muriel schreef op donderdag 27 mei 2010, 19:30:

 Zijn er bloedtesten genomen van Joris om aan te tonen dat het AM is.

Op basis van de typerende kenmerken: paard loopt zeer stijf, achter is meer verkrampt dan voor. Paard zakt door de achterhand. Ademhaling moeizaam, met een raspend geluid (als van een asthma-patient). Paard is verdwaasd, verward, afwezig. Koorts (maar die kan bij AM heel snel weer afzakken, daarna volgt juist ondertemperatuur als er niet wordt ingegrepen.
Koliek komt er soms bij voor, maar bij Joris heb ik dat niet gemerkt.
Paard houdt vocht vast door de verstoring van het metabolisme. Bij Joris zie je dat heel duidelijk; of dat altijd zo duidelijk is weet ik niet.
Geen warme hoeven, geen andere typische HB signalen aan de hoeven/benen te zien en te voelen.
Tying Up en HYPP lijken er veel op qua ziektebeel;d, maar liggen bij Joris niet voor de hand.

Tenslotte, maar niet onbelangrijk, is bij ons varken ook (atypische) myopathie vastgesteld, én we weten inmiddels dat onze bomen besmet zijn met de betreffende schimmel. Niet voor niets is het advies bij een geval van AM om alle paarden (dieren) onmiddellijk weg te halen uit de weide(s) en ze elders te huisvesten.
Hoewel onze varkens en paarden niet letterlijk samen grazen, grenzen die twee weides direct aan elkaar en als het om schimmels gaat is het aannemelijk dat de ene wei net zo gevaarlijk kan zijn als de andere. Ze komen beide uit bij ons erf, dat omzoomd is met grote bomen waaronder veel esdoorn.

Overigens: Joris zou eventueel ook ziek geworden kunnen zijn door het eten van (besmette) berk. Hij heeft woensdagmiddag berkentwijgen met blad gehad, om van te eten terwijl hij bekapt werd. Tot mijn verbazing (maar het was pas gisteren dat ik hier weer an dacht) at hij slechts de helft op. Joris vreet normaal gesproken álles wat enigszins eetbaar is. Wat hij had laten ligeen, dat bood ik daarna aan aan onze geiten. En ook zij hoefden het niet; terwijl ze gék zijn op berk! Maar goed, dat er kennelijk iets vies aan was, hoeft niet persé te betekenen dat er iets giftigs op zat.

Zoals gezegd, het is pas sinds gisteren dat dit opeens weer terug in mijn herinnering ‘schoot’. Ik heb de betreffende berken op ons erf vluchtig bekeken en zie niets byzonders. Maar misschien doe ik er goed aan om die bomen te laten onderzoeken door iemand met verstand van schimmels.
Ik weet niets zeker of mogelijk berk-gevaar! Maar ik ga hoe dan ook geen risico meer nemen en geef onze dieren van nu af aan (totdat ik eventueel beter weet), geen takken met blad er aan meer. Van geen enkele boom.

Esdoorn heeft Joris volop kunnen eten op ons erf, een kleine twee weken voor hij ziek werd. Mogelijk kunnen de schimmels of de sporen daarvan ook verwaaien en dan terecht komen op het weidegras (?). Die berk heeft hij gegeten enkele uren voordat hij ziek werd.

 spierbeschadiging te voorkomen.

Zo lang er nog veel onduidelijkheid is zullen de inzichten en dus behandelmethoden per dierenarts verschilen. Buut is Equipalazone; dat heb ik Joris als eerste gegeven. Maar zodra de pijn m.i. dragelijk geworden was, niet meer.

 bij verkeerde diagnose zit je er mischien juist naast.

Ik maak(te) me meer dan een beetje ongerust, ik heb er buikpijn van. Ik ben me er heel bewust van dat als ik verkeerd zit (en de dierenarts met mij), dat we hem misschien van de regen in de drup helpen. Maar als een paard zó ziek is als Joris woensdagnacht was, dan moet je een keuze maken naar je beste weten. Je kunt niet wachten, dan is-t-ie straks dood.

Nu ik gezien heb dat hij woensdagnacht snel opknapte na het geven van rapidexon, ben ik er wel veel geruster op dat ik in de goede richting denk en handel. En natuurlijk heb ik inmiddels meerde deskundigen geraadpleegd. Zij bevestigen / ondersteunen mijn De kleibehandeling wordt uitgesteld, totdat de toegediende corticosteroïden zijn uitgewerkt. Daarna kan klei helpen om zijn lijf verder te (blijven) ongiftigen.

Het gaat nu goed met Joris, hij is nog niet 100% hersteld en er kan nog steeds een terugval komen. Maar op het moment is zijn ademhaling oké, hij is vrolijk en alert, en loopt nog maar een beetje moeilijk/stijf, vergeleken met hoe het was. Ook is al veel van het vocht dat hij vasthield weer weg. Ik heb zijn buikomvang donderdagavond laat gemeten op het moment dat hij als een ballonetje was opgezwollen, gemeten over het dikste, meest bolle punt. Zal straks weer meten, om te kijken hoeveel cm dat scheelt.


