Hier komt maandag de tandarts.
Ik ben er nog nooit bij geweest. Vorig jaar moest ik werken en heeft mijn buurvrouw geassisteerd. Dit jaar gaat ze dat weer doen omdat ik met mijn ribben te touwtjes letterlijk minder goed in mijn handen durf te nemen.
Niek bleef er vorig jaar heel rustig onder, maar geen id hoe Cheyenne gaat reageren.
Ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat.

Cedric Coucke schreef op zondag 30 mei 2010, 14:09:


Klopt Cedric, ik maakte mij er dus ook niet druk om. Ik had al eerder gelezen over het enten met mest van een ander gezond paard. Inmiddels is het mest eten ook gestopt vlgns de pensionhouder. Ik heb het zelf al een tijd niet meer zien gebeuren iig dus de bacterieën zullen wel weer op orde zijn.

Gisteren ook even op zo'n type stal rondgelopen. Al was daar wel weidegang maar hoelang?

Er waren zelfs stallen van wel 2x3meter. Echt vreselijk om te zien. Sommige paarden vielen je gewoon aan. Oren plat in de nek en bijten maar. Geen contact met de buurpaarden. Er hingen ook bijna overal 'paardenspeeltjes'
Enkele stallen hadden een gat in de muur en konden naar buiten kijken. En hadden dus ook meer frisse lucht en licht. Andere stallen waren gewoon donker en stonken een uur in de wind.
Je wilt ze het liefst allemaal loslaten en meenemen als je dat ziet. Als je dan bedenkt dat je eigen paarden de hele zomer en winter buiten 'moeten' staan!!!
Wat een bofkonten van paarden hebben wij dan toch, dan neem de de vliegen muggen en dazen wel voor lief.

Wij hebben een merrie die was schraal en is nu goed maar moet ook niet dikker meer worden.
Onze draver heeft nu wel wat overgewicht maar ik kan zelf ff niet rijden vanwege mijn ribben. Dochter rijdt nu wel maar niet voldoende.
De paarden staan nu alleen 's nachts op de wei en krijgen overdag nog wat hooi erbij maar verder niets.
Ik kan het dus alleen oplossen met meer beweging maar ja, dát zit er nu nof ff niet in helaas.

Vandaag hebben we de tandarts bij de paarden gehad. Even lekker bijwerken die tanden en kiezen.
Tijdens de behandeling van Cheyenne vertelde de tandarts dat ze een abces rechts achterin haar mond had maar dat het net was gebarsten.
Cheyenne was al wel rustig voor haar doen, dat was wel opgevallen maar ze heeft de laatste tijd best wel regelmatig wat gewerkt en had net een dagje vrij gehad
Aan het 'werk' van de dagen ervoor kan het echt niet liggen maar we maakten er wel een geintje over.

Vanavond wilde mijn man weer rijden maar ook dat ging niet echt vlot. Temp. gemeten, bleek ze al 40,8 C te hebben.
Pffff, DA maar weer gebeld en een AB spuit gekregen met koortsverlagend middel.......zucht.
Het houdt maar niet op hier.

Els Kleverlaan schreef op maandag 31 mei 2010, 22:20:


Op het maaien en persen na, deden wij het bij mijn opa ook allemaal met de hand.
Schudden met een riek, en op rijen harken met zo'n grote houten hark. Ja ja, het kan dus nog primitiever
Daarna pony voor de kar, balen laden en een paar honderd meter verder weer mooi opstapelen en met plastic afdekken.
Daarna lekker softijs eten en opa een koud pilsje uit de regenton die als koelkast diende...
Het was idd flink zweten en je had er ook niet altijd zin in maar de herinnering is toch een geweldige herinnering.

Vanmorgen om 08:00 uur had Cheyenne 39,3C maar stond flink te rillen. Dus koorts liep weer op naar 40,0C tussen de middag. Ze staat gewoon ziek te zijn. Ik ga zo even mijn dochter uithoren die heeft haar vanmorgen nog gezien terwijl ik naar mijn werk was.
Wordt vervolgt

Nou, onze dochter had verder geen nieuwe info voor mij. Ik zit nu zelf te denken of het niet hetzelfde probleem is als dat van Niek in september.
Ook hij kreeg ineens hoge koorts zonder andere symptomen, die op medicatie wel zakte maar ook weer net zo makkelijk steeg.
Nu las ik in een handboek voor paardenziekten dat door steken van muggen en/of Culicoides dit soort koorts kunnen veroorzaken. Al hebben ze het dan meer over gebieden in Afrika en het middenoosten.
Nu is het heel opvallend dat Niek lang niet meer zoveel wordt gestoken als vorig jaar maar Cheyenne zit behoorlijk vol met steken vooral aan haar benen.
Het paard van de staleigenaar zat het eerste jaar ook helemaal onder de beten maar heeft er daarna ook nauwelijks meer last van.
Ik hoop dus maar een beetje dat het daar aan zou kunnen liggen en dat ik het moet beshouwen als een soort van 'kinderziekte' waar ze even doorheen moet.

