ik hoop van niet, maar het zou best nog nodig kunnen zijn), vanaf begin volgende week moet zijn lijf het dan verder op eigen kracht aankunnen.
Als ik vandaag Toos (varken) voor het eerst na haar AM weer zie spelen, ... hoe kan ik dat nou omschrijven... na jah, dan "weet" ik dat het kán en hoe dat dan "moet", dat het goedkomt. En moet ik diep gelukkig glimlachen om dat malle varken. Praat ik wartaal, of...

? In mijn verdediging; ik ben zo gesloopd door slaaptekort en stress dat ik momenteel niet geheel toerekeningsvatbaar ben

.
Hopelijk overleven met de nieuwe kennis over AM, dus over de meest waarschijnlijke veroorzaker, vanaf nu héél veel paarden die AM krijgen, in plaats van die schamele 10% overlevenden die er tot noch toe staat !
Karen