Dankjewel. En nogmaals: je “kritische” vragen/opmerkingen zijn heel terecht en zinvol. Het slechtste dat je kunt doen bij een ziek paard is maar wat aanklooien. Maar soms móet je snel kiezen of je gaat voor plan A of plan B, als het paard waarschijnlijk dood zal gaan als je niet snel genoeg behandelt.

Karen

Mariss schreef op vrijdag 28 mei 2010, 11:16:


Ja, Cortisol is een ontstekingsremmer. Het is een lichaamseigen stof, het is een hormoon. Maar de pharmaceutische industrie heeft er allerlei synthetische varianten van ontwikkeld, die sterker werken. Tesamen heet die groep medicijnen: corticosteroiden.

Prednisolon is een voorbeeld van zo'n corticosteroide. En Rapidexon is de merknaam van de corticosteroide die Joris heeft toegediend gekregen.

In de eerste nacht heeft Joris daarnaast 2x een niet al te hoge dosering Equiparalone gehad, ook bekend als "buut". Dat middel is verboden inmiddels, omdat het in de paardensport en door kwaadwillende paardenhandelaren als doping kon worden gebruikt. Het is een ontstekingsremmer en vooral een sterke pijnstiller. Het wordt door dierenartsen toch nog vaak voorgeschreven en ik heb zelf een klein voorraadje in m'n "stal apotheek". Het middel kan ernstige bijwerkingen geven, maar dat geldt voor vrijwel elk sterk werkend medicijn. Toch moet je er mee uitkijken, natuurlijk. Datzelfde geldt voor corticosteroiden. Als je paard ze echt nodig heeft dan ben je blij dat het bestaat, maar het zijn bepaald geen onschuldige "huismiddeltjes".

AM is een ernstige verstoring van het metabolisme, veroorzaakt door een gifstof. Het lichaam gaat in rap tempo eiwitten afbreken, en breekt ook eigen spierweefsel af. Er treedt ernstige verzuring op, wat o.a. leidt tot sterk verkrampte spieren. Als het paard doodgaat aan AM, dan is dat (volgens m'n DA en de AM onderzoeksgroep) omdat hij stikt, door verkramping van en afbraak van de spieren die de longen 'bedienen'.

Joris heeft verder huismiddeltjes gehad ter ondersteuning. Brandnetel, knoflook, foenegriek, tarwekiemsap, spirulina tabletten, en teunisbloemolie. Een "ruime" portie zeewier en wat extra kalk, magnesium, selenium en Vit. E. Niet alles tegelijk, maar verdeeld in meerdere porties over de meerdere dagen en nachten.

Bij een verstoring van het metabolisme worden allerlei mineralen, vitamines en vetzuren slecht opgenomen en/of wordt wat er is, in verhoogd tempo verbruikt. Vandaar dat die aanvullingen zeker nuttig kunnen zijn. Maar die 'huismiddelen' zullen een paard niet genézen van ernstige AM als gevolg van een vergiftiging door schimmels, daarvoor heb je sterk werkende medicatie nodig. Bij milde AM symptomen kunnen specifieke kruiden en mineralen/vitaminen misschien wel voldoende genezen.

Myopathie kent meerdere vormen en oorzaken; Tying Up ("Maandagsziekte") bijvoorbeeld is ook myopathie. De preciese behandeling en doseringen hangen af van de oorzaak van de myopathie en van hoe ernstig het paard ziek is.

Karen

Martina schreef op zaterdag 29 mei 2010, 14:38:


Hmm, bladluis zou goed kunnen, ik zag vandaag dat er allemaal kleine gaatjes in de berkenblaadjes zit. Schimmels zie ik tot nu toe niet, op de berken.

Karen

Mariss schreef op zaterdag 29 mei 2010, 15:26:


Klopt, maar van de Norit heeft hij maar weinig gehad, alleen woensdagnacht.
Ondertussen gaat Joris langzaam maar toch, weer achteruit. Ik ben nog niet zover dat ik weer Rapidexon bijspuit, maar hou er wel rekening mee dat dat nog een keer nodig is.

Karen

Mariss schreef op zaterdag 29 mei 2010, 15:26:


Nee, corticosteroiden hebben veel meer effecten in het lichaam dan alleen "ontstekingsremmend". Het wordt o.a. ingezet tegen ernstige ketose en sommige andere stoornissen van het metabolisme. In dit geval (AM) stopt het de afbraak van eiwitten.