Nu heb ik nog wel een onsteking en koorstverlagend 'paardemiddel' in huis maar waar doe je verstandig aan hè. Koorts heeft ook zijn goede kanten...
Straks maar weer even opmeten dus en zn. DA maar weer bellen.

Vanavond de DA er weer bijgehaald. Koorts wil niet echt zakken blijft ronde de 40C hangen.
Weer koortsverlagend middel gehad en AB. (Ook vanwege het abces in de mond)
Nu blijken er in de omgeving meerdere paarden te zijn geweest met dezelfde klachten.
Enkele dagen flinke koorts en daarna weer ok.

Eén ding is wel fijn. Ze eet gelukkig wel graag. Voor de medicijnen wat brok van ander paard gebruikt om medicatie door te mengen. Zodra de deksel openging kwam mevrouw uit haar slaaptoestand en kwam graag met haar neus de voerbak in die tot de laatste kruimel werd leeggesnoept.

Hopelijk is de suffigheid morgen minder en komt de oude vertrouwde nieuwschierige tante weer wat tot leven.

Zal je net zien dat je na enkele weken ziektewet weer net begonnen bent met werken en je niet 's ochtends zelf je paarden in de gaten kunt houden.
Ligt dat nu aan mijn planning of doen die paarden dat expres Het scheelt nog dat het geen weekend is..

Spirithorses schreef op woensdag 2 juni 2010, 22:43:


Zou ze ook aan wormeitelling doen en daarna evt. ontwormen

Ik zie ze bij van het Woudt al denken zodra de verpakking open gaat

van lennep schreef op donderdag 3 juni 2010, 10:54:


Pffff, dan heb ik toch liever mijn gekneusde ribben, al heb ik hierdoor al 2,5 week niet gereden.

De temperatuur blijft toch op en neer gaan. Maar gisteren kwam het toch niet meer boven de 39,4C. Gisteravond was het weer onder de 38C om vandaag weer op te lopen naar 39C.
Maar er is dus een langzame trend naar beneden nu en nu maar hopen dat dat blijft doorzetten.

Trudy schreef op donderdag 3 juni 2010, 22:20:



Ik heb vandaag een aanval van een zwerm boze bijen overleefd. Ging even naar de paarden om Cheyenne haar temperatuur te controleren. Bij het stallen van mijn fiets vloog er een bij in mijn haren. Ik maar schudden en met mijn handen er doorheen halen om dat beest kwijt te raken. Gelukt......komt dat kreng met dezelfde vaart weer terug in mijn inmiddels zeer warrige pruik Uiteindelijk won ik de strijd en kon ik het beest met mijn voet vermorzelen
Nou ja, jas over mijn hoofd getrokken en naar de wei gelopen. Wordt ik plotseling van alle kanten belaagd
Ik wist niet hoe snel ik naar de stal moest hollen. Paarden schrokken van die gek die daar met een jas over het hoofd als een dolle op hun af kwam rennen.

's Avonds bij de laatste temp contrôle hoorde ik dat er door een imker een aantal bijenvolken in de bijenkasten op de bosweide waren gebracht maar dat hierbij één koningin er vandoor was gegaan en dat er dus een volkbijen haar aan het verdedigen waren.
's Middags was er al een wandelaar belaagd en door de stalhouder met een waterslang bespoten om de beesten kwijt te raken. Een groep fietser wilden niet luisteren naar de waarschuwing voor agressieve bijen en fietsten toch door........Ze hebben vast een record gevestigd want de zwerm wist ze te vinden

Hopelijk heeft de koningin haar troon weer gevonden en blijven die beestjes morgen rustig..

Tsja, al ze wat mankeren zijn het net je kinderen hè. Sterkte met alles en ik hoop dat het allemaal goed gaat uitpakken met Puzzle.

Suzanne Graauw schreef op donderdag 3 juni 2010, 20:26:


Hoi Suzanne,

Idd, leuk om een PN'er in reallife te ontmoeten. Je was dan ook wel goed te herkennen met het arabische outfit van je paard.
Cheyenne haar temperatuur gaat nu heel geleidelijk omlaag. Ze is nog veel te rustig voor haar doen maar ach, dat hebben wij ook bij een griepje.
Wanneer de TREC in unsere Umgebung ist, dan doen we beslist een poging. Maar het logistieke probleem is er voorlopig nog wel dus het kan nog ff duren voordat we echt mee kunnen doen. Maar hindernistraining kan natuurlijk wel als voorbereiding, POR ook, karin weet vast wel een lastige route te verzinnen voor ons.
Ik altijd komen rondneuzen hè. Aalten is niet ver dus wie weet gaan we daar ook nog wel even kijken. En misschien kan ik een keer meeliften als vrijwilliger oid.

Jij veel succes dit seizoen.