De gifstoffen moeten door het lichaam zelf worden geneutraliseerd en uitgescheiden. Ook daartoe moet het metabolisme terug in balans worden gebracht; dus de afbraak van eiwitten moet stoppen en het immuunsysteem moet gestimuleerd om zo goed mogelijk te werken. Lichaamseigen cortisol en dus ook synthetische corticosteroiden helpen bij beide. De kruiden en supplementen die ik geef ondersteunen het proces, maar mogen de corticosteroiden niet tegenwerken / neutraliseren. Vandaar nu nog geen groene klei. Om dezelfde reden ben ik gestopt met Norit, hoewel ik niet zeker ben of Norit kwaad kan als corticosteroiden zijn toegediend. Ben dat vergeten te vragen aan de DA, maar hij krijgt wel even genoeg middelen lijkt me .

Karen

Spirithorses schreef op zaterdag 29 mei 2010, 18:15:


?? DA is geweest en ik heb hem dagelijks aan de telefoon. 't Laatst een uurtje geleden.
Overigens had hij vandaag 3 AM gevallen in onze regio (de kliniek werkt voor Veendam en omstreken)

Karen

In principe als de nachttemperatuur niet onder de 5 graden komt. Er spelen meer factoren een rol bij de vorming van fructaan, maar qua temperatuur en licht zit je op die manier het veiligst; geen zonlicht dus 's nachts of bij bewolkt weer, en de nachttemp. niet onder de vijf graden (geweest).

Karen

Nils Vellinga schreef op zaterdag 29 mei 2010, 10:15:


.

O.a. http://www.nwo.nl/nwohome.nsf/pages/NWOP_5WSLMV , http://www.provincie.drenthe.nl/publish/library/103/kwal-bodem-grondw.pdf , of google op de woorden brandnetel milieu cadmium .


Er stond ook in mijn bericht, maar dat heb je niet geciteerd:
“Natuurlijk zijn niet álle brandnetels een teken van vervuilde grond. Ze zijn ook erg succesvol in de manier waarop de zich vermeerderen, ook daardoor zijn ze wijdverspreid.”


Niet nodig. Er lopen diverse processen in mbt vervuilde grond en vervuild (sloot)water in Pekela. Ook een proces ivm vervuilde grond op de het terrein van de schietvereniging, nog geen km van ons huis. Dat laatste proces mbt de schietvereniging is afgerond en de vervuilde grond is het afgelopen jaar deels geruimd; de rest volgt als ik het goed heb deze zomer. Onze (overleden en huidige) honden worden ziek, varierend van heel erg jeuk tot diaree/braken, als ze hier in de sloot hebben gezwommen en van het water gedronken. Ik zie de olie drijven in enorme plakkaten, o.a. op de sloot tegenover ons huis.

Als ik brandnetels wil voor onze dieren, neem ik die mee als ik met de hond naar het bos ga (circa 7 km van hier). En als ik 's winters ook brandnetel wil geven, dan koop ik een zak biologisch geteelde brandnetels.


Jawel, zie bijv. dat onderzoek van nwo.

Mbt zware metalen in riet: o.a. http://www.het-traditionele-rieten-dak.nl/02onderzoek.html , http://www.waterzuivering.org/ en ook weer dat onderzoek van nwo.

Karen

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 29 mei 2010, 23:47:


Het waait hier heel hard vandaag en in de regio heeft het vanochtend hard geonweerd. Dat laatste natuurlijk weer NIET in het kurkdroge San Tropekela.... Door de harde wind waaien per grote boom tientallen grote bladeren van de esdoorns. Althans, dat was hier vandaag op ons erf het geval; gelukkig stond de wind van de weides af. Ik weet niet of de wind er ook voor zorgt dat de (sporen van de) schimmels massa het (weide) gras op kunnen waaien?
Door de regen blijven de schimmels, of de sporen van de schimmels, lang in leven als ze op het gras terecht komen. Bovendien, maar dat duurt 1 a 2 dagen, ontkiemen de esdoornzaden massaal na een regenbui. Maar de meeste zaden zullen al eerder dit voorjaar gekiemd zijn, neem ik aan. Er wordt hier voor vannacht en morgen regen verwacht. Als dat nou eindelijk eens doorgaat, kan ik kijken hoeveel nieuwe zaailingen er dan nog op komen, op plekken die ik al heb geruimd (alle zaailingen uitgtrokken of afgemaaid).


Dank je. Volgens mij komt het goed!
We hebben echt een super-ervaren en kundige DA (de laatste jaren heeft hij zich gespecialiseerd in paarden en landbouwhuisdieren). En omdat we vanuit onze hondenschool/-adviescentrum meer dan 10 jaar vrij intensief hebben samengewerkt met die dierenkliniek, oa door over en weer te verwijzen, maakt hij voor ons bij een noodgeval tijd, zelfs als hij geen dienst heeft. Daar hebben we echt profijt van nu. Voorál van zijn ervaring/kunde; één van zijn collega dierenartsen die ik de afgelopen dagen ook gesproken heb, had (nog) geen idee wat te doen bij een vermoedelijke AM bij een paard . Pfff, je paard zal maar AM krijgen en dat zo'n DA dan (weekend)dienst heeft...

Karen